โอบกอดเป็นครั้งสุดท้าย...Hattaya & r-bu acoustic ballads

[boobyblue]

ช่วงหลังๆมานี้ผมร้องเพลงรอบกองไฟอยู่คนเดียวจนรู้สึกเสียมารยาทชอบกล...
คือเหมือนกับว่าผมกำลังแย่งไมค์มาถือไว้คนเดียว...
คลิ๊กเข้าไปทีไรก็เจอผมร้องราวกับจะยึดกระทู้เป็นของตัวเองซะอย่างงั้น...
การร้องเพลงรอบกองไฟมันควรจะผลัััดกันร้องถึงถูก...
ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆครับน้าหม่าว,น้าสุรัตน์...
อย่าหาว่าดังแล้วแยกวงนะครับ...
ผมยังคงแวะเวียนไปรอบกองไฟด้วยเสมอครับ...

ขอบคุณสำหรับการคลิ๊กฟังจนจบ..
เราคงชอบอะไรคล้ายๆกัน...
หวังว่าเพลงต่อๆไปที่ผมจะเลือกมาเล่นคงจะถูกจริตกันอีก...
ผมจะพยายามเลือกเพลงที่ไม่คิดจะเล่นจะร้องมาก่อนมาทำให้ฟังกัน...
มีเพลงดีๆที่ผมเขินที่จะร้องในอดีตอีกมากมาย...
แต่วันนี้เลยวัยที่จะเขินอายแล้ว...
คงมีแต่เพลงดีๆที่กระทบใจและอยากให้ถ่ายทอด...
ด้วยอารมณ์ความรู้สึกในแบบสมวัยเหมาะแก่วุฒิภาวะในยามนี้...
หวังว่ามันจะไม่ทำให้ระคายเคืองอารมณ์...
คงมีแต่ความเพลิดเพลินปลุกปลอบความรู้สึกกันไปตามประสา....
โดยไม่ต้องไปเสียเวลาไปหาในสถานที่อโคจรเช่นร้านเหล้า....
มาฟังผมเล่าเพลงแทน.....

ขอบคุณอีกครั้งครับ....