น้ำล้นแก้ว...ทำยังไงดี

[piggyprince]

ผมคิดว่าของพี่ป๋อเป็นกระติกแล้วหละแก้วไม่พอครับ ทุกวันนี้ที่พี่เก็บกีต้าร์ก็เป็นความสุขทางใจไม่เดือดร้อนใคร (แต่ทำให้ผมเดือดร้อนอยากได้ไปหมดฮ่าๆตัวโน้นก็ดีตัวนี้ก็ดี)ไม่ได้ทำผิดกมหรือศีลธรรมแถมยังแบ่งปันให้เพื่อนๆพี่ๆน้องได้ไปเยี่ยมชม เล่น สัมผัส กอด ดม ต่างๆนาๆ สู้ต่อไปครับพี่ป๋อเป็นกำลังใจ Buy it Now!!!!

ผมเก็บทั้งไฟฟ้าและโปร่งแต่มีตามกำลังน้อยนิดครับ ส่วนผมบ้านจนๆคงเป็นแก้วเล็กๆที่เก็บยี่ห้อละตัว (Martin, Taylor, Gibson, Guild) ส่วนยี่ห้อที่ชอบ(Lowden)ก็อาจจะหลายๆทรงก็เพียงพอครับ แต่ใจก็อยากได้ Kevin Ryan, Olson แต่คงไม่มีปัญญาดูแต่รูปไปก่อนครับ

ถ่อมตัวเจงงงงงงงง เยอะ!!!นะนั่น (ทำเสียงโฆษณาประกันภัยแห่งหนึ่ง)

---

ผมคิดว่าสถานะของแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ ก็เลยเป็นภาวะที่ทำให้ความสามารถในการได้มาซึ่งกีต้าร์ต่างกัน
ยกตัวอย่างเช่นน้าป๋อ บ้านมีแล้ว รถมีแล้ว ภาระก็คือเลี้ยงครอบครัวทั้งลูกและภรรยาให้มีความสุขในขั้นหนึ่ง

ผมว่ามันเป็นความสุข หรือความท้าทาย ความตื่นเต้นในชีวิตแต่ละวันก็อาจเป็นการเสาะแสวงหากีต้าร์ใหม่ๆ เท่าที่ตัวเองสามารถจะหาได้
มันก็ไม่แปลกอะไรที่เมื่อภาระต่างๆ เราสามารถรับมือได้ เราก็หาอะไรที่เป็นของชอบในชีวิตสำหรับตัวเราบ้าง
ถ้าพูดถึงเรื่องคุณค่าทางจิตใจ หรือความชอบส่วนตัว ผมคิดว่าทำไปเถอะ แต่ถ้าคิดว่าเพื่อการลงทุนก็ไม่คุ้มครับ
ผมมองว่าที่สำคัญน้องปิ๊ง และน้องปั๊ง ผมเชื่อว่าเขามีความรู้เรื่องกีต้าร์ดีมากขึ้นทุกวันๆ ที่สำคัญเล่นเป็นด้วย
เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงว่าของที่พ่อสะสมเอาไว้จะสูญสิ้นคุณค่าไปเพราะทายาทก็รู้คุณค่าในตัวของเหล่านั้นด้วย
ที่สำคัญเขารู้ราคาของ และลึกๆน่าจะรู้ว่าของเหล่านี้ก็คือทรัพย์สมบัติที่พ่อหามาไว้ให้

ผมมักพูดกับลูกชายเสมอๆ ตอนที่นั่งเล่นกีต้าร์ด้วยกันว่า กีต้าร์พวกนี้พ่อซื้อมาเล่นแล้วก็เก้บให้ลูกนะ
มันเริ่มหายากแล้วขอให้ลูกเก็บให้ดีๆนะ จากนั้นลูกก็ถามว่าผมไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับกีต้าร์เลย ผมก็ตอบลูกชายไปว่า
ไม่เป็นไรพ่อค่อยๆ บอกไปเรื่อยๆ สักวันหนึ่งลูกก็จะรู้เรื่อง หรืออาจจะมากกว่าพ่อเสียอีก สุดท้ายลูกตอบว่า "วันหลังผมจะหัดเล่นกีต้าร์ครับ แต่ตอนนี้ขอเล่นเปียโนให้ดีก่อน"

ที่สำคัญกีต้าร์ที่หลั่งไหลเข้ามาก็มาพร้อมกับเพื่อนใหม่ๆ มิตรภาพดีๆ มิตรภาพที่แน่นแฟ้นมากขึ้นด้วยใช่ไหมครับ
เพราะบ้านเต่าพรมเช็ดเท้าไม่เคยแห้งเลย เห็นรูปในกระทู้เมื่อไหร่ผมก็อดยินดีด้วยไม่ได้ที่มีเพื่อนเยอะเช่นนี้

ชอบมากครับตรงที่น้องหม่าวบอกว่า....เป็นความสุข หรือความท้าทาย ความตื่นเต้นในชีวิตแต่ละวัน....
ใช่เลยครับ ผมเสาะหากีตาร์ ตื่นเต้นที่หาจนเจอ จ่ายเงินซื้อ แล้วก็รอกีตาร์เดินทางมาถึง ลุ้นระทึกว่าจะมีสภาพอย่างไร จะเหมือนในภาพที่เห็นทุกอย่างหรือไม่ แต่ผมไม่ค่อยลุ้นเรื่องเสียงเท่าไร เพราะผมค่อนข้างจะมั่นใจ (แปลกนะ)

น้องหม่าวบรรยายการสนทนากับลูกแล้วเห็นภาพน่ารักจัง ผมเองหยิบกีตาร์มาเล่น หรือได้กีตาร์มาใหม่เมื่อใด ลูกชายคนดีนามศิลปินปั๊งต้องเป็นอันมานั่งพินิจพิจารณาดูและชมว่าสวยตลอด แสดงว่าเค้าใส่ใจในสิ่งที่พ่อทำทุกอย่าง เกือบทุกรายละเอียด ทำให้ผมหมดห่วงไปได้บ้าง

ที่ว่าซื้อกีตาร์คุ้มกว่าซื้อทองก็ตรงนี้แหละ ซื้อทองคงไม่เห็นมีเพื่อนหลั่งไหลมาขอดู มาแบ่งปันความรู้และความสุขร่วมกัน ผมได้ตรงนี้เต็มๆเลยครับ

ตกลงน้องหม่าว มีน้ำเติมไปถึงครึ่งแก้วหรือยังครับ ทราบแล้วเปลี่ยน....

อ่านแล้วอบอุ่นดีจัง อยากมีลูกน้อยกะเค้าบ้างจะได้สอนเค้าเล่นกีต้าร์ 555
แต่คงอีกนานฮะ ว่าแล้วก็แว่บไปนั่งเล่นบ้านเต่าดีก่า.....