NimitGuitar webboard

สยามประเทศคงไม่เหมือนเก่าอีกแล้ว...
รู้สึกไม่ดีเลยกับสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่...
ใครคือส่วนใหญ่?




"ไม่เหมือนเก่า"

โลกเราดูไม่เหมือนเก่า...
ดูซึมเซาเงียบเหงาแท้ๆ....
มองไปทางใดก็เห็นเพียงแต่...
ความพ่ายแพ้กับควันไฟครอบคลุมเมือง...

ซากปรักหักพัง...
บอกเล่าความหลังครั้งกาลก่อน...
เมืองจำเริญเมืองฟ้าอมร...
กลับรุ่มร้อนแล้วลุกเป็นไฟ...

เศร้าเสียใจ...
แล้วจะได้อะไร...
ก็ไม่มีใครสนใจ...
แล้วต่อไปเราจะอยู่ร่วมกันอย่างไร....?

คงไม่มีทางเหมือนเก่า...
แบ่งเขาแบ่งเราเป็นหลายฝ่าย...
พวกหนึ่งน้ำมันพวกหนึ่งเปลวไฟ...
ต่างเป็นต่างตายต่างใครต่างมัน...
ต่างคนต่างฝันต่างกันต่างอยู่...
ไม่รับไม่รู้คิด-ตัวกูนี่แหละส่วนใหญ่!!!
ฉิบหายวอดวายก็อย่างที่เห็นกัน...
ถึงจุดกระสันแล้วกระมัง?...พวกส่วนใหญ่...
ใครเป็นใครตายอย่างไรก็ช่างมัน!!!
ช่างน่าขำแต่ว่าขำไม่ออก.....
ฮืม.........

ผมเพิ่งเขียนเสร็จเมื่อเดี๋ยวนี้เอง
แล้วก็ลงมืออัดอย่างหยาบๆ
คงพอรับสารที่ผมอยากสื่อได้บ้างนะครับ..
ขอบคุณครับที่เข้ามาฟัง...

May we have lyric too

Thanks Boo.

เนื้อมาแล้วครับ...
เป็นห่วงเหมือนกันกับความชัดเจน...
ต้องขออภัยด้วยครับ....

ดีครับอธิบายความรูสึกของคนธรรมดาสามัญอย่างพวกเราได้ดีที่ต้องรับผลกระทบมากกว่าพวกมัน ไม่ว่าสีไหนก็ไม่ชอบทั้งนั้น
ประชาธิปไตยเต็มใบคือ ทำอะไรก็ได้ที่กฏหมู่ยึดเป็นที่ตั้ง "ตกลงพวกกูไม่มีสีเลยซวยไป"
ขอบคุณน้า boo ครับ

ขอบคุณน้าWildWest Cowboyที่เข้าใจความรู้สึกของคนธรรมดาสามัญครับ....

ขอบคุณน้าบูครับ
ทั้งเพราะและกินใจไปพร้อมกัน


สัปดาห์ที่แล้วผมทั้งเศร้าและหดหู่...แล้วคิดไปถึงว่า
ตอนนี้...กฎหมายพ่ายแพ้กฎหมู่ไปเรียบร้อยแล้ว...หรือยัง?

กฏหมายเกิดจากกฏหมู่
มวลหมู่ต้องใช้เสรีภาพอย่างรับผิดชอบ...

ความรับผิดชอบต้องใช้จริยธรรมกำกับ...
จริยธรรมก็กำกับด้วยพลังศีลธรรมทางสังคม....

ผมคิดว่ามันควรเป็นเช่นนั้นมังครับ...
แต่ตอนนี้ผมไม่ทราบจริงๆว่าอะไรเป็นอะไร?


ขอบคุณอ.เด่นครับ....

พอเข้าใจอารมณ์ครับ..

ขอบคุณ เพราะมาก.....ความหมายดี......

บอกให้เราทุกคน อย่าเอาตัวเองเป็นที่ ตั้ง ทุกสี ต้องเคารพกฎหมายทั้งหมด....ผู้รักษากฎหมายต้องรักษากฎหมายให้เท่ากัน

บ้านเมือง และเพลง ก็บรรเลง...

ไม่เหมือนเก่า = ไม่เหมือนเดิม = ไม่เหมือนเก่าก่อน

ทุกสิ่งบนโลกใบนี้ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
อย่าไปอาลัยอาวรณ์มากนัก เมื่อเปลี่ยนไปได้แบบหนึ่งก็อาจเปลี่ยนกลับมาเหมือนเก่า....ได้บ้าง

อย่าช่างมัน....เพราะฉันแคร์

บทเพลงดีๆที่เตือนสติคนอยู่ให้รู้รักสามัคคี เอื้ออารีย์ต่อกัน แล้ววันนั้น....จะเห็นรอยยิ้มเต็มบ้านเต็มเมือง