NimitGuitar webboard

Full Version: มาดูน้า Roberto & Hattaya Jam กัน ในงานBangkok Impression Sunday (B.I.S.)ครั้งที่ 1
You're currently viewing a stripped down version of our content. View the full version with proper formatting.
Big Grin






Roberto & Hattaya / JamในงานBangkok Impression Sunday (B.I.S.)ครั้งที่ 1





งานนี้ได้ทุนมาจากคนญี่ปุ่น อยากให้จัดงานขึ้นก็อย่างที่เคยบอกไว้ ลองหาเองนะครับ หรือไว้ว่างๆมีเวลาจะมาอธิบายว่าที่มาที่ไปยังไง


ผมต้องดูเเลทั้งงาน รวมทั้งคัดเลือกคนที่จะได้โชว์ด้วย

คนที่เราจะคิดเลือกมาเป็นเเขกรับเชิญ คนนี้เเทบไม่ต้องคิด ไม่ว่าผลงาน การเเสดง นิสัยใจคอ

พี่ชายท่านนี้มีทุกสิ่งที่ศิลปินควรมี เว้นเรื่องนิดหน่อยคือ เงินทอง ชื่อเสียง ความโด่งดังใครเจอก็มารุมกอดBig Grin

ศิลปะดีๆเเบบนี้ การตั้งใจพยายามฝึกฝนจนได้ออกมาเเบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

ยิ่งดนตรีที่มีความเฉพาะตัวที่ระบบการถ่ายทอดเเทบทำไม่ได้เลย ต้องศึกษาค้นคว้าทำความเข้าใจด้วยตัวเองเป็นอย่างมาก

เเต่คนๆนี้ทำได้ ก่อนที่ระบบสื่อจะทำการถ่ายทอดเเพร่ภาพอะไรต่ออะไรมากมายเช่นนี้

เด็กสมัยนี้โชคดีหรือโชคร้ายไม่ทราบได้ ที่มีสื่อต่าง ทำให้สามารถใช้ตาช่วยเล่นดนตรีได้มากขึ้น

ใช้ตาตั้งสายกีตาร์ ใช้ตาทำโน่นทำนี่ สิ่งที่มีอยู่เเต่ใช้นอนลงคือใจ


คนๆนี้หลายครั้งที่เราก็จะเห็นได้ว่าก็หลับตาเล่น ไม่ต้องพึ่งพานั่งมองคอ มองหากระดาษอะไร


ชายคนนี้เป็นคนที่ร่วมดนตรีด้วยจะสนุกที่สุด เล่นดนตรีเป็นดนตรีจริงๆ มีความเฉพาะตัว น่าตื่นเต้น เหมือนการผจญภัย การร่วมเดินทางในมิตติที่เราต้องใจใจ จึงจะเข้าใจถึงวิถีทาง


5555 ชายท่านนี้ผมได้เจอเเกมานานเเล้ว ตั้งเเต่เเค่ได้ยินชื่อเสียง การขนานนามกล่าวถึง จนได้เจอกันบ่อยๆเล่นที่เดียวกัน

ครั้งหนึ่งผมยังเคยขอให้เเกเเนะนำจังหวะการดีดในมือขวา เเกก็จับมือผมดีดเลยทีเดียว กันเองมากๆ (ไม่รู้ว่าเป็นพวกนิยมป่าไม้เดียวกันหรือเปล่า 5555 พี่เเกดู ว. ถ มาก)


ครั้งหนึ่งเราเคยต้องไปเล่นร้านประหลาดๆ ที่ชอบนิยมอนุรักษ์ของเเปลกประหลาด ผมเเละเเกก็ได้เคยอยู่ที่นี่ด้วยกันอีก


ดีใจที่มีคนเเบบนี้อยู่ครับ เค้าเป็นคนไทยที่น่าภูมิใจอีกคนนึง

ถ้าน้าเหม่งมาอ่านอย่าน้ำตาท่วมนะเฟร้ยย^^ เจอเเกโทรคุยทีไรผมชอบกวนบาทาเเก เเต่เเกก็น่ารัก รับมุขรับส่งกันดีเสมอ

ปฎิภาณของเเกฉับไว คมชัด เเละเท่ห์เสมอ เหมือนเสียงดนตรีของเเกที่ออกมาอย่างคมชัด หนักเเน่นเสมอ

พี่ชายคนนี่ชื่อ

Roberto Uno

เคยถามว่าพี่ นามสกุลนี้จริงหรอ มันคล้ายๆถุงยางอนามัยเลยนะ เเกบอกว่า มันเเปลว่าหนึ่งนะเฟร้ยย

ผมก็เลย.....

อ่ะ... จ๋อยเลยตรู ชื่อชั้นเอง



เเวะเอามาฝากกันนะครับ เเล้วจะมาเขียนต่อ ง่วงนอนมากๆ ว่าจะบ่นอะไรสั้นๆนะ เเต่คนๆนี้ไม่ค่อยมีใครเขียนอะไรถึง อยากบอกเล่าไว้เป็นเกียรติ เป็นการสนับสนุน คนดีๆควรจะได้รับการเล่าขานเอาไว้

ตัวอย่างที่ดีในสังคมมีมากมาย เราทุกคนล้วนตกอยู่ในฐานะสื่อ การจะขยับกระพือ ควรมีจริยะ เเละความรับผิดชอบ

การเข้าใจไม่ถ้วนถี่ การสื่อสารความไม่รู้ออกไปเเบบที่ระบบการศึกษาต่างๆนิยมทำกันนั้น เป็นตลกร้ายที่น่าเบื่อ

ร่วมรับผิดชอบสังคมกันดีๆต่อไปนะครับ

ไปเเระ...^^


หนึ่ง/ หัทยา สงวนสิน
ดนตรีต่างสไตล์แต่เข้ากันได้อย่างเยี่ยมยอด...เจ๋งสุดๆเลยครับ
นักดนตรีเก่งๆก็เหมือนผู้หญิงสวยๆครับ จะหมวย ฝรั่ง แขก ญี่ปุ่น หรือนุ่มนวลแบบไทยๆ
ในสายตาผู้ชายอย่างเราๆ ก็สวยและมีคุณค่าในแต่ละสไตล์ครับ งามงดงามไม่มีถูกผิด มีแต่ชอบกับไม่ชอบ
การได้เห็นสาวๆสวยๆมาอยู่ร่วมกัน ร่วมมือกันสร้างความสวยงามให้โลกสดใส เป็นยอดปรารถนาของชายหนุ่มกรุ้มกริ่มทุกคน
การได้เห็นยอดฝีมือร่วมมือกันสร้างสรรค์ผลงาน ก็เป็นยอดปรารถนาของนักฟังเช่นกัน...สู้ๆครับBig Grin
(16-06-2010, 20:02)karn Wrote: [ -> ]ดนตรีต่างสไตล์แต่เข้ากันได้อย่างเยี่ยมยอด...เจ๋งสุดๆเลยครับ
นักดนตรีเก่งๆก็เหมือนผู้หญิงสวยๆครับ จะหมวย ฝรั่ง แขก ญี่ปุ่น หรือนุ่มนวลแบบไทยๆ
ในสายตาผู้ชายอย่างเราๆ ก็สวยและมีคุณค่าในแต่ละสไตล์ครับ งามงดงามไม่มีถูกผิด มีแต่ชอบกับไม่ชอบ
การได้เห็นสาวๆสวยๆมาอยู่ร่วมกัน ร่วมมือกันสร้างความสวยงามให้โลกสดใส เป็นยอดปรารถนาของชายหนุ่มกรุ้มกริ่มทุกคนการได้เห็นยอดฝีมือร่วมมือกันสร้างสรรค์ผลงาน ก็เป็นยอดปรารถนาของนักฟังเช่นกัน...สู้ๆครับBig Grin


ผมคิดตาม ตกหลุมความคิด นึกเลยไปถึงไหนต่อไหนเลยอ่ะครับ

ขอบคุณที่ชอบมันนะครับBig Grin คิดถึงอยู่เหมือนกัน มีโอกาสจะเเวะไปเยี่ยมนะครับ เวปน่าจะใช้ได้เเล้วมั้ง ยินดีล่วงหน้าก่อนเลยละกัน

Big Grin