The end of Thailand?

[โฟล์คน้อย]

ผมใช้เวลาอ่านมานานพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร
ด้วยความเคารพในทุกความคิดเห็น


ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอย่างใดก็แล้วแต่ในเรื่องของประเทศชาติ


จุดสำคัญอยู่ที่วุฒิภาวะของคนในชาติ ความสำนึก การศึกษา
และความเป็นชาตินิยม ที่เราไม่เคยมี


ผมไม่ได้โหนกระแส


เราบอกรักชาติ ทุกวันนี้เรารักชาติกันแบบไหน
เรารักชาติกันแต่ปาก


เราเป็นสยามเมืองยิ้ม
เราบอกว่าไม่เป็นไรเมื่อเกิดอะไรขึ้น
เราให้รอมชอมกับทุกสิ่ง
เราชื่นชมกับทุกอย่าง
เราไ่ม่มีความเป็นตัวของตัวเอง
ใครว่าอย่างไร เราก็ว่าตาม
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เราก็ยิ้ม และก็บอกว่าไม่เป็นไร



แม้แต่คนที่ทุจริต ทำร้ายประเทศชาติ
เรายังรู้สึกเฉย
เพราะเราเคยชินกับความเป็นพวกพ้อง
พวกเอ็ง พวกข้า
ระบบอุปถัมภ์ที่ทำร้ายพวกเราตั้งแต่เกิด



เรื่องของการซื้อขายในระบบเศรษฐกิจ
ไม่ว่าห้างใหญ่ ห้างเล็ก การลงทุนต่าง ๆ
มันเป็นเรื่องปกติธรรมดาในโลกปัจจุบัน



เรามาร้องโอดครวญ ว่ามันไม่สมเหตุสมผล
แล้วก่อนหน้านั้นเราทำอะไรกัน


แม้แต่ทุกวันนี้เราทำอะไรกัน



เราตีโพยตีพาย เราทะเลาะกัน เรากำลังจะฆ่ากัน
ด้วยผลประโยชน์ของคนไม่กี่คน
ทำให้เกิดเรื่องเลวร้ายบานปลายเพราะคน ๆนั้น เป็นพวกข้า พวกเอ็ง



เราเสพสื่อ เราฟังข่าว เราคล้อยตาม เรามีความรู้สึกร่วม
โดยขาดสติ ขาดการไตร่ตรอง



เราใช้แต่อารมณ์



เราไม่เคยมองความถูกต้อง การบริหารการจัดการผิดพลาดมาโดยตลอด
ใช้คนไม่ถูกกับงาน ขาดความร่วมมือ



ประเทศไทยจะเกิดใหม่ได้ด้วยวิธีเดียว เท่าที่ผมนึกออก
เพราะเราเดินตามหลังต่างชาติตลอดมา
และทุกประเทศที่พัฒนาแล้วต่างเกิดใหม่ได้ก็ด้วยวิธีเดียวกันทั้งหมด



เพียงแต่เมื่อไรเท่านั้น
สิ่งที่เราทำได้คือเตรียมพร้อม เตรียมตัว และเตรียมใจรับมือ
เราต้องลืมได้แล้ว พวกข้า พวกเอ็ง



เราเป็นคนไทย เกิดในแผ่นดินไทย
แม้ว่าเราจะเป็นเมล็ดพันธ์ใด แต่เราเติบโตในแผ่นดินนี้


เราเป็นของแผ่นดินนี้ ไม่ใช่แผ่นดินนี้เป็นของเรา


ด้วยความเคารพครับ


.....................................