Summertime... by Hattaya & Friend..@The Fabric/Concert

[ลูกแกะ]

ผมมักจะรู้สึกตลกที่ผมจบเอกดนตรีสากล คะแนนที่ได้น่าจะต้นๆถึงดีมากๆ แต่จบมาเป็น10ปีแล้ว ผมยังไม่ไปรับใบเอกสารจบอะไรเลยนะ แม้แต่แผ่นเดียว

รูปก็ไปถ่ายเพราะอยากเฝ้าสมเด็จพระเทพฯท่าน แม่เองคนที่บ้านเองจะได้รู้ว่าเรียนจบแล้วหล่ะนะ ซึ่งรูปถ่ายผมยังไม่ได้ล้างเลยฟิลม์10กว่าม้วน จองรูปรับปริญญาก็ไม่ได้จอง

แต่ผมรู้สึกตลกๆที่ทุกวันนี้ที่สถาบันก็จะทั้งพูดถึง ยกตัวอย่างทั้งความอะไรต่างๆไม่ว่าดีหรือร้าย สรุปใครๆก็จะรู้ว่าผมมาจากไหน สถาบันก็จะภูมิใจ จดจำ

หลายคนจบไปมีกระดาษมากมาย แต่ไม่มีตัวตน และไม่ได้น่าจำอะไรตรงไหนเลย ตั้งแต่ปี1สมัยเรียนHarmomyเบื้องต้น ผมขออาจารย์สอบโดยใช้เพลงที่แต่งเองกับเพลงที่ใช้ตามปกติcoverสอบๆกัน

หลังจากนั้นทุกคนก็ถูกเริ่มแกมบังคับนัยๆว่ามาตราฐานที่นี่จะต้องแต่งเพลงมาสอบ ซึ่งบางคนจะเป็นปัญหามากๆที่แต่งไม่ได้

เล่นมันแต่กระดาษเล่นได้แต่โน้ต แต่ไม่เคยบรรเลงศิลปะ ไม่เคยสร้างสรรค์ดนตรี คนพวกนี้มีอยู่มาก ไม่ได้ผิดอะไร

ผมเองก็รู้สึกตลกเหมือนกันครับ
เพิ่งไปรับปริญญาที่ มหาวิทยาลัย (ตั้งใจจะเอาไปฝากพ่อ เพราะเค้าอยากได้มาก)
วันรับปริญญาผมก็ไม่ได้ไป เพราะรู้สึกว่าอยากให้ท่านพระราชทานปริญญาบัตรเสร็จเร็วขึ้น เหนื่อยน้อยลง เพราะก็ทราบอยู่ว่าไอ้กระดาษแผ่นนี้ มันแทบไม่มีประโยชน์ในการดำรงค์อยู่ของผมเลย และหลังจากจบมา ผมก็มีโอกาสตามเสด็จของพระเทพ ทำให้ไม่เสียดายงานรับปริญญาของตัวเองเลยครับ

ปัจจุบัน ผมยังคงนำงานที่คนอื่นทำ มาเรียบเรียงใหม่ อาจจะดูเหมือนการคัดสำเนา แต่ผมรู้สึกว่า มันน่าจะสื่อสารให้คนที่ไม่ได้เล่นดนตรี เข้าใจอะไรกับดนตรีบรรเลงได้บ้าง
จนทุกวันนี้ ผมแทบไม่รู้แล้วว่าจะ Improvise เป็นมั้ย