ข้อคิดจากมองโกเลีย

[karn]

อ่านมาจากบอร์ดท่องเที่ยวที่ผมเข้าบ่อยๆครับ..

ที่ประเทศมองโกเลียพ่อค้าขายผ้าคนหนึ่งประสบกับความล้มเหลว
ขาดทุนในการขายผ้า เจ้าหนี้ก็รุมทวงหนี้
ไม่เป็นอันกินอันนอน คิดมาก คิดไม่ตก ตัดสินใจถือเชีอกเดินไปสวนหลังบ้าน ผูดขอตายดีกว่าโลกนี้ไม่น่าอยู่

ขณะที่ปีนต้นไม้ขึ้นไปนั้นเกิดพลัดตกลงมาหน้าคว่ำกับพื้น
เขาก็ร้องไห้คร่ำครวญเอามือทุบพิ้นแล้วนึกในใจ
อะไรกันวะ จะผูกคอตายยังล้มเหลวอีก

ขณะนั้นเองก็เหลือบไปเห็นมดน้อยตัวหนึ่งกำลังปีนขึ้นยอดหญ้า เพื่อที่จะไปกินซากแมลง
แต่ก็ล้มเหลวตกลงมา มันทำอย่างนั้นอยู่หลายเที่ยว ไม่ย่อท้อ ไม่ยอมแพ้

สุดท้ายมันก็ประสบความสำเร็จขึ้นถึงยอดหญ้าได้ ปัญญาเขาก็เกิด

แม้แต่สัตว์ตัวน้อยๆมันยังไม่ยอมแพ้ แล้วเราเป็นมนุษย์ตัวโตกว่าตั้งเยอะทำไมถึงใจเสาะอย่างนี้
จากนั้นมาเขาก็เริ่มใหม่ ทำงานโดยไม่ย่อท้อ ไม่บ่น
มุมานะเต็มที่สุดท้ายเขาก็กลายเป็นคนร่ำรวยและเดินทางสำเร็จในชีวิตได้ในประเทศมองโกเลีย..


เครดิต : takoon 2551