ไปภูฏานมา...

[LittleNomad]

ไม่รู้ว่าป้าmyakira จะเชื่อไหม... ถ้าผมจะบอกว่า ชาวดรุ๊กปะ มีไม่น้อยเลย ที่เก็บความเปลี่ยนแปลงไว้ในมุมลับมานานมาก ๆ แล้ว!!! และรอวันที่จะระเบิดออกมาจากสังคมปิด ซึ่งถูกตกแต่งจากวิถีการท่องเที่ยว (ซึ่งมีชาวตะวันตก เป็นผู้วางแผนและเป็นที่ปรึกษา) จนทำให้เห็นว่าเป็นประเทศสุขสงบ รักษาวัฒนธรรมไว้ได้อย่างดี ในโลกยุคปัจจุบัน...

เพราะจากประสบการณ์ที่ผมเคยเดินทางกว่าสามอาทิตย์ ในแดนชาวดรุ๊กปะ ตระเวนจากเมืองหลวง ขึ้นไปชายแดนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, เคยเข้าจากชายแดนภาคใต้ ติดแคว้นอัสสัม ของอินเดีย, และเคยไปถึงชายแดนภูภาน ด้านที่ติดเมืองตาวัง แคว้นอรุณาชัล ปราเดซ ของอินเดีย, ได้คลุกคลีกับชาวบ้าน ได้เห็นวัฒนธรรมท้องถิ่น และทัศนคติในส่วนลึกบางด้านของพวกเขาบางคน แต่ก็ทำให้ผมเก็บข้อมูลได้ไม่น้อยครับ...

การใส่ชุดประจำชาติ เป็นภาคบังคับจากรัฐบาล โดยเฉพาะถ้ารับราชการ หรือทำงานเกี่ยวกับการท่องเที่ยว หากถูกจับได้ว่าไม่สวมชุดประจำชาติ จะมีความผิดถูกปรับ และไล่ออกจากงาน!

ชุดประจำชาติ อย่าง โฆะ (ชุดผู้ชาย) และ ฆีร่า (ชุดผู้หญิง) แพง ถึงแพงมาก ๆ - - ในความเป็นจริง จึงเป็นปัญหาเศรษฐกิจอย่างยิ่งต่อสังคมครอบครัวของชาวดรุ๊กปะ...

ครับ... ภูถาน ที่เราเห็น คือความงามที่เป็นภาพลวงตา!... แต่น่าไปเที่ยว...