All My Loving

[Maew]

ขอบคุณอีกครั้งที่สนใจ
ผมเริ่มสะสมกีตาร์มาตั้งแต่... (ไม่รู้สึกตัว) ประมาณอายุได้ 15 ปี
ตอนนั้นคุณย่า(คุณป้าของคุณพ่อ) มาเยี่ยมผมและพี่ชายที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย สมัยที่ผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
ท่านฝากเงินให้ 4,000.- บาท ไว้ให้พี่ทั้งสามและผมเพื่อทำอะไรก็ได้ (แสดงว่าเราคงเป็นหลานที่ดี)
พี่ชายคนโต ผมจำไม่ได้ว่าได้เงินแล้วไปทำอะไร
พี่สาว ไปซื้อกีตาร์ Eko ที่ห้างลัคกี้มิวสิค (ปัจจุบันยังเก็บไว้เป็นที่ระลึก)
พี่ชายคนรอง ไปซื้อกีตาร์ Yamaha Classic ราคา 1,000. บาท พอดี ที่บริษัท สยามกลการและการดนตรี จำกัด ตรงข้ามสนามกีฬาแห่งชาติ
ส่วนผม ไปซื้อหนังสือตำราเรียน

กีตาร์ที่ผมเล่นบ่อยที่สุดสมัยเด็กๆนั่นก็คือกีตาร์ Yamaha ของพี่ชายตัวนั้นแหละครับ
คอก็ใหญ่ จับก็ยาก แถมเล่นไม่เป็น ไม่มีใครสอนอีกต่างหาก
แต่..อย่างว่าล่ะครับ ของฟรี ไม่ต้องซื้อเอง
พี่ชายเล่นไม่นานก็เลิกสนใจ
เสร็จผม
ปัจจุบันกีตาร์ตัวนี้ยังอยู่ที่บ้านเต่า แต่ไม่รู้หมกไว้ที่แห่งใด จะหามาถ่ายรูป ยังหาไม่เจอ
ไว้จะพยายามครับ

ขอบคุณครับ น้าป๋อ

ที่ถามเพราะ ผมไม่เคยเห็นใครรักกีต้าร์ขนาดนี้ เลยอยากทราบจุดเริ่มต้น

ชื่นชมครับ
รวมถึงครอบครัวน้าป๋อด้วย เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆ

ดูกระทู้ที่มีครอบครัวน้าป๋อแล้วก็นึกถึงลูกสาวตัวเองนะครับ
ตอนนี้เพิ่งจะขวบเดียว แต่คิดว่า อีกหน่อยผมคงให้เค้าลองหัดเรียนดนตรีหลายๆอย่าง
ชอบไม่ชอบก็แล้วแต่เค้า แต่อยากให้เค้ามีโอกาสได้สัมผัสกับดนตรีเยอะๆ

ผมคงไม่มีคอมเมนต์เรื่องกีต้าร์นะครับ แต่ขอคอมเมนต์เรื่องการถ่ายรูปสักนิด ตามประสาคนเคยเล่นกล้อง ไม่ว่ากันนะครับ
แสงค่อนข้างแข็ง และมีส่วนที่สะท้อนกับฟิวเจอร์บอร์ดด้านหลัง ทำให้ดูสะดุดไปหน่อย
สีของพื้นหลังค่อนข้างสด และ มันดูตัดกับพื้นไปนิด
ปกติแล้วการถ่ายรูปลักษณะนี้จะใช้แบ็คกราวน์ผ้าหรือกระดาษที่ตั้งอยู่บนโครงแล้วโรยลงมาคลุมพื้นที่แถวๆหน้ากล้อง เพื่อให้ไม่มีรอยต่อระหว่างฉากหลังกับพื้น
แต่ก็อย่างว่า ถ้าเอาแบบเพอร์เฟกต์เลย มันก็จะเหมือน แคตาล็อกสินค้า เกินไป ไม่ค่อยดูเหมือนของสะสมเท่าไหร่

ผมคิดว่า เลือกแบ็คกราวน์สีอ่อนๆ และวางบนผ้าก็น่าจะช่วยเน้นความงามและไม่ทำให้เหมือนแคตอล็อกจนเกินไป ได้นะครับ

ขออภัยนะครับ ที่ริอ่านคอมเมนต์
ผมเห็นกีต้าร์สวยๆแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าจัดอะไรให้เข้าที่เข้าทางอีกหน่อยแล้วน่าจะขับความงามของแต่ละตัวออกมาได้อีกไม่น้อย