โอบกอดเป็นครั้งสุดท้าย...Hattaya & r-bu acoustic ballads

[boobyblue]

ผมยังคงมีไฟ...
ผมยังคงเขียนเพลง...
ผมยังคงอยากร้องและเล่นเพลงทีผมเขียน...
ไม่รู้ว่าเป็นเวรกรรมอะไรของผม...
ที่ยังคงคิดและยังคงอยากเขียน...
มันอาจเป็นไฟแสงสุดท้ายหรือไม่...
ผมไม่แน่ใจ...
แต่ผมรู้...
ผมยังคงอยากทำอย่างนี้เรื่อยไป...
ตราบเท่าที่แรงบันดาลใจหลั่งล้น..


ความดีที่หล่นหาย...

ความดีที่โลกนี้ถามหา..
ความดีดูเหมือนว่าหายไปไหน...
ความดีดูเหมือนเป็นเพียงความฝันใฝ่...
อยู่ในใจคนเรานั้นตลอดมา...

แต่ความดีดูเหมือนหลบหน้าหาย...
ความดีสลายคล้ายสาปสูญ...
ความดีหรือเป็นเพียงคำบอกเล่าให้อาดูร...
หรือเป็นเพราะคนสูญสิ้นศรัทธา...

โลกเรานี้มิใช่มีแต่ตัวฉัน...
ยังมีเธอนั้นและยังมีคนอื่นๆ...
แต่คนเรานั้นมักมองแค่เพียงจากจุดที่ยืน...
มุมอื่นคือคนอื่นไม่เกี่ยวกับฉัน...

หรือต้องรอ...รอต่อไป...
ก็คงต้องรอ...ไม่รู้นานแค่ไหน...
ก็ต้องยอมรอ...อาจถึงวันสุดท้าย...
รอต่อไปความดีอาจกลับมา...

ความดีที่หล่อนหายจากโลกนี้...
บางทีอาจเพราะไม่มีคนเชื่ออีกแล้ว...
ความดีอาจใกล้ตายลมหายใจโรยแผ่ว...
ความดีลืมโลกแล้วหรือคนลืม...

ความดีลืมโลกแล้วหรือคนลืม...ความดี...ฯ

[video=youtube]http://youtu.be/a8QkBnoOhNM[/video]