K. Yairi CE-2 ตัวใหม่

[pood]

กีต้าร์สายไนล่อนแบ่งใด้เป็นสองประเภทนะครับ ประเภทแรกคือกีต้าร์คลาสสิคที่เกิดมาก่อนกีต้าร์สายเหล็กและไม่เคยเปลี่ยนรูปโฉม ประเภทที่เพิ่งมานิยมกันคือกีต้าร์สายไนล่อนสำหรับคนที่เล่นกีต้าร์สายเหล็กซึ่งพวกนี้มีความกว้างของคอ 1 11/16-1 7/8 และจะมีจุดมาให้ตรง binding เพื่อไม่ให้หลงเฟร็ต กีต้าร์ประเภทนี้ถือกำเนิดมาใด้ไม่ถึงยี่สิบปีครับ ส่วนใหญ่จะมี cutaway และ preamp ติดมาด้วยจากโรงงานเลย

ผมไม่ทราบเหมือนกันว่าใครเป็นคนแรกที่ทำกีต้าร์สายไนล่อนแบบนี้เป็นเจ้าแรกให้แต่น่าจะเป็นลุง Chet Atkins ที่ออกแบบ Gibson Chet Atkins CE ซึ่งความจริงมันก็ไม่ใช่ acoustic/electric แต่เป็นกีต้าร์ไฟฟ้าสายไนล่อนที่มี cutaway และคอแคบกว่ากีต้าร์คลาสสิค (1 7/8") ซึ่งวางตลาดในปี 1983 ต่อมาในปี 1987 ก็มีค่ายญี่ปุ่นคือ Yamaha ที่ผลิต Series APX-N และ K. Yairi ที่ออกรุ่น CE-1 (1986) แต่รุ่นที่ดังระเบิดนั้นคือ Takamine CP-132SC ที่ The Eagles เอามาเปิดคอนเสิร์ต "Hell Freezes Over" ด้วยเพลง Hotel California (acoustic version) ในปี 1994 ครับ

ในยุค 90s ที่เป็นยุคทองของกีต้าร์โปร่งจากกระแสของ MTV Unplugged นั้นก็มีการเอากีต้าร์ประเภทนี้ไปใช้กับเพลงพวก bossa nova และ latin เลยมีหลายเจ้าทั้งในญี่ปุ่นและยุโรปทึกทักว่ากีต้าร์สายไนล่อนคอเล็กนี่มันคือกีต้าร์แจ้สซะยังงั้น อย่างเช่น Lowden ที่เรียกกีต้าร์สายไนล่อนของตัวเองว่า jazz series (1993) เฉยเลยทั้งๆที่ผมไม่เห็นว่ามันจะ jazz ตรงไหนเพราะศิลปินดังๆอย่าง Jobim เขาก็ใช้กีต้าร์คลาสสืคเล่นกันทุกคน

ส่วนกีต้าร์อเมริกันนั้นความรู้สึกช้าครับเพราะผมเห็นมี Breedlove เจ้าเดียวทีทำออกมาขายก่อนปี 2000 ในปี 2002 Martin และ Taylor ถึงใด้เริ่มผลิต acoustic/electric nylon string ออกมาขาย Martin ผลิตอยู่สองปีก็เลิกเพราะขายไม่ออกแต่ Taylor ยังผลิตอยู่ครับ

ตอนนี้ขอเล่าประวัติก่อนครับ เดี๋ยวค่อยวิจารณ์อีกที