เนื่องด้วยอากาศวันนี้ ช่างดู......

[hattaya111]

ทุ่มกว่าๆที่ผ่านมา ฝนเริ่มโปรย

เดินไปซื้อของ ตากฝนเล่นซะงั้น กะว่าคงเท่ห์มั้ง 555 รู้สึกดีไม่ได้ทำอย่างนี้มานานเเล้ว คงเเข๊งเเรงเกินไป หัวตันๆ คิดไรไม่ค่อยออก โน๊ตไม่รื่น

คงจะอยากบิ๊วอารมณ์ไร อ่ะว่าไป


เดินไปหน่อย...เจอคนขายของปิ้งย่างข้างทาง เเปลกหน้าไม่เคยเห็น ก็ไปช่วยๆซื้อ

ซึ่งเขาขายราคาไม่เเพง เเละ ดูๆให้เยอะอยู่เเล้ว เลยซื้อไปเยอะ อยากช่วยให้หมดไวๆด้วย

เพราะฝนส่อเค้าจะเเรงขึ้นอีก มากว่าจะหยุดลง ของที่เค้าเตรียมมาขาย ยังคงดูมากอยู่

จ่ายเงิน ใส่ถุงเสร็จ ก็ขอฝากเขาไว้....บอกขากลับจะมาเอาไปทีหลัง


ก็ไปเดินหาซื้อของกินที่เเม่ควรได้ทาน( เเม่ อายุ60ขวบเเล้ว น่าจะทานอาหารที่มีประโยชน์ เเละ ปลอดภัยกว่านี้ ผมคิด)

ตอนนี้เเหละ เอาจริงเเล้ว ฝนตกลงมาหนักมาก เหมือนเปิดฝักบัวหมุนเเรงสุด อย่างกะฝักบัวหน้าการปะปา

จะอย่างไรไม่หวั่น เดินมาเเล้ว ถอยหลังไม่ค่อยเก่ง

ชุ่มก็ชุ่มไป เปียกทั้งตัว

ก็ตากฝนเล่นไปซื้อของ ในตลาดเปียกๆ จนน้ำท่วม เเต่พอลุย

ขากลับมาเเวะเอาของกินที่ฝากไว้

ก็ทักทายปราศรัย ตามนิสัยช่างเจรจา ให้กำลังใจไปว่า

** ก็อดทนกันไปครับ ค้าขาย มีขึ้นมีลง เหนื่อยก็พัก ฝนไม่ตกทั้งวันหรอกครับ **

เค้าก็ยิ้มๆ ขอบคุณ สนทนากลางสายฝน 2-3 ประโยค ก็เเยกย้าย


ผมเดินกลับมาบ้าน เอาของกินวางให้เเม่จัดการไป บอกไม่ต้องรอ

ผมอาบน้ำเดินออกมา เจอเเม่ รับทานเเต่ของย่างๆ อย่างเพลิดเพลิน ไม่เเกะถุงอาหารที่ตั้งใจเดินไกลๆไปซื้อให้เเก

เห็นผมมองๆ ก็ยิ้มเเหยๆ พูดคุยไรไปเเก้เก้อ อาศัยชุลมุน คุยไปหม่ำไป
   

เเต่นี่ไม่ใช่ครั้งเเรก รู้อยู่เเล้วว่าต้องทานเเน่ๆเเม่เรา จะดุ จะปราม ก็เเอบทานจนได้ ขอหน่อยสิลูก เเม่เเก่เเล้ว อะไรประมานนี้

ผมรู้สึกขำๆ นึกถึงเราตอนเด็กๆ ที่ชอบกินอะไรที่เเม่ห้ามๆ เเถมบอกก็ไม่ฟังอีก

คราวนี้ผมให้โอกาสตัดสินใจ ซื้อมาเยอะกว่าที่เคย อยากกิน...กินไปไม่ว่า ส่งสายตาเล็กน้อย พอรู้ตัว

เเต่สารอาหารบางอย่าง มันซึมซับทางจิตใจ ไม่ใช่เเค่ผนังกะเพาะอาหาร

เเต่ไม้ปิ้งๆที่เหลือ มันกองๆเยอะกว่าปกติ เหลือบไปดู เอ๊ะ ทำไมมันเยอะกว่าจำนวนที่ซื้อหล่ะ.....

มาเดาเอาว่าเค้าคงใส่เพิ่มเเถมให้เเน่เลย เพราะตอนเเรกก่อนจะฝากก้อเห็นอยู่ว่ายังไงเเค่ไหน


เลยเเอบอิ่ม ตื้นตันน้ำใจคนขายของเข้าไปอีก


เเอบคิดนิดหน่อยว่า

ทำไมคนที่ยิ่งมี...ยิ่งเห็นเเก่ตัว เเต่คนไม่ได้มีเหลือเฟือ กลับมีน้ำใจ รู้จักการเเบ่งปัน รู้จักพอเพียง

เเต่ก็ไม่เสมอไปนะครับ เเบบตรงข้ามเลยก็เจอมาเยอะ

ขอให้เราเลือกทางเดินที่ถูก ก้าวขาไปในทางที่ดี มีเจตนาที่ดี ก็คงพอเเล้ว หวังไว้เช่นนั้น



โชคดีจงเข้าข้าง ในการเดินทางทุกก้าวย่างครับ

ฝนไม่ตกทั้งวันหรอก

คำเท่ห์ๆที่ผมจำมาจากหนังเรื่องThe crow