ป้าเหมียว ? ภรรยาน้าแมว เสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

[Run]

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ๊งกับน้าแมว...ถึงป้าเหมียวผู้น่ารักที่จากเราไป

ที่ผ่านมาไม่บ่อยนักที่ผมจะกลับมาเยี่ยมบ้านฟ้า อันเนื่องมาจากการงานที่หนักหน่วง รัดตัวจนพรากอารมณ์ศิลป์ให้หดหาย
แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งปี อะไรๆเริ่มเข้าที่ ผมก็เริ่มที่จะกลับมาหาสังคมที่ผมรักชอบอีกครั้ง
ผมเพิ่งเริ่มกลับเข้ามาไม่กี่ครั้ง วันนี้ก็วันพฤหัส พรุ่งนี้จะเป็นวันหยุด ผมนั่งเล่นเน๊ตด้วยอารมณ์ที่เบิกบาน
ตั้งใจจะเข้ามาสำรวจความเป็นไป เก็บตกปะผุเวลาที่ห่างหาย

แต่สิ่งที่ผมเห็นในpostแรกทำให้ต้องตกตะลึง ใจหาย ต้องรีบเรียกป้าปิ๋มซึ่งอยู่ที่ร้านให้กลับเข้ามาที่บ้าน
และเริ่มอ่านรายงานข่าวในโพสต์ กระทั่งข้อเขียนของน้าแมวด้วยกัน มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้แต่มันเป็นไปแล้ว
ว่าที่จริง ผมกับน้าแมว - ป้าเหมียว ไม่เคยสมาคมกันมาก่อน เราเพิ่งเจอกันเมื่อครั้งที่บ้านฟ้าตะลอนทัวร์มาที่ระยองบ้านผมเมื่อปีที่แล้ว (ช่วงสงกรานต์) ผมประทับใจและรู้สึกชอบพอในความกันเองและน่ารักของครอบครัวนี้มาก น้าแมวก็ชอบเพลงคล้ายๆผม ป้าเหมียวก็สดใสมีประกาย
น้องเปเป้ก็น่ารักจนคิดว่า อีก 18 ปีข้างหน้าพ่อแมวปวดหัวแน่ ต้องไว้หนวดไว้พุงคุมเชิงลูกสาว
ก่อนจากที่บ้านผมไป ป้าเหมียวฝากห่วงยางของน้องปูเป้ไว้ บอกว่าแล้วจะมาเอาทีหลัง จะมาเยี่ยมอีก แต่ป้าเหมียวมาไม่ได้แล้ว
ผมจำภาพป้าเหมียวนั่งร้องเพลงที่ลานบ้านผมได้ติดตา เธอน่ารัก กล้าแสดงออก เสียงร้องใส ๆ เล็ก ๆ ที่มันรวมกับบุคคลิกของเธอแล้วกลับทำให้น่าฟัง
แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่แล้ว เธอไปรอเราในที่ที่เราเองก็คงต้องตามไปในเวลาที่แตกต่างกัน
นึกถึงคนที่อยู่ข้างหลังโดยเฉพาะน้าแมว ต้องใช้ความแข็งแกร่งเพียงใด กว่าที่จะเคยชินกับชีวิตที่ขาดหาย ผมจินตนาการไม่ออก
รู้แต่ถ้าเป็นผม คงพังทะลายจนยากที่จะประกอบกลับ แต่อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด พยานรักที่ยังเหลือคงเป็นกำลังใจให้เราสู้ชีวิตต่อไป
ขอให้น้าแมวยืนหยัด มั่นคงมีชีวิตที่ดีต่อไปกับน้องเปเป้ ป้าเหมียวคงเฝ้าเป็นกำลังใจอยู่ในอีกด้านของมิติ

ผมและครอบครัวบ้าน 3 มะระยอง ขอแสดงความเสียใจและขอร่วมส่งกำลังใจให้น้าแมวเข้มแข็งต่อไปนะครับ

รัน - ปิ๋ม บ้าน 3 มะระยอง