NimitGuitar webboard

มีท่านหนึ่งที่ผมขออนุญาตไม่เอ่ยนามได้แจ้งให้ผมทราบว่า.....

สมาชิกท่านหนึ่งของเว็บไซต์ Acousticthai ที่ใช้ชื่อ log in ว่า Staryu
สงสัยและตั้งกระทู้ถาม มีข้อความตามกระทู้นี้ คือ
ทำไมเขามีกีต้าร์เยอะ(มากๆๆๆๆๆๆๆ)จัง ?????

ผมจึงลองเข้าไปและติดตามอ่านดู (แต่ต่อมาไม่นาน กระทู้นั้นได้ถูกลบทิ้งไปแล้ว)

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณท่านดังกล่าวรวมถึงท่านอื่นๆที่อยากทราบประวัติส่วนตัวของผม
ผมยินดีตอบอย่างละเอียด ผมก็อยากทราบเรื่องราวของท่านเช่นกัน เพื่อมิตรภาพที่ดีต่อกัน เชิญท่านมาบ้านเต่า เราจะได้คุยกันครับ

แต่ ณ บ้านสีฟ้าแห่งนี้
ผมขอถือโอกาสนี้ ขออนุญาตน้า WEB นำข้อสงสัยดังกล่าวของคุณ Staryu ทางโน้น มาตอบลงในกระทู้ทางนี้

เพื่อเป็นหลักฐานแสดงว่า ผมไม่ได้แอบอ้าง
ขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ













ขอตอบตรงประเด็นดังนี้ครับ
1. ผมมีอาชีพเป็นที่ปรึกษากฎหมายให้กับบริษัทต่างๆในขณะนี้ประมาณ 5 บริษัท
2. ผมชอบดนตรีและเติบโตมากับสิ่งแวดล้อมทางดนตรีตั้งแต่ผมยังวัยเด็ก สมัยเป็นนักเรียนก็มีโอกาสได้กีตาร์ตกทอดมาจากพี่ชายและพี่สาว
ผมสนใจจึงหัดเล่นไปเรื่อยๆโดยไม่มีใครสอน นอกจากอ่านจากหนังสือ เริ่มมีกีตาร์มากขึ้นตอนทำงานกฎหมายตั้งแต่ปี 2523 เป็นต้นมา
อดออมซื้อหามาเรื่อยๆ สะสมมาตลอด แต่จะมีบ้างที่ซื้อมาไม่นานก็ขายไปให้แก่ท่านที่อยากได้ ขายไปก็หาซื้อมาทดแทนใหม่
ปัจจุบันมีเกินกำลังจะดูแล และเป็นช่วงเวลาที่ผมอยากต่อเติมบ้าน จึงลดจำนวนซื้อลง และเริ่มปล่อยขายไปเรื่อยๆ
ตั้งใจว่าที่มีอยู่ขณะนี้ประมาณ 175 ตัว อยากเหลือไว้เฉพาะที่หวงแหนจริงๆเพียง 80 ตัว แต่ไม่ทราบว่าจะทำได้หรือไม่
กีตาร์ที่ผมมีอยู่ได้เก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี ยามว่างๆจะนำออกมาเล่นแล้วก็ทำความสะอาดก่อนจะเก็บเข้ากล่อง ยอมรับว่าไม่มีเวลาเล่นทุกตัว แต่ก็หยิบมาเล่นไม่น้อยกว่าครึ่ง

ที่เค้าพูดกันว่า มีกีตาร์มากเท่าใด จะมีเวลาน้อยลงเท่านั้น
เป็นความจริงครับ ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง ผมได้ความสุขมากมายจากการมีกีตาร์ที่ชอบ ได้เล่นหลายรสชาติของเสียง แต่ก็เป็นภาระพอควรให้กับครอบครัว ทำให้ผมชักจะเริ่มสำนึกผิด...เอง

อาชีพกฎหมายใช่ว่าจะบันดาลให้ได้มาซึ่งเงินตราไว้ซื้อทรัพย์ใดๆได้เสมอไปครับ
อาชีพใดๆก้ได้ที่ทำโดยสุจริต ปากต่อปากจะบอกต่อกัน ถึงวันนั้นคุณจะมีงานเข้ามาเองโดยไม่ต้องไปวิ่งหา

ในช่วงชีวิตหนึ่งของผมนั้น ผมเคยลาออกจากงานกฎหมายไปเล่นดนตรีอาชีพ รายได้น้อยกว่ามากมายแต่ได้ความสบายใจ เป็นประสบการณ์ชีวิตที่น่าจดจำ
พอแต่งงานมีครอบครัว มีลูกสาวลูกชาย ก็เริ่มเล่นดนตรีอาชีพอีกครั้งทีพอมีรายได้เพื่อให้ครอบครัวได้รู้จักว่าเงินนั้นหายากนะ และต้องมีความรับผิดชอบในอาชีพที่ทำอยู่ ใครทำใครได้

ผมเล่นดนตรีกันทั้งครอบครัว (ขอขอบคุณเพื่อนๆนักดนตรีที่ช่วยเล่นเสริมให้กับวง) รายได้แบ่งเท่าๆกัน ส่วนของผม ผมจะโอนให้ลูกชายเพื่อเก็บไว้เป็นค่าเรียนดนตรี ส่วนภรรยาและลูกสาว แล้วแต่เค้าจะใช้สอยกันเอง

กีตาร์ที่ซื้อมาส่วนใหญ่ก็ได้มาจากรายได้ที่ทำงานด้านกฎหมายและงานเล่นดนตรีอาชีพก่อนที่จะแต่งงานนี่แหละครับ

แต่ละเดือน ไม่ค่อยมีเงินเหลือเพราะซื้อกีตาร์เป็นส่วนใหญ่ ถือซะว่าเป็นเงินออม...

ผมขอแนะนำว่า ใครก็ตามที่พอจะมีกำลังซื้อและหลงใหลในเสน่ห์กีตาร์ ควรมีซัก 10-20 ตัวคุณภาพดีๆ ก็เพียงพอ
อย่าเอาเยี่ยงอย่างผมหรือนักสะสมท่านอื่นๆเลย
หาเวลากับความสุขอย่างอื่นๆบ้างดีกว่าครับ

อ่านแล้วขออนุญาตใช้สิทธิ์พาดพิงนิดนึง เนื่องจากผมเคยใช้ชื่อ webmonster เมื่อนานมาแล้ว สมาชิกเก่าๆคงจำได้ครับ จึงขอเรียนให้ทราบว่า ผมไม่ได้ใช้ชื่อ webmonster แล้ว ตั้งแต่มาทำเวบ nimitguitar ครับ