NimitGuitar webboard

ขอบคุณน้ากานกับน้าซินมากครับ...
ผมก็จะพยายามทำไปตามแรงบันดาลใจที่มีต่อไปละกันครับ...

(22-03-2013, 20:49)boobyblue Wrote: [ -> ]เสร็จแล้วครับ...
ลั้นลันลา...ประเทศไทย...


[video=youtube]http://youtu.be/YEdz3rW17ks[/video]

โดยส่วนตัว..แบบชิ้นเดียว ผมจะฟังในที่ที่สงัดจากเสียงรบกวน หรือตอนเงียบๆ

ถ้าแบบครบๆ ก็ฟังได้ในทุกที่ แต่ใม่ใช่สถานที่ที่เสียงดังจนฟังไม่รู้เรื่อง(แต่แบบนี้ก็เคลิ้มนะ)

สรุป...ชอบทั้งนั้น...

คนเราต้องมีฝัน...
สร้างแรงใจสร้างความหวัง...
เป็นพลังให้ชีวิตขับเคลื่อนไป...

แต่ฉันถามจำเป็นมั้ย...
เหตุใดต้องตามฝัน...
ฝันคือสิ่งใดกัน...
ฝันฉุดฉันให้ละล้าละลัง...

แข็งขืนขยับก้าวไม่ออก...
จนตรอกฝันทำฉันเหนื่อย...
เมื่อยล้า...ทะเยอทะยาน...
วิ่งวุ่นวน...กับพิษไข้ในสมอง...
มันบีบเค้น...มันรีดเร้น...
เข่นบังคับ...กดดันฉันเหลือเกิน......

ความเรียบง่ายหายไปจากฉัน...
ความยุ่งยากมาแทนกัน...
อีกทั้งละโมบโลภโทสัน...
ความสุขสงบพลันหายไป...

ให้ฉันต้องดิ้นรน...
ให้ฉันต้องกระเสือกกระสน...
เร่งอัตตาขยายตัวตน...
ต้องสาละวนกับความไม่รู้พอ...

แข็งขืนขยับก้าวไม่ออก...
จนตรอกฝันทำฉันเหนื่อย...
เมื่อยล้า...ทะเยอทะยาน...
วิ่งวุ่นวน...กับพิษไข้ในสมอง...
มันบีบเค้น...มันรีดเร้น...
เข่นบังคับ...กดดันฉันเหลือเกิน......

พอกันที....ไม่อยากฝัน...
ฝันคือสิ่งใดกัน...
ฝันไปก็เท่านั้น...
ชีวิตยิ่งยุ่งหยิง....
พอกันที....ไม่อยากฝัน...
ฝันไปทำไมกัน...
ฝันไปก็เท่านั้น...
ชีวิตยิ่งยุ่งหยิง....
พอกันที....

[video=youtube]http://youtu.be/LUkA7cGUMoc[/video]


ปล.ขอบคุณน้าติงมากครับ...

ผมไม่รู้จักน้องแพรว...
แต่พอผมรู้ข่าวจากSOCที่นำมาแชร์...
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=...=1&theater
ผมรู้สึกเศร้าและสะเทือนใจมาก...
ผมรู้จักน้องแพรวจากภาพๆเดียว..
และจากคำพูดเพียงไม่กี่ประโยคผ่านคำบอกเล่า...

"วันนี้หนูไปปั่นจักรยานมา"
"หนูปั่นบังลมให้ผู้ชายด้วยนาาา อึดป่าว"
"พี่ๆ มาชะอำบ้างดิ" "พี่ๆ วันนี้หนูปั่นได้ ยี่สิบโลแล้วนะ"
"หนูเก่งรึเปล่า "

ผมรู้จักเธอเท่านั้นจริงๆ...
แต่ผมก็อยากเขียนเพลงนี้ถึงเธอ...
"สาวน้อยจักรยาน"
หลับฝันดีนะ.....

ผมได้แต่หวังว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก...
ถึงแม้จะรู้ดีแก่ใจว่าคงไม่เป็นเช่นนั้น...
แต่ผมก็ยังหวัง...

"ภาพสุดท้ายที่วาดไม่เสร็จ...."

โลกใสๆใบนั้น..จู่ๆก็พลันหายไป...
เพียงชั่วพริบตาทันใด... โลกทั้งใบก็หยุดลง...

ลอยคว้างกลางอากาศ...ภาพที่วาดและที่หวัง...
ล่วงลงสู่พื้นพลัน..ภาพเหล่านั้นก็แตกกระจาย...

ไม่อาจร้อยเรียงให้เหมือนเดิม...ไม่อาจเติมตกแต่งใดๆ...
ความเป็นเปลี่ยนแปลงนั้นเป็นนิรันดร์ไป...ภาพสุดท้ายหรือภาพฝัน....

เพียงอีกนิดเดียว...อีกนิดเดียว...ภาพนั้นก็จะสมบูรณ์...
ชะตาฟ้าหรือใครควบคุม...อีกนิดเดียว...เพียงอีกนิดเดียว....

เธอไม่อาจก้าวผ่าน...เธอกลับหยุดหวังวาด...
หรือเธอก้าวพลั้งพลาด...ประมาท...โอ้...ชีวิต....

โลกใสๆใบนั้น..จู่ๆก็พลันหายไป...
เพียงชั่วพริบตาทันใด... โลกทั้งใบก็หยุดลง...

[video=youtube]http://youtu.be/3XzLXtOL1L4[/video]

สุดยอดครับ

เศร้าจัง เสียใจกับน้องแพรวและครอบครัวด้วยครับ

ใช่ครับ...
เศร้าจริงๆ...
ผมก็เศร้า....

ขอบคุณมากครับที่ยอมอึดอัดกับความเศร้ากับผมครับ...

หลับเถอะนะน้องแพรว และขอให้ตืนมาพบกับโลกใบใหม่ที่สวยงามของหนู

เปลี่ยนอารมณ์กันหน่อย...

"ร้องเพลงกันมั้ย.."ผมถามลูก...
"เอาๆๆๆ"...ลูกตอบ...

ลูกผมบอกว่าชอบเพลงของรายการ"จังหวะจะเดิน"ทุกเพลงเลย...
ผมก็เลยเปิดเพลงนี้ให้ลูกฟัง...
เธอเพิ่งเคยฟังเป็นครั้งแรก...
เราฟังไปพร้อมๆกันแล้วผมก็หาเนื้อเพลงจดใส่กระดาษ...
ผมก็ไม่เคยเล่น...
ลูกก็ไม่เคยร้อง...
ฉะนั้นเราเสมอกัน...
ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ...

แจ่มใส...เบิกบานใจ...
สบายๆ...อูคูเลเล่...


"โลกยังสวย"

ถ้ายังเห็นดอกไม้ ถ้ายังมองเห็นความชุ่มฉ่ำ
คงยังมองเห็นใจมั่นเปี่ยมด้วยความหวังดั่งใจ
มีดอกไม้ชื่นชม

โลกดูเหมือนโหดร้าย ไม่เป็นดังฝันดังเราใฝ่มอง
ไปทางไหนดูหม่นขาดดอกไม้ชื่นชม เพราะดอกไม้แห้งเหี่ยว

เสียอาจเสียใจร้องเถิดร้องไห้ ปลดปล่อยมันเสียจากใจ
ฝนขาดฟ้าไป รอความหวังใหม่ ดินจะเปียกฝนอีกครั้ง

โลกยังสวยเสมอ ไม่เกินเราฝันเกินเราใฝ่
ลมพาเกสรปลิวว่อนอีกไม่ช้า รอก่อน เกิดดอกไม้ชื่นชม
ลมพาเกสรปลิวว่อนอีกไม่ช้ารอก่อน เกิดดอกไม้ชื่นชม

[video=youtube]http://youtu.be/RfVAR79LEAA[/video]

เพราะดีครับ เพลงนี้คุ้นหูจังเลย เหมือนเคยได้ยินบ่อยๆ