ทัศนะดี ๆ ที่เวิ้งนาครเกษม

[boobyblue]

วันนี้ตอนบ่ายสองเศษ ๆ แว่บเดี่ยวไปทัวร์เวิ้งฯ...

จากเมื่อเดือนก่อนได้น้ากีต้าร์เก่า พาทัวร์, วันนี้เลยเดินอย่างค่อนข้างรู้ชัยภูมิ...
และวันนี้...อาจคงเพราะลูกค้ามีไม่มาก (คิดแบบ Negative) แต่ละร้านจึงดูมีอัธยาศัยและการต้อนรับที่ดี...ถึงดีมาก ๆ !!! (เลยทำให้ Positive เกิดได้ในความคิด)

แล้วร้านที่ต้องนำมาบอกกล่าวในแง่บวก คือ
-บูเซ่ แอนด์ ฮอคส์ : ตั้งใจจะซื้ัอหลอดสไลด์มาฝากน้าบูฯ... แค่ถาม คนเกือบทั้งร้านก็ช่วยกันหา แต่หาไม่เจอ ทำให้เดือดร้อนไปถึงเจ๊แว่น (น่าจะเป็นเจ้าแม่ประจำร้าน) เลยได้ความว่า่รุ่นที่หมายตาไว้ยังมาไม่ถึง ต้องอาทิตย์หน้า และเจ๊แกก็จำได้ว่าผมเคยมาซื้อไปแล้ว... คุยไปคุยมา เจ๊แว่นใจดี เลยให้ catalog Dunlop เล่มใหญ่มาเล่มหนึ่ง...

-เบ๊เงียบเส็ง : ยิ้มแย้มกันทั้งร้าน เลยได้ลองแอมป์ ลอง Fender แถมไอ้น้องผมยาวมีรอยสักที่ต้นแขนขวา คว้ากุญแจพาไปไขห้องแถวอีกห้องหนึ่งเพื่อดู Gibson Explorer แต่ตัว Natural ที่ผมอยากดูไม่ได้เอามาโชว์ อยู่โกดัง เจ้าหนุ่มเลยบอกว่าถ้าผมอยากดู พรุ่งนี้ให้มาใหม่เขาจะเอามาให้ดู...

ครับ...อะไรที่แย่ ๆ ก็เอาประจานกัน...

อะไรที่ดีงาม ก็ต้องเอามาบอกกล่าวกัน...

โอ๊ะโอ!!
ผมนี่เสียมารยาทจริงๆที่ไม่ได้เข้ามาตอบขอบคุณพี่รอนในกระทู้นี่
ผมรับยอมรับสารภาพเลยว่าไม่ได้เปิดกระทู้นี้อ่านเลยจนบัดเดี๋ยวนี้นี่เอง
และผมก็ไม่ทราบเรื่องมาก่อนเลยว่าพี่อุตส่าห์มีแก่ใจนึกถึงผมซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้(ผมเพิ่งจะนึกขึ้นได้นี่เองว่าเราเคยคุยกันเรื่องแท่งสไลด์กัน...)
ผมรู้สึกซาบซึ้งและประทับใจในน้ำใจไมตรีของพี่มาก
จึงจำเป็นต้องเสี่ยงตายขุดกระทู้เก่านี้ขึ้นมาในสถานะการประกาศพรก.ฉุกเฉินในยามนี้
ผมต้องการมากล่าวขอบคุณพี่รอนพี่ชายใจดีนี้เพื่อเป็นการประกาศแก่สาธารณะว่า...
ผมนับถือและขอคารวะอย่างจริงใจ
และพี่เป็นคนที่ผมรู้สึกอยากไหว้ด้วยความสนิทใจอย่างที่สุดคนหนึ่งเลยทีเดียวครับ
ขอบคุณพี่รอนครับ...


ขออภัยอย่างรุนแรงที่ผมขุดกระทู้เก่าขึ้นมาอย่างไม่เกิดประโยชน์แก่ใครเลยนอกจากตัวผมเอง
ขอกราบอภัยอีกครั้งครับ....