NimitGuitar webboard

(27-11-2010, 08:50)renoowi Wrote: [ -> ]สวัสดีค่ะ คุณกาน (กานท์ กานต์ กาญจน์ กาล ฯลฯ)

รูปแม่น้ำโขงและเมืองเชียงรุ่งไกลๆ สวยมาก (ความจริงก็สวยทุกภาพทุกทริป) ถ้าอยากขออนุญาตนำไปใช้อ้างอิงทางวิชาการ เช่น ลงประกอบในหนังสือ โดยบอกที่มาของภาพไว้ คุณกานจะกรุณาเอื้อเฟื้อไหมคะ
ป้าไปแอ่วเมืองลื้อสิบสองพันนาสองสามครั้ง ไม่เคยถ่ายได้รูปสวยๆเลย คงเป็นเพราะกล้องปัญญาอ่อนและคนถ่ายไม่เอาไหน
อ่านเรื่องเล่า ดูรูปสวยๆของคุณกานแล้วเบิกบานสดชื่นดีมากค่ะ

เรณู
ครูเฒ่า

ปลื้มใจมากๆครับที่มีคนชอบ ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ สำหรับภาพทุกๆภาพที่ป้าเรณูต้องการนำไปเผยแพร่ตามสบายเลยครับ
เดี๋ยวผมจะกลับไปค้นไฟล์ภาพที่ไป สิบสองปันนา,เมืองลา,เชียงตุง ส่ง PMให้เพิ่มเติมครับ วันอังคารหน้าลองเช็คกล่องข้อความส่วนตัวดูนะครับ

ป้าเรณูเป็นครู ผมยิ่งเห็นว่าเป็นการดีที่จะนำไปเผยแพร่ครับ เพราะตอนเด็กๆผมเรียนประวัติศาสตร์ชาติไทยว่า
เดิมอยู่แถบเทือกเขาอัลไตแล้วอพยพลงมาทางใต้ แล้วโผล่มาอีกทีก็เป็น พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ เลย...แล้วช่องว่างที่เหลือ คนไท อยู่กันที่ไหน
เคยดูสารคดีเกี่ยวกับ ชาวจ้วง ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีจำนวนมากที่สุดในประเทศจีน พิธีกรลองให้นับเลข หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก
เจ็ด แปด เก้า สิบ พ่อ แม่ พี่ น้อง จมูกเรียกว่า ดั้ง ฟันเรียกว่า แข่ว เดือน ตาวัน ฯลฯ
ผมไปคุยกับแม่ค้าที่เมืองลา คุยกันรู้เรื่อง เข้าใจซึ่งกันและกันได้ง่าย เพราะเขาดูโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมของไทย
แต่คุยกับแม่ค้าที่เมืองฮาย กลับคุยไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะเจ๊แกตั้งท่าจะคุยแมนดารินท่าเดียว
ต้องค่อยๆชี้ไปที่ไม้เสียบเนื้อย่าง จิ้นย่าง เอา หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า อัน เขออี่มะ(ตกลงไหม)
เจ๊แกค่อยมีสีหน้าพยายามเข้าใจ แล้วค่อยๆพูด ปากไต กันสนุกสนาน
คนไต ในเชียงตุง ก็ไม่นับคน ลื้อ ในสิบสองปันนา ว่าเป็นพวกเดียวกัน ไม่นับคนจ้วง คนลาว ว่าเป็นพวกเดียวกัน
คนไทยก็เรียกคนไตว่า เงี้ยว สรุปว่า เราไม่สามัคคีกันมาตั้งแต่ครั้งบรรพกาลแล้วแหละกระมัง

(27-11-2010, 14:39)karn Wrote: [ -> ]

(27-11-2010, 08:50)renoowi Wrote: [ -> ]สวัสดีค่ะ คุณกาน (กานท์ กานต์ กาญจน์ กาล ฯลฯ)

รูปแม่น้ำโขงและเมืองเชียงรุ่งไกลๆ สวยมาก (ความจริงก็สวยทุกภาพทุกทริป) ถ้าอยากขออนุญาตนำไปใช้อ้างอิงทางวิชาการ เช่น ลงประกอบในหนังสือ โดยบอกที่มาของภาพไว้ คุณกานจะกรุณาเอื้อเฟื้อไหมคะ
ป้าไปแอ่วเมืองลื้อสิบสองพันนาสองสามครั้ง ไม่เคยถ่ายได้รูปสวยๆเลย คงเป็นเพราะกล้องปัญญาอ่อนและคนถ่ายไม่เอาไหน
อ่านเรื่องเล่า ดูรูปสวยๆของคุณกานแล้วเบิกบานสดชื่นดีมากค่ะ

เรณู
ครูเฒ่า

ปลื้มใจมากๆครับที่มีคนชอบ ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ สำหรับภาพทุกๆภาพที่ป้าเรณูต้องการนำไปเผยแพร่ตามสบายเลยครับ
เดี๋ยวผมจะกลับไปค้นไฟล์ภาพที่ไป สิบสองปันนา,เมืองลา,เชียงตุง ส่ง PMให้เพิ่มเติมครับ วันอังคารหน้าลองเช็คกล่องข้อความส่วนตัวดูนะครับ

ป้าเรณูเป็นครู ผมยิ่งเห็นว่าเป็นการดีที่จะนำไปเผยแพร่ครับ เพราะตอนเด็กๆผมเรียนประวัติศาสตร์ชาติไทยว่า
เดิมอยู่แถบเทือกเขาอัลไตแล้วอพยพลงมาทางใต้ แล้วโผล่มาอีกทีก็เป็น พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ เลย...แล้วช่องว่างที่เหลือ คนไท อยู่กันที่ไหน
เคยดูสารคดีเกี่ยวกับ ชาวจ้วง ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีจำนวนมากที่สุดในประเทศจีน พิธีกรลองให้นับเลข หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก
เจ็ด แปด เก้า สิบ พ่อ แม่ พี่ น้อง จมูกเรียกว่า ดั้ง ฟันเรียกว่า แข่ว เดือน ตาวัน ฯลฯ
ผมไปคุยกับแม่ค้าที่เมืองลา คุยกันรู้เรื่อง เข้าใจซึ่งกันและกันได้ง่าย เพราะเขาดูโทรทัศน์ผ่านดาวเทียมของไทย
แต่คุยกับแม่ค้าที่เมืองฮาย กลับคุยไม่ค่อยรู้เรื่อง เพราะเจ๊แกตั้งท่าจะคุยแมนดารินท่าเดียว
ต้องค่อยๆชี้ไปที่ไม้เสียบเนื้อย่าง จิ้นย่าง เอา หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า อัน เขออี่มะ(ตกลงไหม)
เจ๊แกค่อยมีสีหน้าพยายามเข้าใจ แล้วค่อยๆพูด ปากไต กันสนุกสนาน
คนไต ในเชียงตุง ก็ไม่นับคน ลื้อ ในสิบสองปันนา ว่าเป็นพวกเดียวกัน ไม่นับคนจ้วง คนลาว ว่าเป็นพวกเดียวกัน
คนไทยก็เรียกคนไตว่า เงี้ยว สรุปว่า เราไม่สามัคคีกันมาตั้งแต่ครั้งบรรพกาลแล้วแหละกระมัง

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่อนุญาตให้เผยแพร่ภาพสวยๆได้
แผ่นดินถิ่นไทเกือบทุกแห่งยังสวยงามน่าอยู่ มีท้องทุ่ง แม่น้ำ ภูเขา ที่ยังไม่ถูกย่ำยีด้วยน้ำมือเจ้าของอยู่เยอะ
คนไทที่คุณกานพบในที่ต่างๆ ก็ยังยินดีต้อนรับคนไทยอยู่แม้ว่าจะถูกกลืนกลายทางวัฒนธรรมไปไม่น้อยแล้ว
ป้าค่อนข้างเห็นด้วยนะคะว่า คนไทไม่ค่อยรักกัน จึงแตกขะแลขะแจไปทุกทิศทุกทาง อย่างที่เห็น

จะติดตามอ่านเรื่องเล่าประกอบภาพต่อไปค่ะ

ป้าเรณู

ตามมาอ่านกระทู้น้า Karn สมชื่อกระทู้เลยครับ
ไป...ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง

ทั้งภาพและบรรยาย ยอดเยี่ยม มากครับ
ขอบคุณที่รีวิวหลายเมืองที่ยังไม่เคยไปให้ชมครับ

ขอบคุณครับน้าฟองสบู่ ช่วงนี้แรงบันดาลใจผมหดหายครับ เล่าเรื่องสิบสองปันนายังไม่จบเลยครับ

เตรียมพบกับ Bluehouse Tour by Karn เร็วๆนี้

There you go my man

Always fun to watch these type of Trekking

I'm waiting for the next episode

ต้องกราบขออภัยเพื่อนๆพี่ๆทุกท่านนะครับ เนื่องจากสถานการณ์น้ำท่วมเลยทำให้ SD card ของผมหายไปไหนก็ไม่รู้
(จริงๆแล้วเก็บไว้อย่างดี แต่ดีเกินไปเลยหาไม่เจออ่ะครับ แต่ไม่รู้จะโทษอะไรก็เลยโทษน้ำท่วมซะเลย)

มันอยู่ในห้องทำงานผมนี่แหละครับ แต่ไม่รู้อยู่ตรงไหน เพราะปกติจะไม่เก็บข้อมูลไว้ในคอมฯ
เนื่องจากภาพการเดินทางหลายๆทริปของผมต้องอันตรธานไปกับเจ้าไวรัส..(ตอนนั้นยังกู้ข้อมูลไม่เป็น)
หลังจากนั้นก็จะเก็บไว้ใน external harddisk แต่พอเปิดดูภาพ ฮ่องกง ดูไบ มอนเตเนโกร ฯลฯ หายไปไหนหมดหว่า
รวมถึงภาพ Guitar Center LA. ที่ไปเที่ยวกับพี่ napman ด้วยครับ เลยเล่าเรื่อง USA ค้างไว้
เดี๋ยวจะหาให้เจอโดยด่วนครับพี่


ขอขัดตาทัพด้วยทริปล่าสุดละกันครับผม
เรื่องคราวที่แล้ว http://www.nimitguitar.com/mybb/showthre...103&page=8
ประทับใจที่นี่มากเลยไปอีก พรุ่งนี้มาเล่านะครับ วันนี้ขอตัวไปหาลูกค้าก่อนครับ

(22-12-2011, 15:50)karn Wrote: [ -> ]รวมถึงภาพ Guitar Center LA. ที่ไปเที่ยวกับพี่ napman ด้วยครับ เลยเล่าเรื่อง USA ค้างไว้
เดี๋ยวจะหาให้เจอโดยด่วนครับพี่

Dear Karn, by "Next episode" I didn't mean LA. I meant your current trip

I still remember the few days that we spent together so well. Now I just wanted to see more of your current trip

ปลายปีหน้าลุง Nap มีโครงการรับแขกจากเมืองไทยเพิ่มซักคนมั๊ยครับ
ขอนอนในห้องเก็บของซัก 2-3 คืน เห็นพี่กานต์ไปแล้วอยากไปบ้าง

ห้องรับรองแขกของบ้านพี่ nap สวยมากครับพี่ชัย เดี๋ยวหาไฟล์ภาพเจอจะเอามาโพสต์ให้ดูครับ

---

มีสถานที่แห่งหนึ่งที่ผมอยากชวนเพื่อนๆไปมากๆครับ อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล แค่เกาะช้างนี้เองครับ

เดินทางสะดวก ขับรถไปลงเรือเฟอรี่ได้เลย



ระหว่างข้ามฝั่งจะนั่งอยู่ในรถก็ได้(แต่ห้ามติดเครื่องยนต์) หรือจะขึ้นชั้นสองไปกินกาแฟชมวิวก็ได้



วิวที่ท่าเรือครับ



ถึงฝั่งเกาะช้างขับรถไปทางซ้ายจนสุดทาง หมู่บ้านชาวประมงสลักเพชร



เดินต่อไปจนสุดทางเท้า..ถึงแล้วครับ โฮมสเตย์ สมบัติของเปิ้ล



ไปคราวนี้มีห้องหับเพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก เราเลือกพักบ้านที่อยู่ในทะเล









บ้านนี้เดิมประกอบอาชีพชาวประมง แต่ตอนนี้ผันตัวมาต้อนรับนักท่องเที่ยวเป็นรายได้หลัก
จากเรือหาปลาเลยกลายเป็นเรือบริการนักท่องเที่ยว



เดินทางมาถึงปุ๊บก็เสิร์ฟอาหารทันที นั่งกินข้าวท่ามกลางบรรยากาศสุดชิลด์



กินข้าวต่อด้วยกับแกล้ม ใครชอบกีต้าร์เล่นกีต้าร์ ใครชอบตกปลาก็หามุมกันตามสะดวก



เผลอแผล่บเดียว ได้เวลาอาหารค่ำแล้ว มีแต่ของบ้านๆครับ



กินข้าวเสร็จก็ออกเรือไปตกหมึก หมึกน้อยโชคร้ายเกาะเบ็ดเป็นตัวแรก



เห็นมันทำหน้าแล้วกินไม่ลง



ใครตกปลาก็ตกไปครับ ผมกินเหล้าดีกว่า



หมึกหลอดตัวแรกที่ชะตาขาด ผมไม่ตกครับสงสารมัน เลยคว้ามีดมาเจื๋อนเข้าปากสดๆ จะได้ไม่ทรมาน



ปลานกกระจอก





ปลากระทุ้งเหวทะเล

---

หมึกชะตาขาดตัวที่สอง สาม สี่ ห้า .... ไม่ไหวจะกิน...





กลับมาเล่นกีต้าร์ต่อ ตื่นมาทำไมมื้อเช้ามีปลากะพงด้วยเนี่ย เพื่อนผมบอกว่าตกได้ที่หน้าบ้านตอนที่ผมหลับไปแล้ว



สงสัยปลาตัวนี้จะตาบอด เลยมาฮุบเบ็ดของเพื่อนผม เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเขาตกปลาได้

กินข้าวเสร็จก็ไปดำน้ำดูปะการังกัน



เพื่อนๆผมอยากตกปลา เลยแวะหย่อนเบ็ด ปลาน้อยชะตาขาดตัวแรก

---

ตัวที่สอง..สาม...สี่....ห้า......หก........เจ็ด.............







พี่สมบัติ นอกจากจะเป็นผัวพี่เปิ้ลแล้ว ยังเป็นไต๋เรือและพ่อครัวฝีมือเด็ดอีกตาหาก



ทำกับแกล้มเสร็จก็ไปตกปลาต่อ







เก๋าตัวนี้เล็กเกิน ปล่อยไปดีกว่า







ปล่อยเก๋าเด็กไป เก๋าใหญ่ก็มากินเบ็ดแทน