12-01-2008, 22:48
...วันหนึ่งม้าแก่ นอนแผ่ชูคอ เด็กสิบคนร้องขอขี่ทุกวัน
บ้างว่าแก่ไป จะไม่ขี่มัน เก้าคนพากันกลับบ้านพอใจ
มีเด็กหนึ่งคนซนจะขี่ม้า เอาไม้ตีขาให้พาวิ่งไว
ม้าล้ม เด็กแย่ ล้มแผ่ลงไป ม้าวิ่งไม่ได้ ล้มทับเด็กซน
....มานี...มานะ...ปิติ...ชูใจ..วีระ...จันทร...เพ็ชร...ครูไพริน...
...นกแก้ว...เจ้าโต...เจ้าจ๋อ....
...............เพื่อนๆ เหล่านี้...ตอนนี้เป็นอย่างไรกันบ้างหนอ....
...............คิดถึงจัง......
บ้างว่าแก่ไป จะไม่ขี่มัน เก้าคนพากันกลับบ้านพอใจ
มีเด็กหนึ่งคนซนจะขี่ม้า เอาไม้ตีขาให้พาวิ่งไว
ม้าล้ม เด็กแย่ ล้มแผ่ลงไป ม้าวิ่งไม่ได้ ล้มทับเด็กซน
....มานี...มานะ...ปิติ...ชูใจ..วีระ...จันทร...เพ็ชร...ครูไพริน...
...นกแก้ว...เจ้าโต...เจ้าจ๋อ....
...............เพื่อนๆ เหล่านี้...ตอนนี้เป็นอย่างไรกันบ้างหนอ....
...............คิดถึงจัง......