(17-12-2010, 11:22)sukanyastory Wrote: [ -> ]ไม่มีสิ่งใดแน่นอนเท่ากับความไม่แน่นอน...สิ่งเดียวที่เราทำได้คือ เราต้องเข้มแข็ง ทำในสิ่งที่เราต้องทำให้ดีที่สุด และอยู่กับมันอย่างเข้าใจ แล้วมันก็จะผ่านไป...
ขอบคุณมากๆครับป้าสุ ตอนนี้เรื่องราวมันผ่านไปแล้วครับ...ผ่านไปแบบมีการจัดการ
คือไม่ได้ปล่อยให้มันผ่านไปแบบแล้วแต่ลิขิตสวรรค์ แต่พยายามใช้กำลังมนุษย์จัดการให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่พอกำลังจะเล่าเรื่องนี้ นึกถึงตอนไปเที่ยวกับแม่และน้อง ความรู้สึกตอนนั้นมันเข้ามาจับขั้วหัวใจอย่างจัง
เลยเล่าไปตามความรู้สึกนั้นอ่ะครับ ลังเลอยู่นานครับ จริงๆเล่าแค่เรื่องสิบสองปันนาก็พอ แต่เล่าตามความรู้สึกขณะนั้นไปเลยละกัน มันไหลลื่นดี
"ไม่มีสิ่งใดแน่นอนเท่ากับความไม่แน่นอน" ผมชอบคำนี้จัง
(17-12-2010, 14:16)โฟล์คน้อย Wrote: [ -> ]เพราะบางอย่าง.. ก็อยู่เหนือการควบคุมและคาดการณ์จริง..
สิ่งที่ตามมา.. คือ ปัญหาและหนทางที่ต้องไปต่อ..
ส่วนเรื่องที่ต้องสะสาง.. ก็คงต้องดำเนินไป..
ผมเคยมีส่วนช่วยแม่และแฟนผมดูแลพ่อที่ป่วย...ผมเข้าใจความรู้สึกนี้ดี
ตอนเด็กๆพ่อชอบพาผมไปทำงานที่ต่างจังหวัดด้วย เพราะเป็นเด็กไม่เรื่องมากไม่งอแงช่วยเหลือตัวเองได้
พ่อมีบ้านพักอยู่ที่สนามบินบ่อฝ้าย ตกกลางคืนก็ตั้งวงกับเพื่อนร่วมงาน พ่อไม่ดื่ม ตอนนั้นผมก็ไม่ดื่ม แต่เราก็นั่งฟังเพื่อนๆพ่อคุยกันสนุกสนาน
วันหนึ่งมีเสียงโทรศัพท์มาที่บ้าน...พ่อรถคว่ำ...แม่น้ำตาซึม แต่เข้มแข็ง แล้วพ่อก็รอดมาได้อย่างปาฏิหาริย์
จนลูกๆโต มีงานทำกันแล้ว เสียงโทรศัพท์มาที่บ้านอีกครั้งหนึ่ง พ่อวูบในที่ทำงาน
หลังจากนั้นจากคนแข็งแรงอนาคตสดใส พ่อก็กลายเป็นคนป่วยและไม่กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมได้อีกเลย
"เพราะบางอย่าง.. ก็อยู่เหนือการควบคุมและคาดการณ์จริง.." ผมชอบคำนี้ครับ
เป็นกำลังใจให้น้าKarnครับ
หวังว่า...คงจะได้มีโอกาศนั่งคุยกันยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...ซักวันนึง
(17-12-2010, 17:56)เด่น Wrote: [ -> ]เป็นกำลังใจให้น้าKarnครับ
หวังว่า...คงจะได้มีโอกาศนั่งคุยกันยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...ซักวันนึง
ขอบคุณครับน้าเด่น จริงๆแล้วอยากคุยกับน้าเด่นยาวๆมากครับ
แต่เวลาเจอกันตามงานผมมักจะไปนั่งกรึ่มอยู่กับแก๊งล่มฯ ครั้งหน้าเจอกันคงได้คุยกันยาวๆๆๆๆๆนะครับ
เราเดินทางมาถึงเมืองฮำ (Menghan) เข้าสู่หมู่บ้านกานหลั่นป้า (Ganlanba) กานหลั่น หรือ กันหลั่น ในภาษาจีนยูนนานหมายถึง มะขามป้อม
ป้า หมายถึง พี่ของแม่...แหะๆๆ ผมล้อเล่น ป้า หมายถึงที่ราบ กานหลั่นป้า ก็หมายถึงที่ราบมะขามป้อม
เพราะมองจากมุมสูงลงมาจะมีรูปร่างคล้ายมะขามป้อม(ไม่รู้ใครดิ้นรนไปมอง)
ที่นี่เป็นชุมชนเก่าแก่นับพันปี เป็นที่ซึ่งทางการจีนในปัจจุบันร่วมกับชาวบ้านอนุรักษ์เอาไว้ต้อนรับนักท่องเที่ยว
หน้าจั่วบ้านมีรูปนกยูงรำแพนสัญลักษณ์ของบ้านไทลื้อ
เสาเรือนจะอยู่บนตอม่ออิฐ,หินหรือตอม่อปูนเพื่อป้องกันความชื้นและปลวก
เครื่องมือสำหรับหีบอ้อย
ครกกระเดื่องตำข้าว
เราเดินมาถึงวัดมหาราชฐานสุทธาวาส หรือชาวบ้านเรียกว่า วัดสวนมอน
มอน มีความหมายสองอย่าง หมายถึงเกสรดอกไม้ หรือหมายถึงต้นหม่อนก็ได้
ว่ากันว่าหมู่บ้านแถบนี้เดิมปลูกต้นหม่อนกันมาก แถบนี้เลยเรียกแบบสำเนียงไทลื้อว่า บ้านสวนมอน
ตามประวัติวัดนี้สร้างเมื่อปี พ.ศ.1126 เอา 2553 ลบก็เท่ากับ 1,427 ปี เก่าแก่มากเลยทีเดียว
วัดนี้เคยถูกพวกเรดการ์ดหรือกองทัพแดงของท่านประธานเหมาบุกเข้าทำลาย แต่ชาวบ้านก็ช่วยกันเอาวัวเอาควายไปเลี้ยง
ทำเหมือนเป็นสถานที่ที่เลี้ยงสัตว์ ไม่ใช่ที่สักการะบูชาแต่ประการใด จึงรอดจากการถูกเผาทำลายในช่วงปฏิวัติวัฒนธรรมของจีนมาได้
หลังจากตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของคอมนิสต์เข้มข้น วัดแห่งนี้ก็เริ่มทรุดโทรม และได้รับการฟื้นฟูบูรณะใหม่อีกครั้งในยุคของ เติ้งเสี่ยวผิง
หน้าวัดมีแม่อุ๊ยมายืนขายสร้อยทำจากลูกยางมาร้อยเป็นพวง พูดสำเนียงภาคเหนือของไทยชัดเจน
สำเนียงของคนไทลื้อแท้ๆกับคนไทยภาคเหนือนี่ต่างกันค่อนข้างเยอะทีเดียว แต่พอฟังกันรู้เรื่อง
เขาเรียกคนกรุงเทพฯหรือคนไทยภาคกลางว่า กะหลอม หรือ ขอม พอให้เดาได้ว่าสมัยก่อนแถบภาคกลางเรานี้ใครคุม
การละเล่นพื้นบ้านยอดฮิตของคนแถบอุษาคเนย์
ชนไก่นั่นเอง ไก่ใครชนะเจ้าของก็ยืดอกภูมิใจ ไม่ได้เจ็บด้วยซะหน่อย ทำเป็นจุ๊ย...ไก่ตัวที่ตีชนะมันคงคิดอย่างงี้ืื
แต่ตัวที่แพ้คงหมดสิทธิ์คิด...ตอนเด็กๆผมอยู่ราชบุรีได้กินไก่เป็นประจำ เพราะพี่ชายลูกของป้า ตีไก่แพ้ตลอด
เราเข้ามากินข้าวกลางวันในตัวเมือง คนจีน(ฮั่น)ก็มักจะอยู่ในตลาดเหมือนต่างจังหวัดบ้านเรา
ดูหน้าเจ้าบ่าวอาจเป็นคนไทลื้อ เจ้าสาวหมวยอึ๋มนี่ไม่แน่ใจเหมือนกัน
แล้วเราก็ลาเมืองฮำออกเดินทางต่อ...อีกไม่ถึง 30 กม.เราก็จะถึงเชียงรุ่งแล้ว...
ขอบคุณป้ามะปรางครับ
เพลงแรกนี่ผมชอบมากๆเลยครับ ชอบฮัมเล่นบ่อยๆ
ส่วนเพลงที่สองนี่ น้าหนึ่งหัทยาสงวนสินไปแอบทำเพลงนี้ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ชอบๆๆ
เอาที่ทำไว้มาฝากครับ อันนั้นมีพี่กลุ่มไปวัดด้วยกันเเกชอบ เห็นอีกทีก็ทำออกมาเลย
เพลงจริงอยู่ชุดเเรกครับเเล้วจะเอาไปให้นะครับ^^
ขอบคุณป้ามะปรางครับที่เอามาเผยเเพร่ที่นี
สำเนียงกีต้าร์บอกลายเซ็นเลย..พ่อคนเนี้ย