น้าบู...นึกออกหรือยังครับ...อีก 7 วัน...วันนี้ก็วันที่ 7 แล้ว....พรุ่งนี้น้าบูต้องมีอะไร ๆ พิเศษ..ใช่ไหมครับ.....งานคงใหญ่น่าดูเพราะมีสมาชิกหลายท่านติดงานนี้...ไปที่อื่นไม่ได้
ขอให้สุขีสุขีนะครับ...สำหรับงานวันเกิด..ครั้งที่....???
sitth Wrote:น้าบู...นึกออกหรือยังครับ...อีก 7 วัน...วันนี้ก็วันที่ 7 แล้ว....พรุ่งนี้น้าบูต้องมีอะไร ๆ พิเศษ..ใช่ไหมครับ.....งานคงใหญ่น่าดูเพราะมีสมาชิกหลายท่านติดงานนี้...ไปที่อื่นไม่ได้
ขอให้สุขีสุขีนะครับ...สำหรับงานวันเกิด..ครั้งที่....???
โอ้!!............ผมนึกไม่ถึงจริงๆ
ขอบคุณน้าsitthที่เอาใจใส่
ผมยังไม่เอาใจใส่ตัวเองเลย....ลืมเสียสนิท
เมื่อตอนที่น้าบอกผมยังนึกว่าน้าจะมีอะไรเด็ดๆมาอวดกัน
คิดไปสาระตะว่าสงสัยน้าจะมีกีต้าร์ใหม่มาโชว์
แต่ที่ไหนได้..........น้าทำให้ผมซาบซึ้ง
ขอบคุณมากๆๆครับ
ปล.น้าpoppieครับ....น้าsitthตัดหน้าน้าไปแล้วเรียบร้อย!!
ผมใช้คอมฯมาราวห้าเดือนแล้ว
งานแรกที่ริลองคือประกาศขายกีต้าร์เพราะบ้าอยากได้ใหม่
กระวนกระวายงุ่นง่านหงุดหงิดนอนไม่หลับ
ต่อมาขยับก้าวเข้าร่วมก๊วนหมู่มิตรที่บ้านโน้นในสองเดือนถัดมา
เข้าเดือนสามย้ายบ้านหนีฝุ่นตลบ
จนเดือนห้าได้พบบทสรุป......
๐พบใจพบกระบี่แล้ว......................พบเพื่อน
พบมิ่งมิตรมากเหมือน.....................หลากน้ำ
เกือบเสียกระบี่ฟั่นเฟือน..................หลงค่า เหินแห่
พบเพื่อนแท้แถมซ้ำ.......................หลั่งน้ำไมตรีฯ
นี่คือหมายเหตุแห่งกระทู้
ผมประเมินผลตนเองจากความหมกมุ่นโลกสื่อไร้สายใบนี้ผมได้อะไร?
ข้างบนนั้นคือคำตอบ...................
คุณล่ะเคยถามตนเองมั้ย?
.......................เดือนสาม...........................................
๐กระบี่ดีเล่มแล้ว.........................เล่มเล่า
เปลี่ยนผ่านมือมัวเมา....................อย่างงั้น(อย่างงั้น)
คุณกระบี่ค่าเฉลา........................แตกต่าง เอกลักษณ์
ใจต่างหากที่รั้น..........................เลี่ยงลี้ใจตนฯ
ผมรู้สึกตามนั้น.......
หลังจากได้มีโอกาสได้ลองกีต้าร์ชั้นดีหลากหลาย
ผมรู้สึกอย่างงั้นๆจริงๆ
ผมไม่รู้สึกอย่างได้เพิ่ม
ไม่รู้สึกว่าผมต้องมีอย่างนั้นอย่างนี้
ผมพบว่าผมต้องหาใจผมให้เจอ
หารสนิยมตัวเองให้พบ
กีต้าร์ชั้นไหนก็ไม่สำคัญแล้ว
เพียงแค่หาความต้องการของตัวเองให้เจอ
เท่านั้นก็รู้สึกสุขสงบ...........
กีต้าร์ที่ผมมีอยู่นั่นล่ะคือตัวตนของผม
คือสิ่งที่ผมมีและเป็นอยู่
ผมเกือบเสียสิ่งที่มีที่ดีอยู่แล้วไปกับความไม่รู้พอของตน
กิ๊บสันไร้นามสกุลไร้ความดั้งเดิมไร้ความแท้ตัวนั้น
คือความจริงแท้ในชีวิตผม
มันคือกีต้าร์ในฝันที่ผมเคยคิดว่ามันไม่ใช่
แต่แล้วมันกลับใช่
ใครจะว่าอย่างไรมันก็ไม่เกี่ยวกับผมแล้ว!!
ผมประทับใจน้าบูครั้งแรก...ด้วยการเดินทางไปไหนมาไหนด้วย "สองแรงขา"
ผมรู้สึกเหมือนน้าบู..ตรงที่ไปเจอรั้วบ้านชั้นในของบ้านน้าป๋อ(ริ้วขบวนกีต้าร์)...ว่า อะไรกันนะ ??..ผมว่า แค่หยิบตัวไหนมาบรรเลง มันก็ได้เพลงเหมือนกันแหล่ะ..ผมไม่กล้าแม้แต่จะแตะ หยิบ แต่หูเพ่งไปที่เสียงทุกตัวที่ท่านสมาชิกร่วมใจกันดีด..หรือหูเราไม่มีชั้นหว่า...คิดถึงแต่ลูกชายคาราบาว กับเอฟจี 110 ที่นอนอยู่ใต้ฝากระโปรง..ลูกเอ๋ย คงไปเป็นเพื่อนกับเหล่าลูกผู้มีตังไม่ได้แน่แท้...อันนี้ไม่ได้เป็นฝ่ายค้านนะครับ..แค่ไม่มีปัญญาเป็นรัฐบาลเท่านั้น...วันนั้น ผมกลับบ้าน นอนกอดลูกชายทั้งสองพร้อมให้นม(พ่อ)ดื่มไปสองกล่อง
๐พบใจพบกระบี่แล้ว......................ขาดตังค์
พบมิ่งมิตรมากจัง..........................หลากน้ำ
เกือบจะได้กระบี่ฟั่น........................หลงค่า เงินหมด
พบเพื่อนแท้พาเพลิน......................ซดน้ำไมตรีฯ
....ของผมประเภทคนเหงาครับ.....(ผมขอความกรุณา พวกนำพากระทู้ล่ม อย่าวิจารณ์กลอนผมเลยคร๊าบ....นึกว่าสงสารคนกำลังจะมีอนาคตทางการแต่เพลงชิงร้อยชิง2แสน กะเขามั่งหนะคร๊าบ.....)
๐ใจพบกระบี่แล้ว......................ขาดตังค์
กลับมีมิตรมากจัง..........................หลากน้ำ
ถึงได้กระบี่ดัง........................เสียค่า เงินหมด
พบเพื่อนแท้เลิศล้ำ..................กระบี่ด้อย คนฟังฯ
แหะ ๆ ๆลอกพี่กีต้าร์มา คิดเองไม่เป็น
ไม่พูด แต่คิส..เอ้ย คิด
ไม่คิด แต่แสดงอาการ
ไม่แสดงอาการ แต่พูด...
ไม่พูด แต่ คิด
ไม่คิด แต่แสดงอาการ
ไม่แสดงอาการ แต่พูด...
55555 วนเวียนเป็นวัฏฯ เหมือนกันนะนี่
ว่าจะไม่แต่งแล้วนะแต่อย่ายั่ว....
ได้พบกระบี่ดัง ตังค์ขาด
แม้มากมิตรมิอาจ ยืมได้
เมียงมองจ้องดูรูป กิเลสเกิด
ซดน้ำสุดประเสริฐ กลืนกล้ำทำใจ
พบเพื่อนแท้แถมซ้ำ.......................ยกซด หมดแก้วฯ
povation Wrote:ว่าจะไม่แต่งแล้วนะแต่อย่ายั่ว....
ได้พบกระบี่ดัง ตังค์ขาด
แม้มากมิตรมิอาจ ยืมได้
เมียงมองจ้องดูรูป กิเลสเกิด
ซดน้ำสุดประเสริฐ กลืนกล้ำทำใจ
เยี่ยม!!!!!!!!!!!!