24-01-2008, 21:20
24-01-2008, 21:51
ขอให้คุณพ่อน้าปิ๋วแข็งแรงเหมือนเดิมไวไวนะคะ
24-01-2008, 23:33
กราบขอบพระคุณทุกๆท่านสำหรับกำลังใจให้ผมครับ
ผมเพิ่งมีเวลาเข้ามาอ่านกระทู้ในตอนนี้เองครับ ขอบอกอย่างใจจริงในความรู้สึกตอนนี้ครับว่าผมมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลยครับ และ บอกอย่างไม่โกหกเลยว่า..ผมอ่านไปแล้วน้ำตาคลอด้วยความตื้นตันใจในน้ำใจของทุกๆท่านที่มอบกำลังใจให้ผม
กราบขอบพระคุณน้า poppie,พี่ป๋อ-พี่แดง,น้าม่อน,น้าcall,น้าหนุ่มkatayoot,น้าfolkenman,น้าamin,grid,น้าsan,พี่ต่าย,อากฤษณ์-น้องฟิล์ม,พี่เล็กcoldsteel,น้าปุ๊,น้าศรันย์,น้าหมุ่ย,3lek,คุณหมอrasun,น้าkarn,น้าgman,น้าป๊อป 2 แสน,น้าตู่,น้ายอดจุ,น้านิด,น้าปิง,sanghais,ป้าether.....โดยเฉพาะเดอะร็อค ที่น่ารักที่โทรฯมาถามอาการพ่อผมถึงแม้ตอนแรกๆผมจะเบลอๆกว่าจะคุยกันรู้เรื่องก็เล่นเอาผมต้องดึงสติอยู่แปนึงกว่าจะคุยรู้เรื่องว่าหมอเอ็ดโพสในบอร์ดถึงได้ข่าว.....โดยเฉพาะคุณหมอเอ็ดที่ผมต้องขอบพระคุณมากๆสำหรับคำแนะนำและกำลังใจในคืนแรกที่ผมสับสนอย่างมากๆจนผมคลายกังวลลงได้เยอะ..แถมเช้าวันนี้ยังห่วงใยถามไถ่อาการความคืบหน้าของพ่อผม..และ เมื่อตอนหัวค่ำนี้อีก ถึงแม้คุณหมอเอ็ดจะมีภารกิจเปิดคลีนิกรักษาอาการคนป่วยอยู่ก็ตาม ก็ยังเจียดเวลามาเช็คอาการของพ่อผมอีก ผมซึ้งใจมากๆครับหมอเอ็ด ขอบคุณจริงๆครับ
ซึ่งบอกตรงๆครับคนในครอบครัวผมไม่เคยป่วยหนักแทบเอาชีวิตไม่รอดเหมือนครั้งนี้ ซึ่งพ่อผมไม่เคยมีอาการของโรคหัวใจมาก่อนนอกจากความดันสูงธรรมดาของคนอายุเยอะ พอเป็นก็เล่นเอาชีวิตพ่อผมไปเสียอย่างนั้นซึ่งเช้าวันเกิดอาการพ่อผมก็ช็อคไป 1 รอบเพราะกล้ามเนื้อหัวใจไม่ทำงานไปซีกหนึ่ง ความดันตกลงฮวบฮาบซึ่งคุณหมอโรงพยาบาลแรกที่รับไว้กู้อาการอยู่เกือบ 3 ชั่วโมงจนเคลื่อนย้ายไป โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ซึ่งเป็นศูนย์โรคหัวใจในแถบจังหวัดใกล้เคียง ซึ่งคุณหมอทั้ง 2 โรงพยาบาลบอกว่าพ่อผมอาการโคม่าอย่างมากเพราะหัวใจเริ่มจะไม่ทำงานแล้ว ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมไม่เคยเจอและลำบากใจอย่างมากกับการตัดสินใจเสี่ยงรักษาพ่อผม ซึ่งเป็นเหตุอะไรไม่ทราบในวันนั้นซึ่งแม่ผมก็นอนให้เลือดอยู่ที่โรงพยาบาลเซ็นหลุยส์ อาๆพวกผมก็เดินทางไปรับปริญญาหลานสาวผมที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่( รับวันนี้ แต่พอได้ข่าวพ่อผมป่วยก็ยกขบวนกลับมากันหมดกลางทาง) หมดทั้งตระกูล ซึ่งตอนนั้นผมไม่มีใครเลยนอกจากน้องชายผมที่อยู่กับผมในตอนนั้น มันทรมานจริงๆครับกับที่ผมมองเห็นพ่อผมที่กำลังจะจากผมไปต่อหน้า.....และตอนนี้ผมก็ตักสินใจถูกเหมือนที่ผมตั้งสติได้แล้วนึกถึงหมอเอ็ดขึ้นมาจึงได้โทรฯไปปรึกษาซึ่งคำปรึกษานั้นทำให้ผมคลายกังวลไปมากและตอนเช้าผมก็ได้รับข่าวดีว่าพ่อผมอาการพ้นวิกฤติ....
สุดท้ายนี้ผมขอขอบพระคุณทุกท่านจากใจจริงครับ.......ไม่มีคำพูดใดๆนอกจากขอบพระคุณครับสำหรับกำลังใจที่ทำให้ผมดีขึ้นจริงๆครับ......
ผมเพิ่งมีเวลาเข้ามาอ่านกระทู้ในตอนนี้เองครับ ขอบอกอย่างใจจริงในความรู้สึกตอนนี้ครับว่าผมมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลยครับ และ บอกอย่างไม่โกหกเลยว่า..ผมอ่านไปแล้วน้ำตาคลอด้วยความตื้นตันใจในน้ำใจของทุกๆท่านที่มอบกำลังใจให้ผม
กราบขอบพระคุณน้า poppie,พี่ป๋อ-พี่แดง,น้าม่อน,น้าcall,น้าหนุ่มkatayoot,น้าfolkenman,น้าamin,grid,น้าsan,พี่ต่าย,อากฤษณ์-น้องฟิล์ม,พี่เล็กcoldsteel,น้าปุ๊,น้าศรันย์,น้าหมุ่ย,3lek,คุณหมอrasun,น้าkarn,น้าgman,น้าป๊อป 2 แสน,น้าตู่,น้ายอดจุ,น้านิด,น้าปิง,sanghais,ป้าether.....โดยเฉพาะเดอะร็อค ที่น่ารักที่โทรฯมาถามอาการพ่อผมถึงแม้ตอนแรกๆผมจะเบลอๆกว่าจะคุยกันรู้เรื่องก็เล่นเอาผมต้องดึงสติอยู่แปนึงกว่าจะคุยรู้เรื่องว่าหมอเอ็ดโพสในบอร์ดถึงได้ข่าว.....โดยเฉพาะคุณหมอเอ็ดที่ผมต้องขอบพระคุณมากๆสำหรับคำแนะนำและกำลังใจในคืนแรกที่ผมสับสนอย่างมากๆจนผมคลายกังวลลงได้เยอะ..แถมเช้าวันนี้ยังห่วงใยถามไถ่อาการความคืบหน้าของพ่อผม..และ เมื่อตอนหัวค่ำนี้อีก ถึงแม้คุณหมอเอ็ดจะมีภารกิจเปิดคลีนิกรักษาอาการคนป่วยอยู่ก็ตาม ก็ยังเจียดเวลามาเช็คอาการของพ่อผมอีก ผมซึ้งใจมากๆครับหมอเอ็ด ขอบคุณจริงๆครับ
ซึ่งบอกตรงๆครับคนในครอบครัวผมไม่เคยป่วยหนักแทบเอาชีวิตไม่รอดเหมือนครั้งนี้ ซึ่งพ่อผมไม่เคยมีอาการของโรคหัวใจมาก่อนนอกจากความดันสูงธรรมดาของคนอายุเยอะ พอเป็นก็เล่นเอาชีวิตพ่อผมไปเสียอย่างนั้นซึ่งเช้าวันเกิดอาการพ่อผมก็ช็อคไป 1 รอบเพราะกล้ามเนื้อหัวใจไม่ทำงานไปซีกหนึ่ง ความดันตกลงฮวบฮาบซึ่งคุณหมอโรงพยาบาลแรกที่รับไว้กู้อาการอยู่เกือบ 3 ชั่วโมงจนเคลื่อนย้ายไป โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ซึ่งเป็นศูนย์โรคหัวใจในแถบจังหวัดใกล้เคียง ซึ่งคุณหมอทั้ง 2 โรงพยาบาลบอกว่าพ่อผมอาการโคม่าอย่างมากเพราะหัวใจเริ่มจะไม่ทำงานแล้ว ซึ่งช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมไม่เคยเจอและลำบากใจอย่างมากกับการตัดสินใจเสี่ยงรักษาพ่อผม ซึ่งเป็นเหตุอะไรไม่ทราบในวันนั้นซึ่งแม่ผมก็นอนให้เลือดอยู่ที่โรงพยาบาลเซ็นหลุยส์ อาๆพวกผมก็เดินทางไปรับปริญญาหลานสาวผมที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่( รับวันนี้ แต่พอได้ข่าวพ่อผมป่วยก็ยกขบวนกลับมากันหมดกลางทาง) หมดทั้งตระกูล ซึ่งตอนนั้นผมไม่มีใครเลยนอกจากน้องชายผมที่อยู่กับผมในตอนนั้น มันทรมานจริงๆครับกับที่ผมมองเห็นพ่อผมที่กำลังจะจากผมไปต่อหน้า.....และตอนนี้ผมก็ตักสินใจถูกเหมือนที่ผมตั้งสติได้แล้วนึกถึงหมอเอ็ดขึ้นมาจึงได้โทรฯไปปรึกษาซึ่งคำปรึกษานั้นทำให้ผมคลายกังวลไปมากและตอนเช้าผมก็ได้รับข่าวดีว่าพ่อผมอาการพ้นวิกฤติ....
สุดท้ายนี้ผมขอขอบพระคุณทุกท่านจากใจจริงครับ.......ไม่มีคำพูดใดๆนอกจากขอบพระคุณครับสำหรับกำลังใจที่ทำให้ผมดีขึ้นจริงๆครับ......
25-01-2008, 04:10
อ่านแล้วขนลุก...ดีใจที่พรของบ้านสีฟ้ามีส่วนให้คุณพ่อน้าปิ๋วอาการดีขึ้น
ผมขอกล่าว...ไชโย...แสดงความดีใจแทน...ดังๆก่อนละกันครับ
ผมขอกล่าว...ไชโย...แสดงความดีใจแทน...ดังๆก่อนละกันครับ
25-01-2008, 09:27
เป็นนิมิตรหมายที่ดีจริงๆครับ
ทั้งเรื่อง อาการของคุณพ่อที่ดีขึ้น และ
คุณภาพของสายสัมพันธ์ของพวกเราชาวบ้าน ฯ
ที่ช่วยเหลือกันได้แทบทุกเรื่อง ช่วยกันเติมในส่วนที่ขาด
ขอร่วมชื่นชม ทุกๆฝ่ายที่เกี่ยวข้อง
ไช?โย?..
ทั้งเรื่อง อาการของคุณพ่อที่ดีขึ้น และ
คุณภาพของสายสัมพันธ์ของพวกเราชาวบ้าน ฯ
ที่ช่วยเหลือกันได้แทบทุกเรื่อง ช่วยกันเติมในส่วนที่ขาด
ขอร่วมชื่นชม ทุกๆฝ่ายที่เกี่ยวข้อง
ไช?โย?..
25-01-2008, 09:34
อยากจะขอแสดงความดีใจกับน้าปิ๋วอีกครั้งครับที่พ้นวิกฤตมาได้ แล้วก็ต้องพักรักษาตัวอีกครูใหญ่พอสมควร
ก็ให้กำลังใจน้าปิ๋วต่อไปอีกครับ
ก็ให้กำลังใจน้าปิ๋วต่อไปอีกครับ
25-01-2008, 13:57
povation Wrote:อ่านแล้วขนลุก...ดีใจที่พรของบ้านสีฟ้ามีส่วนให้คุณพ่อน้าปิ๋วอาการดีขึ้น
ผมขอกล่าว...ไชโย...แสดงความดีใจแทน...ดังๆก่อนละกันครับ
SARUN Wrote:เป็นนิมิตรหมายที่ดีจริงๆครับ
ทั้งเรื่อง อาการของคุณพ่อที่ดีขึ้น และ
คุณภาพของสายสัมพันธ์ของพวกเราชาวบ้าน ฯ
ที่ช่วยเหลือกันได้แทบทุกเรื่อง ช่วยกันเติมในส่วนที่ขาด
ขอร่วมชื่นชม ทุกๆฝ่ายที่เกี่ยวข้อง
ไช?โย?..
Maow Wrote:อยากจะขอแสดงความดีใจกับน้าปิ๋วอีกครั้งครับที่พ้นวิกฤตมาได้ แล้วก็ต้องพักรักษาตัวอีกครูใหญ่พอสมควร
ก็ให้กำลังใจน้าปิ๋วต่อไปอีกครับ
ขอบพระคุณครับพี่ป๋อ..ขอบพระคุณครับน้าศรันย์..และขอบพระคุณพี่หม่าวสำหรับคำแนะนำที่มีค่ามากๆในเรื่องแพทย์ผู้รักษาครับ
25-01-2008, 17:03
ผมขอแสดงความดีใจกับครอบครัวน้าปิ๋วด้วยนะครับ
ดีใจด้วยจริงๆครับ
ดีใจด้วยจริงๆครับ
25-01-2008, 17:41
san Wrote:ผมขอแสดงความดีใจกับครอบครัวน้าปิ๋วด้วยนะครับ
ดีใจด้วยจริงๆครับ
ขอบคุณมากๆครับน้าสัน
25-01-2008, 19:30
ยินดีด้วยที่คุณพ่อพ้นขีดอันตรายแล้ว ขอให้คุณพ่อรักษาตัวมากๆ และกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมนะครับ