กีต้าร์รุ่่นใหม่ของ Martin ในงาน NAMM 2008

[boobyblue]

ผมเข้าใจว่าเราก็ต้องการความรื่นรมย์ระหว่างขับ...
แต่ที่นี้ที่ผมเห็นคือว่าเราพัฒนาเครื่องมือจนมันรับใช้เราได้ตามสมควรแล้ว
และมันก็อยู่ในขีดขั้นที่เราควบคุมมันอยู่จนเราไม่รู้จะหาข้อตำหนิอะไรมันอีก
เราจึงต้องหาองค์ประกอบเสริมเพื่ออธิบายจริตและอุปทานของตัวเราเองอีกที
และเราก็เป็นเหยื่อของนักธุรกิจนักการขายซึ่งเขารู้กิเลสคน
เขาจึงสร้างสินค้าขึ้นมาใหม่ที่มันตอบสนองกิเลสคนที่ไม่รู้พอ
โดยการสร้างแรงจูงใจพยายามทำให้มันแปลงแตกต่างทั้งที่มันก็ใช้งานได้เท่าเดิม
โดยการออกแบบที่ไม่คุ้นตาหาวัสดุที่หายาก(ก็ผลาญมันไม่เหลือ)สรรหามาด้วยกลเม็ดที่จะล่อลวงเราให้ติดกับ
แล้วเราก็มักตกเป็นเหยื่อนายพรานเสมอๆ

แล้วทีนี้หากเรามีสติรู้ใจตนเองรู้รสนิยมตนเอง...
ถามหน่อยไอ้หนังดุนลายหุ้มกีต้าร์มันจะเสียงดีได้ไง?
ก็ในเมื่อหนังมันไปลดการกระเพื่อมของไม้หน้าไม้ข้างไม้หลังไปเสียหมดแล้ว
คราวนี้กลับมาถามตัวเองอีกที
เราแค่อยากหรือมันมีความจำเป็นต่อเราจริงๆกันแน่?
คำถามนี้น่าสนใจนะครับ.................

(ผมไม่ทราบว่าเขียนอะไรออกไป แล้วมันจะขัดอารมณ์ใครหรือไม่? แต่นี่คือวิธีการป่วนชนิดหนึ่งที่ผมถูกแก็งป่วนจ้างวานมา........ฮึฮึ)