NimitGuitar webboard

Full Version: เรื่องเล่าของหุ่นยนต์ผิดสเป็ค...
You're currently viewing a stripped down version of our content. View the full version with proper formatting.
Pages: 1 2 3
ตั้งชื่อเรื่องซะ...ทำเอาคนอ่านงงไปตามๆ กัน


เจตนาก็คืออยากกระตุ้นต่อมอยากรู้ของคนอ่านว่า...หุ่นยนต์ที่ว่า มันผิดสเป็คตรงไหน...

หุ่นยนต์ตัวนี้ ไม่ใช่ใครที่ไหน...ตัวคนเขียนเองค่ะ...



เมื่อวันก่อนได้มีโอกาสอ่านเรื่องราวของคุณ Hattaya เรื่องนี้ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจอยากเล่าเรื่อง insider ของเหล่าหุ่นยนต์ที่พูดถึง...



มุดลงสู่เมืองบาดาล .......... หุ่นยนต์มากมาย เคลื่อนที่คล้าย ระบบฟันเฟืองน้อยๆ ที่เคลื่อนเลื่อนไปตามสายพาน

พวกเขากำลังจะไปเป็นส่วนต่อเชื่อม ในกลไกลต่างๆกับเครื่องจักรตัวเเม่ ที่หล่อเลี้ยง เเละ ครอบงำ ชีวิตหุ่นๆ ของพวกเค้า ในที่ต่างๆกันไป

เดิน และ เดินเคลื่อนที่ไปด้วยความเร็วเฉลี่ย ที่ใกล้เคียงกันในแววตาไร้ชีวิต ใบหน้าอารมณ์ที่ไม่แตกต่างกันนัก

ฉันเดินอยู่ท่ามกลางพวกเขา โดยที่พวกเขาไม่รู้ เพราะ ไม่สนใจอะไรในระบบอื่น สิ่งแวดล้อมข้างเคียงอย่างฉัน
ที่จำลังจาบจ้วง มองพวกเขาอยู่




ใช่ค่ะ...พออ่านถึงตอนนี้ทำให้มองเห็นภาพของตัวเอง ที่เป็นเหมือนหุ่นยนต์เหล่านั้น...

หุ่นยนต์ที่มองดูไร้ชีวิตและจิตวิญญาณ...วันๆ ชีวิตถูกโปรแกรมให้ทำงาน และใช้เพียงกลไกสมองซีกซ้ายแค่ข้างเดียว


ชีวิตประจำวันของหุ่นยนต์เหล่านี้คือ ตื่นเช้า อาบน้ำ ทานอาหารเช้า ไปทำงาน ทานอาหารกลางวัน ทำงาน กลับบ้าน ทานอาหารเย็น อาบน้ำ ดูทีวี แล้วก็นอน...


วัฎจักรชีวิตวนเวียนไม่มีสิ้นสุด ซึ่งหุ่นยนต์ตัวนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ


แต่หุ่นยนต์ตัวนี้จะแปลกกว่าหุ่นยนต์ตัวอื่นตรงที่ว่า...โรงงานที่ผลิตไม่รู้ทำพลาดอีท่าไหน ดันเอากลไกสมองซีกขวาใส่ลงมาด้วย...

จึงเป็นที่มาของคำว่า...หุ่นยนต์ผิดสเป็ค..ค่ะ



จริงๆ แล้ว สมองซีกขวา...พึ่งถูกปลุกให้ตื่นมาทำงาน เมื่อ 6 เดือน ที่ผ่านมานี่เองค่ะ...

หลังจากถูกครอบงำด้วยเครื่องจักรตัวแม่ให้ทำงานจนเกินพิกัดที่ตั้งไว้อยู่พักใหญ่ๆ เครื่องยนต์ภายในจึงรวน...หาทางออกด้วยการปลุกสมองซีกขวาให้ทำงานเพื่อสร้างความสมดุลให้ชีวิต...


หลังจากเริ่มรู้ตัวว่า...เวลาที่เหลือของชีวิตอาจมีไม่มากอย่างที่คิด

สิ่งที่ทำได้คือ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด...เผื่อว่าจะได้ไม่ต้องเสียดาย เมื่อรู้ว่า...พรุ่งนี้ไม่มีวันมาถึง

จึงเริ่มทำในสิ่งที่อยากจะทำ ไป พร้อมๆ กับสิ่งที่ควรจะต้องทำ

เวลาของหุ่นยนต์ตัวนี้จึงถูกจัดระเบียบใหม่ตั้งแต่วันนั้น...

จัดสรรเวลาให้ทั้งสมองซีกขวาและซีกซ้ายทำงานอย่างสมดุล...




และนั่น..จึงเป็นที่มาของการเข้ามาแวะทักทายที่บ้านสีฟ้าแห่งนี้...
ได้รับการต้อนรับที่อบอุ่น จนขออยู่ต่ออีกสักหน่อย
มีความสุขกับการให้และการรับซึ่งกันและกัน
จนตอนนี้...มีมุมกาแฟมุมโปรดเป็นของตัวเองไปเรียบร้อยแล้วค่ะ...
แวะมาจองแถวหน้า

วิธีการเล่าเรื่อง ดีครับ

จึงลองสำรวจอย่างไม่เป็นทางการ พบว่า
เวบนิมิตฯ ตอนนี้ มี ...หุ่นยนต์ผิดเสป็ค.
จำนวนกว่า 1,387 หน่วย
และมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้ ขอ คาปูชิโน่ 1ที่ ครับ!!!
"หลังจากเริ่มรู้ตัวว่า...เวลาที่เหลือของชีวิตอาจมีไม่มากอย่างที่คิด

สิ่งที่ทำได้คือ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด...เผื่อว่าจะได้ไม่ต้องเสียดาย เมื่อรู้ว่า...พรุ่งนี้ไม่มีวันมาถึง

จึงเริ่มทำในสิ่งที่อยากจะทำ ไป พร้อมๆ กับสิ่งที่ควรจะต้องทำ

เวลาของหุ่นยนต์ตัวนี้จึงถูกจัดระเบียบใหม่ตั้งแต่วันนั้น..."

Thanks God, I'm already out of that "Wake up-go to work-go home-sleep and repeat again and again......." syndrome Big GrinTongue
(18-11-2009, 00:01)SARUN Wrote: [ -> ]แวะมาจองแถวหน้า

วิธีการเล่าเรื่อง ดีครับ

จึงลองสำรวจอย่างไม่เป็นทางการ พบว่า
เวบนิมิตฯ ตอนนี้ มี ...หุ่นยนต์ผิดเสป็ค.
จำนวนกว่า 1,387 หน่วย
และมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้ ขอ คาปูชิโน่ 1ที่ ครับ!!!
แต่ในจำนวนหุ่นยนต์ที่ผิดแผก 1,387 หน่วยนี้
ก็ยังมีกลุ่มหุ่นยนต์ที่ผิดแผกมากกว่าหุ่นตัวอื่นๆอีกมาก
คืออาจจะมีแต่สมองซีกขวา
หรืออาจจะมีสมองซีกขวามากกว่าสมองซีกซ้าย
หรือสมองซีกซ้ายอาจจะฝ่อลงไป
หรืออาจจะไม่มี เหตผลใด มาอธิบาย บางเรื่องราว

ซึ่งความผิดแผกที่มากมายขนาดนั้น อาจก่อให้เกิดความลำบาก ในการขยับตัว หรือกระทำการใดๆที่สมองซีกขวามันสั่งได้ เพราะมักจะมีหุ่นยนต์ปกติ ส่งเสียงเตือนอยู่เสมอๆ ว่าหุ่นยนต์ตัวไหนที่ผิดแผกมากเกินไป...
(18-11-2009, 00:01)SARUN Wrote: [ -> ]แวะมาจองแถวหน้า

วิธีการเล่าเรื่อง ดีครับ

จึงลองสำรวจอย่างไม่เป็นทางการ พบว่า
เวบนิมิตฯ ตอนนี้ มี ...หุ่นยนต์ผิดเสป็ค.
จำนวนกว่า 1,387 หน่วย
และมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้ ขอ คาปูชิโน่ 1ที่ ครับ!!!

งั้นไปหาอะไรที่ไม่ซ้ำๆทำกันดีกว่ามั้ยน้า SARUN Tongue
(18-11-2009, 17:42)Webmaster Wrote: [ -> ]งั้นไปหาอะไรที่ไม่ซ้ำๆทำกันดีกว่ามั้ยน้า SARUN Tongue

Go for it guys!
They say "Variety is the spice of life"Big Grin
(17-11-2009, 23:12)sukanyastory Wrote: [ -> ]และนั่น..จึงเป็นที่มาของการเข้ามาแวะทักทายที่บ้านสีฟ้าแห่งนี้...
ได้รับการต้อนรับที่อบอุ่น จนขออยู่ต่ออีกสักหน่อย
มีความสุขกับการให้และการรับซึ่งกันและกัน
จนตอนนี้...มีมุมกาแฟมุมโปรดเป็นของตัวเองไปเรียบร้อยแล้วค่ะ...

อยากให้อยู่ไปนานๆครับป้าWink
(19-11-2009, 20:23)karn Wrote: [ -> ]
(17-11-2009, 23:12)sukanyastory Wrote: [ -> ]และนั่น..จึงเป็นที่มาของการเข้ามาแวะทักทายที่บ้านสีฟ้าแห่งนี้...
ได้รับการต้อนรับที่อบอุ่น จนขออยู่ต่ออีกสักหน่อย
มีความสุขกับการให้และการรับซึ่งกันและกัน
จนตอนนี้...มีมุมกาแฟมุมโปรดเป็นของตัวเองไปเรียบร้อยแล้วค่ะ...

อยากให้อยู่ไปนานๆครับป้าWink

ขอบคุณค่ะ...ขอบคุณจริงๆ


แต่ไม่ชอบให้เรียกป้าเลย...มันทะแม่งๆ ยังไงๆ พิกล
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

เพราะจริงๆ เป็น.. ยาย..แล้วอ่ะค่ะ

อะไรทำให้คิดว่า...คนเขียนเด็กได้ขนาดนั้นTongue

นี่ก็พึ่งไปรับขวัญหลานยายคนแรกเมื่อไม่นานมานี้เองอ่ะค่ะ...หุหุ
ผมมิได้มีเจตนาลบหลู่แต่ประการใดเลยครับ...
เพราะผมเรียกสุภาพสตรีในบ้านนี้ว่าป้าทุกท่านเลยอ่ะครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ขอโทษครับยายTongue
(19-11-2009, 23:01)karn Wrote: [ -> ]ผมมิได้มีเจตนาลบหลู่แต่ประการใดเลยครับ...
เพราะผมเรียกสุภาพสตรีในบ้านนี้ว่าป้าทุกท่านเลยอ่ะครับ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ขอโทษครับยายTongue


แค่แซวเล่นค่ะ...Big Grin

รู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่า...เค้าเรียกผู้หญิงว่า..ป้า..กัน

แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ถูกเรียกอย่างเป็นทางการ

ก็เลยแซวเล่นค่ะ...ไม่ได้คิดมากอะไร
Pages: 1 2 3