Muk-Apa's way of looking at life

[napman]

I received Muk's email few days ago and I asked for her permission to put it here.

She said if it's able to help others then she's more than willing to share her story here,

so here's her story;


รถคว่ำ...ใครว่าโชคร้าย Mar 4, '10 7:01 AM
for everyone

1 มีนาคม ... ฉันนั่งรถกลับจาก family trip ที่กาญจนบุรี เบาะหลังมีฉันนั่งริมประตูด้านซ้าย ลูกชายของเพื่อนนอนเหยียดยาว และแฟนเพื่อนนั่งตรงกลางเบาะหลัง มือยึดเบาะหน้าไว้ เพื่อให้ลูกของเธอนอนสบาย เมื่อมาถึงอำเภอพนมทวน รถของเราเกิดอุบัติเหตุทำให้ประตูด้านหลังเปิด แรงเหวี่ยงของรถที่กำลังหมุนจึงส่งเรา 3 คนที่ไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัยออกมานอกรถ





โชคดี...ที่มีเหตุการณ์หลายอย่างเตือนสติให้ฉันหมั่นตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่ ความคิดที่ว่า "ฉันยังไม่อยากตายเพราะยังไม่ได้ทำอะไรให้พ่อแม่ดีใจ" จึงไม่อยู่ในหัวฉันเลย

โชคดี...ที่ฉันบอกรักกับคนที่อยากจะบอกไปหมดแล้ว

โชคดี...ที่ฉันไม่คิดอาฆาตจองเวรกับคนที่ไม่ชอบ

โชคดี...ที่ชั่วเวลาสั้นๆ นั้นฉันคิดแต่เรื่องดีๆ

โชคดี...ที่กัลยาณมิตรนำพาพระอาจารย์ปราโมชเข้ามาในชีวิตฉัน ฉันจึงมีสติพอที่จะเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างเป็นเหมือนภาพ slow motion

โชคดี...ที่ฉันได้ยินเสียงกระจกรถแตกและมองเห็นว่าเศษกระจกอยู่ตรงไหน จึงพลิกหน้าหลบได้ทัน

โชคดี...ที่ฉันลงมานอนเหยียดยาวระหว่างเส้นเหลืองที่ตีคู่แบ่งถนนขาไป-ขากลับพอดี

โชคดี...ที่ฉันเห็นรถกระบะสีดำวิ่งเข้ามา แต่รู้ตัวว่าอยู่ตรงนี้แหละปลอดภัย จึงไม่ขยับตัวหนีจนออกนอกเส้น

โชคดี...ที่พลิกตัวขึ้นมาแล้วเห็นว่าอีก 4 คนไม่เป็นอะไรมาก

โชคดี...ที่จุดเกิดเหตุตรงกับบ้านคน

โชคดี...ที่บ้านนั้นมีคนอยู่กันเยอะ

โชคดี...ที่พวกเขามีน้ำใจช่วยเหลือพวกเรา

โชคดี...ที่มีหมอแวะมาทำธุระที่บ้านนั้น เธอเข้ามาหาฉันและตรวจสอบเบื้องต้นว่าไม่มีกระดูกหัก จึงขอให้ชาวบ้านเคลื่อนย้ายฉันออกจากจุดเกิดเหตุ

โชคดี...ที่เลยไปนิดมีสถานีตำรวจ

โชคดี...ที่ย้อนกลับมาอีกหน่อยมีโรงพยาบาล

โชคดี...ที่โรงพยาบาลมีบุคลากรและเครื่องมือที่เพียงพอ

โชคดี...ที่พวกเรากระดูกไม่หัก สมองไม่กระทบกระเทือน แม้แผลถลอกจะกินบริเวณกว้างสักหน่อย

โชคดี...ที่เจ้าตัวเล็กไม่ได้แผลตั้งแต่หัวจรดเท้าเหมือนฉัน

โชคดี...ที่มี safety glass เราจึงไม่พบเศษกระจกฝังในเนื้อเลย

โชคดี...ที่พยาบาลยอมทำแผลให้จนเสร็จแม้ว่าเธอจะต้องออกเวรตั้งแต่ชั่วโมงก่อน

โชคดี...ที่ผู้ชายอีกสองคนซึ่งนั่งหน้ารถไม่เป็นอะไร จึงดูแลคนที่เหลือและทำธุรกรรมต่างๆ ได้เรียบร้อยในคืนนั้น ไม่งั้นพวกเราคงต้องกลับบ้านช้าไปอีก 1 วัน

โชคดี...ที่มีโทรศัพท์และเครือข่ายที่ดี จึงติดต่อหาคนมารับกลับบ้านได้

โชคดี...ที่พี่ชายตัวโตมีน้องที่รักใคร่กลมเกลียวกัน เขาจึงมารับพวกเรากลับในคืนนั้น

โชคดี...ที่มี GPS นำทางให้น้องของพี่ชายตัวโตมาถึงโรงพยาบาลได้อย่างปลอดภัย

โชคดี...ที่พี่น้องของพี่ชายตัวโตเมตตาต่อฉันราวกับเป็นครอบครัวเดียวกัน

โชคดี...ที่พ่อแม่ของพวกเราไม่ตกใจจนเป็นอะไรไปอีกคน

โชคดี...ที่กระเป๋าสตางค์กับกุญแจรถของฉันยังอยู่ จะได้ไม่ต้องทำบัตรใหม่อีกสารพัด

โชคดี...ที่ได้กลับบ้านเพราะคุณแม่มีมะยงชิดหวานฉ่ำจากสวนของคุณน้ารออยู่

โชคดี...ที่ได้กลับบ้านเพราะพี่สะใภ้เอาเมลอนญี่ปุ่นมาฝากเลยได้กินพอดี

โชคดี...ที่ทานอาหารได้ทุกอย่าง น่าจะฟื้นตัวได้เร็ว

โชคดี...ที่มีโรงพยาบาลใกล้บ้าน เพราะต้องไปล้างแผลทุกวันจนกว่าจะแห้ง

โชคดี...ที่พ่อกับแม่ยังแข็งแรงพอที่จะขับรถไหวและช่วยดูแลเหมือนตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก

โชคดี...ที่พวกเราไม่ติดเชื้อหวัดหรือเชื้ออื่นๆ มาจากโรงพยาบาล

โชคดี...ที่เจ้านายและเพื่อนไม่เป็นอะไรในวันที่ตีรถมาเยี่ยมฉันถึงโรงพยาบาลทั้งๆ ที่ไม่มีใครคุ้นเส้นทางเลยสักนิด

โชคดี...ที่มีเพื่อนร่วมงานที่ดีคอยช่วยแบกภาระงานประจำในช่วงที่ฉันยังไปทำงานไม่ได้

โชคดี...ที่มี internet เลยทำงานบางส่วนได้แม้ว่าจะพักฟื้นอยู่ที่บ้าน

โชคดี...ที่ได้พัก ทำให้มีเวลาเล่น multiply หลังจากที่ทำแต่งานจนไม่ได้เล่นมาหลายเดือน

โชคดี...ที่เกิดเหตุ ทำให้ยิ่งอยากทำความดีก่อนที่จะไม่มีโอกาส

โชคดี...ที่รอดมาได้

ขอบคุณ...ทุกคนและทุกอย่างที่ทำให้โชคดีบังเกิดขึ้นกับฉัน