NimitGuitar webboard

ถึงโรงแรมเข้าที่พัก กริ๊งงงง..กริ๊งงงง อาโหล.. "กานต์...ลุงอยากหาเหล้ากิน" ได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะพาลุงเที่ยว ผมเพิ่งไปเดินมาเมื่อตอนบ่าย
ผมดีใจได้เป็นไกด์..อาชีพที่ผมใฝ่ฝัน
พาลุงหาซื้อเหล้ามาสองสามร้าน เจ้าของร้านพูดภาษาอาหรับ ฟังไม่รู้เรื่อง เลยพาเข้าห้างเดิมที่เพิ่งเดินมาเมื่อตอนเที่ยง ห้างหรูน่าจะมีเหล้าขาย
เดินหาเหล้าที่ซูเปอร์มาเก็ตอยู่นาน เลยลองถามพนักงานขาย
เธอเป็นคนฟิลิปปินส์ "ที่นี่เป็นประเทศมุสลิม..ไม่มีเหล้าขายหรอก ถ้าอยากกินต้องไปที่โรงแรมเท่านั้น" ผมถึงบางอ้อ ทำไมตูโง่อย่างนี้..เลยพาลุงกลับไปที่โรงแรม คืนนั้นนั่งฟังเพลงแขกดิสโก้กันทั้งคืน กินอาหารแขก ข้าวก็ต้องมีเครื่องเทศ
เนื้อก็เป็นเนื้อแกะ เลยกลายเป็นชิน ไม่เหม็นกลิ่นแขกอีกต่อไป (คงเพราะเมาด้วยแหละ)

ขากลับผมไม่ได้นั่งกับลุง ดันได้ที่นั่งติดกับทัวร์ลีดเดอร์ฮ่องกงคนนั้น เลยนั่งกั๊กกันไปตลอดทางจนถึงดอนเมือง.

น้าkarnโชดดี มีฝีที่เท้า
ได้เดินทางมากมาย น่าอิจฉานัก
แต่ก็ไม่รู้จะอิจฉาไปทำไม
ในเมื่อผมไม่นึกอย่างไปประเทศไหนใดๆในโลกนี้
ประหลาดมั้ย?
ผมมันรากงอกฝังแน่นกับแผ่นดินไทยแล้ว
มันหมดความรู้สึกอยากตื่นเต้นผจญภัย
ก็ได้อาศัยเรื่องเล่าจากประสบการณ์ของคนอื่นนี่ละ
พอเยียวยาอาการติดที่ให้ได้บรรเทา
นึกเบื่อๆอยากๆคิดออกเดินทางกับใครเขาบ้าง

ขอบคุณน้าkarnมากที่เล่าให้อ่าน
ช่วยกระตุ้นต่อมอยากบางประการในตัวผมให้คิดทำงานเสียบ้าง
พรุ้งนี้อาจบางทีจะนึกอยาก......

น้าบูโชคดีแล้วที่ไม่นึกอยากไปที่ไหน ความฝันของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป....
น้ามีความสุขที่ได้เล่นเพลงที่อยากเล่น ผมมีความสุขที่ได้เดินทาง แต่...
ผมเคยอ่านเรื่องหมาขี้เรื้อน......
สุนัขตัวหนึ่งมันเป็นขี้เรื้อน มันมีความสุขที่ได้เกาขี้เรื้อนของมัน ยิ่งเกายิ่งมัน ยิ่งคันก็ยิ่งเกา
ความสุขใดหนอจะเทียมเท่าการเกาได้ขี้เรื้อนของข้า....

....แต่จะดีกว่าไหม หากมันไม่เป็นขี้เรื้อน....
..........มีความสุขโดยที่ไม่ต้องเกา...........

ขี้เรื้อนของผมก็คือการเดินทาง อยากรู้อยากเห็นสถานที่ต่างๆที่แปลกออกไป
บางครั้งก็ลำบาก เหนื่อย แต่ที่ผมทำงานหาเงินทุกวันนี้ ก็เพื่อเอาเงินไปเกาขี้เรื้อนของผม
จะดีกว่าไหมหากผมไม่เป็นขี้เรื้อน ไม่คิดอยากไปไหน
แต่ตอนนี้ผมยังเป็นขี้เรื้อนอยู่......ขอเกาให้เต็มที่ก่อนก็แล้วกันครับ
ขอบคุณน้าบูที่เข้ามาทักทาย น้าๆท่านอื่นอ่านแล้วก็ทักกันมั่งนะ

คุณ karn เป็น story teller ที่เล่าใด้สนุกมากฯครับ ขนาดตกเครื่องบินยังมี่เรื่องและรูปมาฝากพวกเรา
เล่าต่อไปเรื่อยฯนะครับแล้วค่อยรวบรวมไปทำ pocket book

ขอบคุณพี่กฤษณ์ครับ ที่ให้กำลังใจ ผมจะเล่าไปเรื่อยๆตามที่พี่บอกครับ
หากพอจะทำประโยชน์อะไรให้บ้านหลังนี้ได้ผมยินดีทำครับ

บ้านเมื่องเค้า สะอ่ด สะอ้านดีน๊ะครับ น้าการต์

มันจะมีร้านขายกีตาร์มั๊ยน้อ .......... อยากไปดู

ในห้างไม่มีครับน้าที....ผมว่าคงอยู่ตามร้านขายเครื่องดนตรีโดยเฉพาะอ่ะครับ

karn Wrote:น้าบูโชคดีแล้วที่ไม่นึกอยากไปที่ไหน ความฝันของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป....
น้ามีความสุขที่ได้เล่นเพลงที่อยากเล่น ผมมีความสุขที่ได้เดินทาง แต่...
ผมเคยอ่านเรื่องหมาขี้เรื้อน......
สุนัขตัวหนึ่งมันเป็นขี้เรื้อน มันมีความสุขที่ได้เกาขี้เรื้อนของมัน ยิ่งเกายิ่งมัน ยิ่งคันก็ยิ่งเกา
ความสุขใดหนอจะเทียมเท่าการเกาได้ขี้เรื้อนของข้า....

....แต่จะดีกว่าไหม หากมันไม่เป็นขี้เรื้อน....
..........มีความสุขโดยที่ไม่ต้องเกา...........

ขี้เรื้อนของผมก็คือการเดินทาง อยากรู้อยากเห็นสถานที่ต่างๆที่แปลกออกไป
บางครั้งก็ลำบาก เหนื่อย แต่ที่ผมทำงานหาเงินทุกวันนี้ ก็เพื่อเอาเงินไปเกาขี้เรื้อนของผม
จะดีกว่าไหมหากผมไม่เป็นขี้เรื้อน ไม่คิดอยากไปไหน
แต่ตอนนี้ผมยังเป็นขี้เรื้อนอยู่......ขอเกาให้เต็มที่ก่อนก็แล้วกันครับ
ขอบคุณน้าบูที่เข้ามาทักทาย น้าๆท่านอื่นอ่านแล้วก็ทักกันมั่งนะ

ตราบใดที่ยังคันอยู่ มันก็ต้องเดินทางและค้นหาในสิ่งที่ตามหากันต่อไป

น้า Karn เดินทางครั้งต่อไป โทรมาหาผมสิครับ เดี๋ยวผมจัดต่อ flight ให้ จะได้
ไม่ต้องไปรอ ต่อเครื่องนานๆอีก.

poPPie

ขอบคุณน้าpoPPieมากครับที่เอื้อเฟื้อ ตอนนี้ผมกำลังหาข้อมูลประเทศแถบเมดิเตอเรเนียนอยู่ครับ กะว่าจะไปกลางปีหน้า
ปลายเดือนตุลาคมผมต้องไปกวางเจา ก่อนสิ้นปีหากมีเวลา ว่าจะไปบาหลีหรือไม่ก็กรีซ เพื่อใช้สิทธิ์ATCที่ผมเป็นสมาชิกอยู่ครับ
เพราะจะหมดอายุสิ้นปีนี้ หากไม่มีเวลาก็คงต้องสละสิทธิ์ไป แล้วผมจะโทรไปรบกวนนะครับ