ภาพ และ จินตนาการ

[LittleNomad]

เห็นตรงกับน้าpOoH อย่างที่สุดครับ แล้วยังมีความเห็นอย่างคนงี่เง่า แตกออกไปอีกครับว่า บ้านเมืองของเรามี "มือทำ-สารคดี" น้อยมาก!...

พูดเรื่อง "สารคดีโทรทัศน์" ก่อน..
ผู้ผลิตสื่อโทรทัศน์ทุกแขนงในบ้านเรา ร้อยละเก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าฯลฯ มันคิดแต่เรื่องทำอย่างไรให้ได้เงินสูงสุด มากกว่าคิดว่าทำอะไรที่มีกำไรและให้ความรู้แต่สังคม
"รายการ-สารคดี" ชื่อมันก็บอกชัดอยู่แล้วว่าเป็นรายการเชิงความรู้ แต่ดูไปดุมา มีเพียงไม่กี่รายเท่านั้น ที่ทำเช่นนั้น, เกือบทั้งหมด ล้วนต้องมี "ตัวเดินเรื่อง" เป็น "ดารา" แล้ว "เขียนบท" ให้ออกมาทำตัวเหมือน "รู้ไปหมด" หรือไม่ก็ "ดูแคลน" สถานที่หรือผู้คนที่อยู่ในท้องเรื่อง... -ทุด! ไม่เพียงเท่านั้น ยังขายโฆษณาแฝง รกไปหมด...

ครั้นเอ่ยถึง "สารคดี-ที่เขียนกัน" ผมก็ว่ามีอยู่กระจิดเดียว!
เพราะร้อยละเก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าฯลฯ อีกเช่นกัน มันเขียนขึ้นจากการ "ลอกข้อมูล" หรือ "แปลข้อมูล" มากกว่าจะ "สังเคราะห์" หาข้อเท็จจริงที่คนเขียนได้ไป "ศึกษา-วิเคราะห์-เจาะ" หามา!
ผมจึงมักพบอยู่บ่อย ๆ ว่า สารคดีหลาย ๆ เรื่อง มันมี "ข้อมูล" ไม่ถูกต้อง! ซึ่งอันตรายยิ่งต่อองค์ความรู้ครับ - - พูดง่าย ๆ ก็คือ "ข้อมูล-ผิด ๆ" ไปแทรกอยู่ในความ "เชื่อ" ของนักเรียนนักศึกษา ซึ่งอ่านหรือนำไปใช้ทำรายงาน
งานเขียนเชิงสารคดีในบ้านเรา ผมว่ามันเป็นงาน "Cut-page" คือ หยิบคว้าข้อมูลโดยไม่ตรวจสอบ มาตัดแปะขึ้นเป็นงานของตน! แล้วที่อันตรายยิ่งคือ สถาบันการศึกษาหลายแห่ง ก็ดันเชิญนักเขียนดัง ๆ จำพวกนี้ มาเป็น "อาจาร์ย-พิเศษ" -เฮ้อ!

ทีนี้ลองมามองวงการภาพยนตร์บ้านเรา - - น้าpOoH คงรู้ดีแน่ ๆ ว่า... ไอ้พวก "สายหนัง" มันมีอิทธิพลกับการสร้างภาพยนตร์ไทย เริ่มตั้งแต่การตั้งชื่อ แนวเรื่อง ดารา ฯลฯ...
ผมเลยไม่ค่อยดู "หนังไทย"...