เพลงพระราชนิพนธ์ ยามเย็น by Hattaya ...One man show

[Maew]

ที่ว่า มีความเห็น คือ เกี่ยวกับหนังสือน่ะครับ เพราะเห็นพูดถึงไอนสไตน์

หนังสือเล่มนี้ ผมอ่านจบนานแล้วเหมือนกัน
ความจริง ตัวเนื้อหามีหลายๆประเด็นที่น่าสนใจ แต่ผมเห็นว่า ยังวิเคราะห์ได้ไม่ดีนัก
โดยเฉพาะช่วงหลังๆออกจะไปแนวจับแพะชนแกะเสียมาก คล้ายๆกับว่า ยังคิดไม่ถ้วนแต่พยายามจะให้มันเกี่ยวกัน

ลักษณะของหนังสือเล่มนี้จะเป็นอย่างนี้ครับ คือ
เอาทฤษฎีวิทยาศาสตร์มาเทียบกับหลักคำสอนพุทธศาสนา
โดยอิงกับทฤษฎีของไอนสไตน์เป็นหลัก
รวมไปถึง กระบวนการคิด, ค้นคว้า, แนวคิดของไอนสไตน์หลายๆอย่าง
โดยมีการนำเสนอข้อเท็จจริงก่อน แล้วก็วิเคราะห์ว่า อะไรๆเกิดขึ้นมาบ้าง สัมพันธ์กับพุทธปรัชญาอย่างไร

บางหัวข้อ ผมนึกค้านในใจตั้งแต่อ่านข้อเท็จจริงว่า ไม่น่าจะใช่ ไม่ตรงกับที่รู้มา
บางเรื่องนำเสนอเหมือนจะเป็นข้อเท็จจริง แต่ใส่เอาความเห็นเข้าไปเยอะ
..เหล่านั้นก็ยังพอทำเนา แต่ที่ทำให้ผมผิดหวัง คือ เรื่องจับแพะชนแกะ ประมาณครึ่งเล่มหลัง

อย่างไรก็ดี รวมๆแล้วก็ยังเรียกได้ว่า เป็นหนังสือที่น่าสนใจเล่มหนึ่ง มีอะไรให้คิดต่อพอสมควร
และ น่าชื่นชมในความพยายามที่จะสร้างมุมมองใหม่ๆ และแนวคิดของการเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างวิทยาศาสตร์และพุทธศาสนา

คงไม่เสียดายเวลาหรอกครับ ถ้าได้อ่าน...เพียงแต่อย่าไปคล้อยตามทั้งหมด ต้องพิจารณาแล้วตรองด้วยตัวเอง

ส่วนเรื่อง สมาธิ ...ผมไม่ได้ปฏิบัติ
แต่ก็คิดเหมือนที่น้าหนึ่งว่า สมาธิ นั้นช่วยอยู่แล้วไม่ว่าจะทำงานสาขาใด

ส่วนจะเกี่ยวข้องกับดนตรีอย่างเป็นรูปธรรมอย่างไรนั้น ผมไม่มีประสบการณ์เลยครับ

ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาแลกเปลี่ยนพูดคุย

รักษาสุขภาพด้วยครับ