NimitGuitar webboard

Full Version: ไป..ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง...
You're currently viewing a stripped down version of our content. View the full version with proper formatting.
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
กำ..... คงนอนน้อยจิงๆ 5555

เเต่ เกย์เฒ่า นั่งเครื่องตามมาเเล้วนะครับ เพิ่งลงเครื่อง / ซักผ้า / มา
แหม! น้าหนึ่อก้อ..เสียวเยยยยยยอ่ะTongue

ยังมีเรื่องเกย์ที่อื่นๆอีกนะ แล้วจะเล่าให้ฟังจ้ะBig Grin
อ่านไป 3 หน้าแระ สนุกดีครับ น้ากานเขียนหนังสือได้ดีเหลือเชื่อ คนบ้านเรานี่มีอะไรดีๆกันทั้งน้านเลย
เดี๋ยวจะทะยอยอ่านให้หมดเลยครับ

อ้อ..เรื่อง Abudhabi นี่ผมซาบซึ๊งดีเชียวละ เพราะผมเคยไปขายแรงมาพักนึงด้วยอ่ะครับ
Run Wrote:อ้อ..เรื่อง Abudhabi นี่ผมซาบซึ๊งดีเชียวละ เพราะผมเคยไปขายแรงมาพักนึงด้วยอ่ะครับ

ขอบคุณน้ารันที่เข้ามาอ่านครับ น้ารันเล่าเรื่อง Abudhabi ให้ฟังบ้างสิครับ
ผมสนใจและอยากฟังมากๆเลยครับ เพราะผมได้ไปอยู่แค่วันเดียวเอง
อยากรู้ว่าคนไทยที่นั่นใช้ชีวิตกันอย่างไร กินอะไร นอนที่ไหน ฯลฯ
ผมมีเพื่อนรุ่นพี่ รู้จักกันตอนที่ผมทำงานอยู่ BigC แกเคยเป็นเชฟอยู่แคมป์ที่ซาอุฯ
และเป็นเชฟในเรือสำราญ ล่องแถบทะเลคาริเบี้ยน ทำงานไปทำมา แกเลยโดดไปเป็นโรบินฮู้ดอยู่อเมริกาพักนึง
แกลุยมาหลายประเทศ ถูกกฎหมายมั่งผิดกฎหมายมั่ง ผมชอบให้แกเล่าประสบการณ์ให้ฟัง
ที่ผมมีโอกาสไปย่างกุ้ง ก็ไปกับพี่คนนี้แหละครับ ตอนนั้นพม่ายังไม่เปิดประเทศ(เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว)
เราไปกันสามคน ซื้อตั๋วเครื่องบินแล้วไปลุยกันที่นั่น สนุกมากๆครับ

ใครมีประสบการณ์อะไร ช่วยเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ
สมัยตอนเรียนเคยยกพวกตีกัน เคยถูกหลอก เคยสอบตก เคยอกหัก กรุงเทพฯสมัยอดีต
ความสวยงามหรือความประทับใจในงานที่ทำ ในคอนเสิร์ต ในผับ ในวัด ในโบสถ์ ฯลฯ ... รอฟังอยู่ครับBig Grin
(04-07-2008, 09:44)Run Wrote: [ -> ]อ่านไป 3 หน้าแระ สนุกดีครับ น้ากานเขียนหนังสือได้ดีเหลือเชื่อ คนบ้านเรานี่มีอะไรดีๆกันทั้งน้านเลย
เดี๋ยวจะทะยอยอ่านให้หมดเลยครับ

อ้อ..เรื่อง Abudhabi นี่ผมซาบซึ๊งดีเชียวละ เพราะผมเคยไปขายแรงมาพักนึงด้วยอ่ะครับ

เห็นด้วยค่ะ

อยากปายยยยยยยยยยยยยยย
ผมก็ชอบครับ abanibi เนี่ยอ่ะ

Abanibi - Izhar Cohen
เย้ว...เข้าใจหาครับ..ชอบมาก..มีเวอร์ชั่นอังกฤษไหมครับ
น้าเว็ป..ล้อเล่นครับ..ผมก็หาไม่เจอไม่ต้องซีเรียสครับ Big Grin
กึ๋ยยยยย!!!!! Abudhabi ก๊าบบบบบ....ว่าแต่เพลงอะไรครับ เกิดไม่ทันอ่ะTongue

เดี๋ยวจะเล่าเรื่อง "ตะักรุด" ให้ฟังนะครับ ลองอ่านนี่ไปพลางๆก่อนครับBig Grin

http://203.151.217.76/news.php?section=p...ent=127994

http://th.wikipedia.org/wiki/ตะกรุด
"สุขสบายดี๋" เริ่มต้นทักทายน้าๆด้วยคำทักทายของชาวไทลื้อกันนะครับ
วันนี้จะเล่าเรื่อง "ตะกรุด" ที่ผมไปพบเห็นมาที่สิบสองปันนาครับ
ที่พระราชวัง "เวียงผาคราง" ทำไมต้อง คราง! อืมมมมมมมห์...
พระราชวังนี้สร้างโดย พญาเจือง หรือ สมเด็จพระเจ้าหอคำเชียงรุ่งที่1
(ผมว่าน่าจะเรียกว่า เจ้าหอคำเชียงรุ่งที่ 1 ก็พอ เพราะในยุคนั้นคนไทยังไม่ค่อยได้รับอิทธิพลจากเขมร
สมเด็จ เป็นคำเขมร ไทยเราได้รับอิทธิพลจากเขมรอย่างชัดเจนก็ยุคกรุงศรีอยุธยานี่เอง)
พญาเจือง สร้างวังนี้ริมน้ำของ(แม่น้ำโขง,แม่น้ำล้านช้าง) ริมผาตรงโค้งน้ำ น้ำจะเซาะหินบริเวณนี้ตลอดเวลา
เกิดเป็นเสียงน้ำครวญคราง เลยตั้งชื่อวังว่า เวียงผาครางครับ
ในสมัย เจ้าหม่อมคำลือ (เจ้าหอคำเชียงรุ่งที่ 41) กษัตริย์องค์สุดท้ายของชาวไทลื้อ
พวก เรดการ์ด ได้ทุบทำลายวังนี้ จากการปฏิวัติทางวัฒนธรรมของพรรคคอมนิสต์แห่งประเทศจีน
ตามนโยบายของ เหมาเจ๋อตุง ปัจจุบันจึงเหลือแต่ซาก

[Image: dsc0524m.jpg]

ผมไปถึงสิบสองปันนาช่วงน้ำน้อยครับ มองจากเวียงผาครางจะเห็นเมือง เชียงรุ่ง อยู่ไกลๆ
ผมเข้าไปเดินดูในพิพิธภัณฑ์ของชาวไทลื้อซึ่งอยู่ในเขต เวียงผาคราง
ไปเจอเสื้อตัวนึงน่าสนใจ เขาบอกว่า เสื้อตัวนี้ใส่แล้วฟันไม่เข้า เป็นเชือกถักเป็นเสื้อ หุ้มด้วยแผ่นโลหะ
ผมนึกถึง "ตะกรุด" ของบ้านเรา

[Image: dsc047.jpg]
[Image: dsc04.jpg]

เสื้อตัวนี้ก็เหมือนเอาตะกรุดหลายๆดอกมาร้อยเข้าด้วยกันเป็นเสื้อเกราะ
ฟันไม่เข้าแน่นอน!! (ถ้าผลิตดาบด้วยเทคโนโลยีการถลุงเหล็กในสมัยนั้นนะ)
เมื่อคนไทบางส่วนอพยพลงมา ก็ได้นำภูมิปัญญาติดมาด้วย เมื่อภาษาและวัฒนธรรมของผู้มาอยู่ใหม่
ผสมกลมกลืนกับชนพื้นเมืองเดิมในดินแดนสุวรรณภูมิ นานเข้าก็ลืม จากหลายดอกเลยเหลือดอกเดียว
อาจเคยได้ยินปู่ของปู่ของปู่ของปู่เล่าให้ฟังว่า ตะกรุดฟันไม่เข้า ตะกรุดเลยลดรูปจากเสื้อเกราะกลายเป็นเครื่องรางไป
ส่วนตะกรุดที่ทำจากปลอกลูกปืนนั้น แน่นอนว่าเพิ่งมาทำกันในชั้นหลัง (ก็สมัยก่อนยังไม่มีลูกปืนนี่นา)
โดยยึดคติที่ว่า ตะกรุดฟันไม่เข้า (ถ้าแทงนี่ไม่รับประกัน) กลายเป็นตะกรุดหยุดลูกปืนในที่สุด

พ่อผมมีตะกรุดเก็บไว้หลายดอกครับ และผมก็นับถือ แต่เล่าสู่กันฟังถึงตะกรุดในอีกแง่มุมหนึ่งครับ
น้าชายผมเวลาไปออกรบก็คาดตะกรุดไปรบ แคล้วคลาดกลับมาปลอดภัยทุกครั้ง...

ท้ายนี้ผมเอาเพลง สิบสองปันนา มาฝาก คนขับ(ร้อง)ชื่ออีอ่อนน้อย มีชื่อเสียงมากครับ เคยไปขับมาแล้วหลายประเทศ
ทั้งที่ญี่ปุ่น เมืองลาว พม่า เมืองไทย เขาพูดภาษาเขา แต่เราฟังรู้เรื่อง เป็นสิ่งยืนยันถึงวัฒนธรรมและภาษาอันมีที่มาร่วมกัน...
จบแล้วครับ ขอกล่าวลาด้วยคำไทลื้อ ... อยู่ดีกินหวานเน้อBig Grin

ช่วยแปลด้วยครับ Big Grin
Pages: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25