โลกมันแคบจังเลยครับพี่ nap
เล็ก (ม.ร.ว. เสาวนิตย์ กิติยากร) เป็นเพื่อนสนิทกับผมตั้งแต่เด็กเพราะครอบครัวของเรารู้จักกันมาตั้งแต่สมัย ร.5 ตอนผมอยู่ ม.ศ. 5 เราก็ตั้งวงกันโดยเธอเป็นมือโซโล่ครับ สมัยนั้นพวกเราฝีมือไม่ค่อยเท่าไหร่หรอกแต่อาศัยหน้าตาดีและอุปกรณ์เพียบเลยมีงานให้เล่นตลอด
งานสุดท้ายของวงเราก็คืองานเล่นดนตรีริมหาดที่โรงแรมรถไฟหัวหินทุกคืนวันพฤหัส ศุกร์ เสาร์ ตลอดหน้าร้อนก่อนผมจะเข้าจุฬาฯ ( พวกเรานำหน้า Huahin Jazz Festival อยู่สี่สิบปี) ผมว่าผมต้องเคยเจอพี่ nap สมัยเด็กๆแน่นอนแต่จำไม่ใด้ครับ
สมัยนั้นแอมป์เป็นแอมป์หลอดหมดนะครับ วงส่วนใหญ่มักใช้แอมป์ตัวเดียวเสียบกีต้าร์สองตัวเพราะราคามันแพงมาก ส่วนกีต้าร์นั้นก็แพงสุดๆเหมือนกันเมื่อเทียบกับรายใด้ของคนไทย อย่างกีต้าร์สามตัวในรูปคือ Strat + Mustang + Hofner Beatles' bass นี่ราคารวมกันเท่ากับเงินเดือนข้าราชการชั้นตรีเกือบสองปีครับ