(25-01-2010, 12:09)karn Wrote: [ -> ]ขอบคุณพี่แดงที่นึกถึงกระทู้นี้ครับ เดี๋ยวแม่เต่าและครอบครัวก็ได้ไปไกลถึงอีกซีกโลกแล้ว ถ่ายรูปมาฝากเยอะๆนะครับ
เกรงใจจริง ๆ ค่ะ ว่าแต่เพลงที่น้ากานเอามาลง บทเพลงเดียวดายของคนเดินทาง คลิกเข้าไปแล้ว ฟังไม่ได้เลยค่ะ อยากฟังจัง มีเพลงอะไรเศร้า ๆ เหงา ๆ เหนือย ๆ หน่าย ๆ อีกมั้ยคะ กำลังเซ็ง เฮ้อ...
ฟังได้แล้ว เพราะดีค่ะ ใครร้องเอ่ย สรุปว่าฟังอันเก่าได้ แต่อันใหม่ฟังบ่ได้ค่ะ
ดีใจที่มีความหวังว่าจะได้ไปอเมริกา แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะสำเร็จรึป่าว ถ้าไปจะเก็บภาพสวย ๆ มาฝากเยอะ ๆ แน่นอนค่ะ
เอาเนื้อมาฝากครับพี่แดง
ไป..ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง...
ไป ตามเส้นทางของเรา
อาจมีบางคนผ่านมา จะมีบางคนผ่านไป
แต่ยังมีฉัน บนเส้นทางอย่างเดียวดาย.......
เธอ คงไม่มากับฉันหรอก......
บอก กับแผ่นดินด้วยความเหงาใจ
ก็ภูผายังทนง อีกทะเลยังกว้างใหญ่
ฉันจะไป จะไป แม้เดียวดาย.............
คง..มีสักวัน....
ฉันจะมีใครข้างเคียง
คง..มีสักวัน....
ฉันจะมีคนร่วมทาง....
แต่ยังมีฉันที่ท่องไป ด้วยดวงใจดวงนี้เอง
ที่บรรเลง บทเพลงเดียวดาย...ของคนเดินทาง........
ใจ ยังมีเรี่ยวแรงไม่สูญสิ้น
ดูสิแผ่นดินไม่เคยเสียใจ
ก็ภูผาไม่ช้ำตรม อีกทะเลไม่ร้องไห้ ฉันจะไป..จะไปแม้เดียวดาย.........
คง มีก็แต่ดาว...
ที่ส่องทางยามค่ำคืน.....
คง มีก็แต่เดือน...
ทีบางคืนก็มืดมน...
และมีตะวันยามทิวา ส่องเส้นทางอันวกวน
กับบทเพลง ของคนที่เดินทาง เพียงเดียวดาย........
เธอ คงไม่มากับฉันหรอก......
บอก กับแผ่นดินด้วยความเหงาใจ
ก็ภูผาไม่ช้ำตรม อีกทะเลไม่ร้องไห้
ฉันจะไป จะไป แม้เดียวดาย.............
...ฉันจะไป........... แม้เดียวดาย.............
(บทเพลงเดียวดายของคนเดินทาง)
เพลงของ :ศักดิ์ศิริ มีสมสืบ
คนร้อง :พิบูลย์ศักดิ์ ละครพล
เนื้อหาของเพลงเศร้าโดนใจวัยโจ๋สุด ๆ
คนเรา ยิ่งอายุมาก ยิ่งเหงา ยิ่งวังเวงเนอะ
ชีวิตไม่สิ้น ก็ไม่อยากจะดิ้นต่อไปแล้ว
อยากใช้ชีวิตเรียบง่าย มีความสุขกับครอบครัว
ก็เท่านั้น ไม่ต้องการสิ่งอื่นใดแล้ว ในชีวิตนี้
แต่จริง ๆแล้ว มันไม่ง่ายอย่างที่คิดเลยนะเนี่ย
เฮ้อ... สงสัยจะเข้าวัยทอง ถึงได้ปลงซะขนาดนี้ เหอ เหอ
ดีค่ะ เป็นเมืองเก่า ๆ ช่างภาพเก็บภาพได้เห็นหลายแง่มุมดีค่ะ
โปรแกรมต่อไปของน้ากาน ที่จะไปท่องเที่ยว คือที่ไหนคะ
น้ากาน
ไม่ขออนุญาติถ่ายรูปคุณป้า ยีนต๊ก แกซะก่อน เห็นมั้ยป้าแกยก... ให้เลย !
รูปสีสดดีจริง
ไม่มีเรื่องเล่าประกอบเลยเหรอ