หนังสือที่จุดประกายความฝันให้เป็นจริง

[boobyblue]

"จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน

จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน

จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว

ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองเดียวกัน

จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง

เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้

และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก

เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน

และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้"

ถ้อยคำชุดนี้เคยทำให้ผมหวาบหวามโรแมนติกกับความรักมาเมื่อครั้งหนึ่ง
ได้มาอ่านอีกครั้งก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมเมื่อครั้งนั้น

น้าปุ๊อยากแต่งก็แต่งเถอะครับ
ว่าแต่ว่าใครจะเป็นคนโชคร้าย!
เอ้ย!โชคดีคนนั้นหนอ?
เดี๋ยวผมจะเขียนเพลงรักให้น้าสักเพลง
เอามั้ย?