NimitGuitar webboard

Maow Wrote:และจะคอยสอนให้อยู่ในกรอบอย่างที่น้าป๋อบอกครับ

ตกลงนี่....ลูก หรือภาพ โมนาลิซ่า ครับ 555 !!!!!!!!!!!

Therock Wrote:

Maow Wrote:และจะคอยสอนให้อยู่ในกรอบอย่างที่น้าป๋อบอกครับ

ตกลงนี่....ลูก หรือภาพ โมนาลิซ่า ครับ 555 !!!!!!!!!!!

กะว่าจะเอารูป เดอะร๊อค มา อัด อัด อัด ใส่กรอบ อยู่ครับ แต่ยังหารูปไม่ได้เยย
ขอยืมใบหน้าของน้าเดอะร๊อคก่อนได้ไหมครับ...

ยินดีด้วยครับ..น่าฟัดมาก น้าลูลู่ต้องทำงานหนักขึ้นแล้วนะ ขอให้ขายดีครับ

....อะไรจะน่ารักเท่าเด็กน้อยเป็นไม่มี.....

ยินดีด้วยครับน้าเล็กลูฯ

น่ารักจัง...หลับปุ๋ย....

ตามหาแม่ของลูกมั่งดีกว่า อิอิ

ก้าวเท้าเลยปุ๊!

เห็นเด็กๆแล้วชื่นใจครับ

ขออภัยน้าลู ที่เข้ามาชื่นชมช้าไปหน่อย...ตอนแรก ตอนแรก จริง ๆ นะครับ ขออภัยอย่างแรง..ผมนึกว่าน้าลู จะโชว์กีต้าร์ตัวเล็กในร้าน...ผมคิด ยังไง ยังไง ก็ไม่มีวาสนาลูบคลำอยู่ดี

ตอนหลัง..เอะใจว่า น้าลูเพิ่งได้เถ้าแก่น้อยเพิ่มเข้ามา...จึงถึงบางอ๋อ...รีบเข้ามาชื่นชม น้องตัวเล็กทันทีเลยครับ

ผมถนัดเลี้ยงเด็กนะครับ..ไปงานไหน น้าลูอุ้มไปด้วย...ผมช่วยป้อนนม...น่ารัก

ยินดีด้วยคับน้าลูฯ

karn Wrote:เห็นเด็กๆแล้วชื่นใจครับ

เอ๊ะเหมือนกันเลย อิอิ

~Luzefer~ Wrote:เมื่อวานนี้มีคุณครูจากโรงเรียนระแวกสำนักมาซื้อของ ซึ่งก็สนิทกับผมพอสมควร ท่านเล่าให้ฟังว่า เมื่อวันก่อนเห็นเด็กนักเรียนในโรงเรียน กำลังมุงดูบางอย่าง ท่านจึงแอบย่องไปคว้าเจ้าสิ่งนั้นขึ้นมา มันคือโทรศัพท์มือถือ...ซึ่งในนั้นมี VDO XXX ท่านจึงจะริบโทรศัพท์ไว้ เชื่อไหมครับว่าเด็กนักเรียนกลับพูดกับคุณครูว่า ครูกล้าริบของผมเหรอ...ไม่กลัวยางรถจะแบนเหรอ ครูท่านนั้นถึงกับบอกผมว่า พอได้ยินแล้วเขาถึงกับเกือบถอดใจและเลิกเป็นครูเลย...ผมก็พลอยเครียดไปด้วย ก็ขนาดตอนนี้เป็นแบบนี้ แล้วอนาคตสิ่งเล้าจะไม่ยิ่งมากขึ้นหรือ ผมจะสอนให้เจ้าต้นน้ำฝ่าฟันไปได้หรือ...หรือว่าจะส่งไปอยู่กับพี่ชายที่อเมริกาตั้งแต่เด็กดี...เพราะพี่ชายคนนี้เป็นคนเจ้าระเบียบมาก เค้มงวด น่าจะทำให้ลูกผมโตขึ้นมาเป็นคนดีได้ แต่ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำแบบนั้นเลย...( คงเป็นเรื่องปกติที่คนเป็นพ่อเป็นแม่จะกังวลเรื่องแบบนี้ใช่ไหมครับ )

น้าลูลู่.. ขอรับ..
ความเป็นห่วงลูกย่อมเป็นเรื่องที่กังวัลใจที่สุดของพ่อแม่
แต่การที่ลูกจะเป็นคนดีได้ดังหวังหรือไม่นั้น มิใช่เพียงพ่อแม่..
หากแต่สิ่งที่ติดตัวเขามาด้วยนั้นก็มีส่วนด้วยเหมือนกัน..
โบราณว่า.. คนเราคงมิสามารถกำหนดได้ทุกอย่าง..
เพราะคนทุกคนมีวิธีคิด และความคิดเป็นของทุกคนเอง..

แต่สิ่งที่พอจะช่วยได้บ้าง.. คือ การปลูกฝังความคิดที่ดี.. ด้วยความรักความอบอุ่น..
ความเอาใจใส่.. และเข้าใจในธรรมชาติของเค้า..

ลูกจะอยู่ใกล้ชิดเราเพียงวันแรกเกิด จนถึงวันที่เข้าโรงเรียน..
ที่เหลือจากนั้น ก็จะเป็นโลกภายนอก คุณครู เพื่อน ๆ และคนแปลกหน้าต่าง ๆ

อยู่ใกล้ชิดลูกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ..
อย่าให้เขาอยู่ไกล หรือไปอยู่กับใครที่ไม่ใช่พ่อแม่เลย..
ใครจะรู้ใจลูก และลูกจะอุ่นใจกับใครมากที่สุด ถ้าไม่ใช่พ่อแม่..

ทำให้ดีที่สุด อย่ากลัว อย่ากังวล..
เพราะอย่างน้อย.. เราก็พูดได้อย่างภาคภูมิ
ว่าเราเลี้ยงดูเขาด้วยความรักอย่างเต็มเปี่ยม..
และหากอนาคตเกิดสิ่งใดขึ้น ก็เผื่อใจไว้ว่าเราทำดีที่สุดแล้ว.
ดีกว่าที่ไม่ได้ทำหน้าที่ของพ่อแม่อย่างสมบูรณ์เลย..

............................

ขอโทษนะครับที่บังอาจแนะนำ..
ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณลูก และคุณแม่..
และคุณพ่อด้วยนะครับ..
ขอให้มีความสุขมาก ๆครับ..

โฟล์คน้อย