NimitGuitar webboard

ดูสิ มีบ้าง...
หลายคนอยากอยู่เงียบๆ โดยพึ่งเทศกาลเป็นข้ออ้างปลีกวิเวกไปไกลโพ้น
หลบลี้หนีผู้คน แต่ก็ไปกับคน กับคนบางคน....


ใจไม่เหงาซะอย่าง...จะได้ทำตามใจ สบายบรื๋อ

พี่ต่ายตอนนี้อยู่โคราชบ้านใครเหรอครับ
แล้วพี่ต่ายได้ร่วมแจมกับน้ายอด 69 น้าหมอเมเดย์รึยังครับ
เย็นนี้แหล่ะผมคงได้เพียบแปร้เหมือนพี่ต่ายบ้าง
งานรวมญาติแฟนผมมีแต่สาวๆทั้งน๊านนนน
แต่ไม่กล้าเหล่ หรือ คิดแบบอื่น
มิเช่นนั้นอาจจมธรณี!!!!55555++

เมื่อคืนอยู่บ้านพี่ชายครับน้าปิ๋ว

น้ายอด69 นัดละเลงแยมกีต้าร์ราคาดีเย็นนี้..ไม่รู้จะแว่บไปได้ป่าว?
เย็นนี้กินข้าวกับญาติ คาดว่าไม่หร่อย..เซ็งไก่

กลับมาพัก

เล่นดีมากๆ ทุกอย่างเเจ๋ว มีเเต่คนชอบ ว่าวๆๆ ฃื่นชม

เเล้วไงหล่ะ

จ้ากกกกกกกกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


คุ้มคั่งงงง

นี่ๆๆๆๆๆๆ....ซาตาน หรือ พระเจ้า นายย้อนถอยหลัง ...เอาดนตรีที่ชั้นได้มากลับไปที

เเลกกับชีวิตปกติ เหมือนชาวบ้านเขาได้ไหม ผมจะกลับไป เป็นนายร้อย เเบบที่พ่อต้องการ หรือ ไปเรียนอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ศิลปะทุกเเขนง

ผมขอโทษ ผมไม่รู้จะพูดกับใครดี....

สักครู่คงหายาระงับ รับทาน

boobyblue Wrote:ฉันกำลังเดิน.........
ไปบนทางที่ฝุ้งฝุ่น
ที่ไม่คุ้นเคย
อย่างกับมีม่านหมอก
เคลื่อนเข้าครอบคลุม
รุมสุมขวางทาง
ตั้งใจจะอำพราง
ให้ทางนั้นมืดมัว
จนตัวฉันต้องมะงุมมะงาหรา......................

เพราะฉันต้องผ่านไป
ไม่มีทางเลือกอื่น
เพราะชีวิตที่หยัดยืน
ไม่อาจฝืนข้อกำหนด
เป็นกฏบังคับชะตา
เกิดมาแล้วต้องอยู่
อยู่อย่างไม่รู้...
ทิศทางของตัวตน
เป็นคนไม่ง่ายอย่างที่คิด.........

ชีวิตฉันตกอยู่ในอ้อมของหมอกควัน
ฉันต้องข่มกลั้นความขวาดกลัวข้างใน
แต่ฉันต้องไปต่อจึงแกล้งไม่ท้อและหวั่นไหว
ทั้งที่ใจไขว้เขวและเสียขวัญ...........

เพราะฉันก็ไม่รู้...
กำลังเดินไปที่ใด
รู้แต่เพียงต้องไป
เพราะมีทางสายเดียว
จะเหลียวไปทางใด
ก็เวิ้งว้างไกลสุดตา
พอลองมองกลับมา
ก็ยังเหว่ว้าและสับสน
จึงต้องดิ้นรน....ดันทุรังไป.......

ชีวิตฉันตกอยู่ในอ้อมของหมอกควัน
ฉันต้องข่มกลั้นความขวาดกลัวข้างใน
แต่ฉันต้องไปต่อจึงแกล้งไม่ท้อและหวั่นไหว
ทั้งที่ใจไขว้เขวและเสียขวัญ...........

ดี....คงดีกว่านี้ก็เป็นได้
ที่ปลายสุดของทางเดิน
แต่ความจริงตัวฉันนี้มิได้อยากเดิน
ไปบนทางเส้นนี้................

ชีวิตฉันตกอยู่ในอ้อมของหมอกควัน
ฉันต้องข่มกลั้นความขวาดกลัวข้างใน
แต่ฉันต้องไปต่อจึงแกล้งไม่ท้อและหวั่นไหว
ทั้งที่ใจไขว้เขวและเสียขวัญ...........
ชีวิตฉันตกอยู่ในอ้อมของหมอกควัน
ฉันต้องข่มกลั้นความขวาดกลัวข้างใน
แต่ฉันต้องไปต่อจึงแกล้งไม่ท้อและหวั่นไหว
ทั้งที่ใจไขว้เขวและเสียขวัญ...........

เพราะฉันก็ไม่รู้...
กำลังเดินไปที่ใด
รู้แต่เพียงต้องไป
เพราะมีทางสายเดียว
จะเหลียวไปทางใด
ก็เวิ้งว้างไกลสุดตา
พอลองมองกลับมา
ก็ยังเหว่ว้าและสับสน
จึงต้องดิ้นรน....ดันทุรังไป.......
ดันทุรังไป....................

Post: #1วันเฉลิมฉลอง................

นี่คือวันเฉลิมฉลอง
ทุกคนมุ่งสู่ถนนใหญ่
พากันเดินไป..........
เดินไป..เดินไป.........
ไหน?
ใครต่างใครมีรอยยิ้ม
ยิ้มบรรยายความสุข
ความสุขคืออะไร?
นั่นคือคำถาม............

บนถนนอลหม่านด้วยฝูงคน
ทุกคนพากันไปเฉลิมฉลอง
เฉลิมฉลองอะไร?
ฉลองความสุข
ความสุขที่ทุกคนเสพได้
เสพได้เพียงแค่ควักกระเป๋าซื้อ
ง่ายเพียงนั้นรึ?

งานเฉลิมฉลองเพิ่งเริ่มต้น
และเกิดขึ้นแล้ว
และกำลังดำเนินไป
อีกไม่นานเวทีที่ทำการแสดง
จะถูกริ้อถอน....รื้อถอน.......
อีกไม่นานทุกสิ่งทุกอย่าง..
จะเงียบงัน.........
เงียบงัน...
เงียบ!
อีกไม่นานทุกสิ่งทุกอย่าง
จะเงียบงัน
เงียบงัน
เงียบ!!!

ความเหงาเป็นเพียงความรู้สึกนึกคิดเท่านั้น
แต่ถ้าความหง่าวซิ..น่าเห็นใจจริงๆ

povation Wrote:ความเหงาเป็นเพียงความรู้สึกนึกคิดเท่านั้น
แต่ถ้าความหง่าวซิ..น่าเห็นใจจริงๆ

"หง่าว"
นี่หมายถึงแมวตัวผู้
แมวตัวตัวโตๆเดินตาขวางๆ
ท่าทางจิ๊กโก๋ๆ
ส่งเสียง"หง่าวๆๆ"
อย่างไม่ทะยาทะแยแสสัตว์ตัวใดในโลกนี้ใช่มั้ย?
มันชอบแสดงแสนยานุภาพตอนติดสัตว์เป็นพิเศษ
พี่หมายถึงอย่างนั้นรึเปล่า?
รึผมตีความผิด!!

ยิ่งกว่าความรู้สึกแค่เหงาอีกนะครับ

โดดเดี่ยว เดียวดาย เปล่าเปลียว ว้าเหว่ วังเวง วิเวก สงัด สันโดษ ...............มรรคสู่ความสงบ!!