Freshmen ความหลังอันหวานชื่นของเด็กปี 1

[karn]

เคยมีเพื่อนเหมือนน้าไบร์ทคนนึง มันหล่อ...ม๊ากกกกก
...ไบ๊ไม่หล่อครับ.....แต่sexy

ขอเล่าแบ็คกราวด์เล็กน้อย เกี่ยวกับศาลายา เมื่อสมัยที่น้องปิ๊งยังไม่เกิด
ถนนหน้ามหาลัยเป็นถนนเลนเดียวที่ราดยางมะตอย เหมือนทางเข้าหมู่บ้านตามชนบท
สองข้างทางไม่มีบ้านเรือนผู้คน เป็นป่าหญ้า หน้ามหาลัยมีตึกแถวเก่าๆอยู่หนึ่งแถบ ซึ่งจะปิดไฟเงียบ ยามพลบค่ำ
แยกพุทธมลฑลสายสี่มีร้านขายส้มโออยู่4-5ร้าน นอกนั้นเป็นป่าหญ้า จากประตูมหาลัยถึงหอพักประมาณ2กม.
ถ้าอยากกินส้มโอ ต้องเดินจากหอ-ประตูมหาลัย-แยกพุทธมลฑลสายสี่ เป็นระยะทางราว 4กม.
เลิกเรียนก็ไม่มีอะไรทำกัน ใครที่เล่นกีต้าร์เป็นก็จะมีสาวๆมาตะโกนเรียก ให้ไปช่วยเล่นกีต้าร์ให้หน่อย
เพราะธรรมชาติของสาวๆจะชอบร้องเพลง ในยุคที่ไม่มีคาราโอเกะ กีต้าร์โปร่งก็คือคาราโอเกะเคลื่อนที่ดีๆนี่เอง
ตกเย็น ทุกคนจะทายากันยุง จะยากดีมีจนก็มีกลิ่นเหมือนกันหมด คือกลิ่น กย15 เพราะยุงชุมเหลือเกิน
เรื่องราวของ เบ้ รูปหล่อติงต๊อง เอาไว้ไบ๊เล่าจบ ผมขอเล่าต่อให้ฟังถึงวีรกรรมครับ