NimitGuitar webboard

อีก 1 เล่มในใจครับ...The prophet ของ Kahlil Gibran

ถอดความโดย ศ.ดร. ระวี ภาวิไล

-ความรัก-

อัลมิตราพูดขึ้นว่า ได้โปรดบอกเราถึงเรื่อง ความรัก

และท่านก็เงยศีรษะขึ้นมองดูฝูงชน เขาเหล่านั้นเงียบกริบ ท่านพูดด้วยเสียงอันดังว่า


เมื่อความรักร้องเรียกเธอ จงตามมันไป

แม้ว่าทางของมันนั้น จะขรุขระและชันเพียงไร

และเมื่อปีกของมันโอบรอบกายเธอ จงยอมทน

แม้ว่าหนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นจะเสียดแทงเธอ

และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม

แม้ว่าเสียงของมันจะทำลายความฝันของเธอ ดังลมเหนือพัด

กระหน่ำสวนดอกไม้ให้แหลกลาญไปฉะนั้น

เพราะแม้ขณะที่ความรักสวมมงกุฎให้เธอ มันก็จะตรึงกางเขนเธอ

และขณะที่มันให้ความเติบโตแก่เธอนั้น มันก็จะตัดรอนเธอด้วย

แม้ขณะเมื่อมันไต่ขึ้นไปสู่ยอดสูง และลูบไล้กิ่งก้านอันแกว่งไกวในแสงอรุณ

แต่มันก็จะหยั่งลงสู่รากลึก และเขย่าถอนตรงที่ยึดมั่นอยู่กับดินด้วย

ความรักจะรวบรวมเธอเข้าดังฝักข้าวโพด

มันจะแำกะเธอออกจนเปลือยเปล่า

แล้วมันจะร่อนเพื่อให้เธอหลุดจากเปลือก

มันจะบดเธอจนเป็นผงขาว

แล้วก็จะขยำจนเธออ่อนเปียก

แล้วมันก็จะนำเธอเข้าสู่ไฟอันศักดิ์สิทธิ์ของมัน เพื่อว่าเธอจะได้

กลายเป็นอาหารทิพย์ของพระเป็นเจ้า

ความรักจะกระทำสิ่งทั้งหมดนี้แก่เธอ เพื่อว่าเธอจะได้หยั่งรู้

ความลับของดวงใจเธอเอง และด้วยความรู้นั้น เธอจะได้เป็นส่วนหนึ่ง

ของดวงใจแห่งชีวิตอมตะ

แต่ถ้าหากด้วยความกลัว เธอมุ่งแต่แสวงหาความสงบสุข

และความสำราญจากความรัก

ก็จะเป็นการดีกว่า ที่เธอควรจะปกคลุมความเปลือยเปล่าของตน

และหลีกหนีออกไปเสียจากลานบด

ไปสู่โลกอันไร้ฤดูกาล ที่ซึ่งเธอจะหัวเราะก็ไม่เต็มที่ และจะร้องไห้

ก็ไม่เต็มที่


ความรักไม่ให้สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง

และก็ไม่รับเอาสิ่งใด นอกจากตนเอง

ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมถูกครอบครอง

เพราะความรักนั้นพอเพียงแล้วสำหรับตอบความรัก


เมื่อเธอรัก อย่าได้ว่า พระเป็นเจ้าอยู่ในดวงใจเรา แต่ควรพูดว่า เราอยู่ในดวงใจพระผู้เป็นเจ้า


และอย่าได้คิดว่า เธอสามารถนำแนวทางของความรักได้

เพราะถ้า ความรักพบว่าเธอมีคุณค่าพอแล้วก็จะเป็นผู้นำแนวทางของเธอเอง

ความรักไม่มีความปรารถนาสิ่งอื่นใด นอกจากที่จะทำตนเองให้สมบูรณ์

แต่้ถ้าหากเธอรัก และจำต้องมีความปรารถนา ก็ขอให้ความปรารถนาของเธอ จงเป็นดังนี้


เพื่อจะละลายและไหลดังธารน้ำ ซึ่งส่งเสียงเพลงกล่้อมราตรี

เพื่อจะเรียนรู้ความปวดร้าว อันเกิดแต่ความอ่อนโยนละมุนละไมเกินไป

เพื่อจะต้องบาดเจ็บ ด้วยความเข้าใจในความรักของตนเอง

และเพื่อจะยอมให้เลือดหลั่งไหล ด้วยความเต็มใจและความปราโมทย์

เพื่อจะตื่นขึ้น ณ รุ่งอรุณ ด้วยดวงใจอันปีติและขอบคุณความรัก อีกวันหนึ่ง

เพื่อจะหยุดพัก ณ ยามเที่ยง และเพ่งพินิจความสุขซาบซึ้ง ของความรัก

เพื่อจะกลับบ้าน ณ ยามพลบค่ำ ด้วยความรู้สึกสำนึกคุณ

และเพื่อจะหลับไปพร้อมกับคำสวนมนต์ภาวนาสำหรับคนรักในดวงใจ และเพลงสรรเสริญบนริมฝีปากของเธอ

ดื่มด่ำ-งดงาม-เอิบอิ่ม
อ่านแล้วรู้สึกอุ่นในอารมณ์อย่างมโหฬาร
คืนนี้ผมคงหลับด้วยความปิติและสุขสงบ

ขอบคุณน้าปุ้มากครับ
ผมไม่ได้หยิบหนังสือเนื้อหาทำนองนี้มาอ่านนานมากแล้ว
หากน้าไม่นำกลับมาสู่ความทรงจำของผม
ผมคงไม่คิดไปรื้อฟื้นแน่นอน
เดี๋ยวจะหาหนังสือดีๆสักเล่มติดมือไปอ่านก่อนนอน
ขอบคุณน้าปุ๊อีกทีครับ....

ที่ผมเลือก "ความรัก" เพราะมันเป็นความรู้สึกของมนุษย์ทุกผู้บนโลกใบนี้

ไม่เกี่ยงชาติพันธุ์ ฐานะ สังขาร ซะด้วยซีครับ....

อีกหัวข้อหนึ่งที่ชอบคือ "การแต่งงาน" แต่ผมยังไม่มีประสบการณ์ ก็เลยไม่กล้าโพสต์เท่านั้นเอง

มาคิดดูอีกที ยังไม่แต่ง ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่นา...อิอิ

-การแต่งงาน- The prophet by Kahlil Gibran
ถอดความโดย ศ.ดร. ระวี ภาวิไล

แล้ว อัลมิตรา ก็ถามต่อไปว่า การแต่งงานเล่าพระคุณท่าน
และพระท่านตอบว่า

เธอเกิดมาด้วยกัน และเธอก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไป

เธอจะอยู่ด้วยกันแม้เมื่อปีกขาวของความตายปัดกวาดวันคืนของเธอให้กระจัดกระจาำยไป

ถูกแล้ว เธอจะอยู่ด้วยกัน แม้ในความทรงจำอันสงัดของพระเป็นเจ้า

แต่ขอให้มีช่องว่าง ในการอยู่ด้วยกันของเธอ

และขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์ โบกโบยไปมาระหว่างเธอ

จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก

และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหว อยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง

จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน

จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน

จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว

ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองเดียวกัน

จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง

เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้

และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก

เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน

และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้

---------------------------

หนังสือที่มีอิทธิพลต่อชีวิตผมที่สุดคือ ต่วย'ตูน(พิเศษ)ครับ
อ่านตั้งแต่ตอนเด็กๆเดี๋ยวนี้ก็ยังอ่านอยู่ ที่ผมชอบเดินทางและประวัติศาสตร์ก็เพราะหนังสือเล่มนี้แหละ
พอเข้ามหาลัย ก็ได้พบหนังสือ โคตรโกง แปลโดย ใบไผ่เขียว(น.นพรัตน์) เขียนโดย กิมย้ง
ชื่อหนังสือฟังแล้วน่ากลัว แต่เนื้อหาไม่ได้เกี่ยวกับการโกง
เนื้อหาพูดถึงความจริงในสังคม เรามักถูกสอนว่า ดี-ชั่ว ถูก-ผิด ขาว-ดำ
หนังสือกล่าวว่า แท้ที่จริงโลกนี้ส่วนใหญ่ จะเป็นสีเทา น้อยคนจะดีไม่มีที่ติ น้อยคนจะชั่วจนสุดขั้ว
ผู้ก่อการร้ายที่ขับเรื่องบินถล่มตึกเวิลด์เทรด เป็นคนเลว แต่ในสายตาของพวกของเขา เขาคือผู้เสียสละ
ปลดปล่อยพวกเขาจากการข่มเหงของมหาอำนาจ
บางคนเป็นคนดีมากๆ ก็ไม่วายมีคนตำหนิเรื่องคนในครอบครัว
ที่พวกเราอยู่ร่วมกันในบ้านหลังนี้ เพราะเราหันด้าน อคูสติกใส่กัน เราจึงรักและผูกพันกัน

ในสังคมมีผู้คนมากมาย มีพื้นเพจากต่างๆกัน หากเราจะมองในด้านดี สัมผัสกันในด้านดีๆ หลีกเลี่ยงด้านสลัวต่อกัน
พยายามเข้าใจความเลว(ที่เราคิด)ของอีกฝ่าย ผมว่าโลกน่าอยู่นะครับ

"ที่พวกเราอยู่ร่วมกันในบ้านหลังนี้ เพราะเราหันด้าน อคูสติกใส่กัน เราจึงรักและผูกพันกัน"
ผมชอบคำนี้จังเลยน้าkarn.....

"จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน

จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน

จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว

ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองเดียวกัน

จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง

เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้

และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก

เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน

และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้"

ถ้อยคำชุดนี้เคยทำให้ผมหวาบหวามโรแมนติกกับความรักมาเมื่อครั้งหนึ่ง
ได้มาอ่านอีกครั้งก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมเมื่อครั้งนั้น

น้าปุ๊อยากแต่งก็แต่งเถอะครับ
ว่าแต่ว่าใครจะเป็นคนโชคร้าย!
เอ้ย!โชคดีคนนั้นหนอ?
เดี๋ยวผมจะเขียนเพลงรักให้น้าสักเพลง
เอามั้ย?

boobyblue Wrote:น้าปุ๊อยากแต่งก็แต่งเถอะครับ
ว่าแต่ว่าใครจะเป็นคนโชคร้าย!
เอ้ย!โชคดีคนนั้นหนอ?
เดี๋ยวผมจะเขียนเพลงรักให้น้าสักเพลง
เอามั้ย?

น้า บู แต่งเพลงรักเพื่อชีวิต แล้วให้ น้าตู่ V8 มา Cover ให้อีกที..
รับรองเลยครับ ว่าเพลง น้าบู ดังกระฉ่อน ในทั่วพื้นปฐพี

โป๊ะถึก.. โป๊ะ โป๊ะถึก.........

pOoH Wrote:มาคิดดูอีกที ยังไม่แต่ง ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่นา...อิอิ

-การแต่งงาน- The prophet by Kahlil Gibran
ถอดความโดย ศ.ดร. ระวี ภาวิไล

แล้ว อัลมิตรา ก็ถามต่อไปว่า การแต่งงานเล่าพระคุณท่าน และพระท่านตอบว่า
...........
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก
เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้

---------------------------

อ๋อ มิน่าล่ะ พวกเราถึงยังไม่แต่งงาน เนอะ ปุ๊ เนอะ

ตอนเด็กก็ สามยอดนักสืบครับมีหลายภาคเลย เช่น นกแก้วพูดได้ ชอบมากๆทำให้ไม่อยากเป็นคนธรรมดาอีกต่อไป(เพ้อฝันครับ)