(25-02-2009, 16:28)Maew141 Wrote: [ -> ]อืม... ท่าทาง อีกหน่อย ท่านเจ้าสำนักจะไปถือเพศบรรพชิต นะครับนี่ ..หุหุ
ส่วน "เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน" นี่ เห็นบ่อยมาก เห็นนานมาก แต่ไม่เคยคิดจะหยิบขึ้นมาเลย
แต่น้าโฟล์คแนะนำ แถมน้าเล็กยืนยัน คงต้องไปพลิกดูนานๆหน่อยละ (แล้วค่อยคิดอีกที)
ผมก็เหมือนน้าMaew141.. ล่ะครับ..
เห็นหนังสือเล่มนี้บ่อยมาก.. นานมาก.. เคยแต่เปิดผ่าน ๆ..
แต่วันนึงไปเห็น "เสียดาย.. คนตายไม่ได้อ่าน 2" ออกมา..
ก็เลยลองยืนอ่านดู..
สรุป..
วันนั้นผมก็เลยซื้อทั้งเล่ม 1 และก็เล่ม 2 กลับมาพร้อมกันเลย.. อิอิ..
ถ้าให้เลือกนะครับ..
ผมอยากให้ลองเปิด ๆหนังสือ "ก่อนพ่อตาย.." ดูก่อน..
ผมว่าอ่านง่ายกว่า "เสียดาย.. คนตายไม่ได้อ่าน" มากครับ..
ในความรู้สึกส่่วนตัวนะครับ..
"เสียดาย.. คนตายไม่ได้อ่าน"
เนื้อหาค่อนข้างต้องใช้ความเข้าใจ.. และใช้เวลาพอสมควรครับ..
เพราะจะเป็นเรื่องการตีความแนวคิดพุทธศาสนาโดยตรงเลย..
ว่ากันง่าย ๆ.. ก็เรื่องธรรมะ.. ตรง ๆละครับ..
แต่ใช้ภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจได้ง่ายกว่าภาษาธรรมหรือภาษาพระครับ..
ว่าแต่ตัวผมคงไม่ถือเพศบรรพชิตหรอกครับ..
เดี๋ยวพระเจ้าท่านจะไม่สงบ.. อิอิ..
คุยไปคุยมา.. จะบาปซะแล้ว..
เสี้ยมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
(25-02-2009, 14:10)lekleklek Wrote: [ -> ]"เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน" ดีมากครับ เคยอ่านตั้งแต่ยังไม่ออกเป็นหนังสือเลยครับ ในเวปของดังตฤณ ตั้งแต่นั้นมา ความคิดเปลี่ยนเลย....
ฮ่า ฮ่า.. น้าสามเล็กนี่.. สนใจแนวนี้เหมือนกันหรือครับ..
มิน่า.. อ่านก่อนผม.. เข้าใจก่อนผม..
ถึงได้หน้าตาผ่องใส.. รูปงามซะขนาดนั้น..
เกี่ยวกันมั๊ยครับเนี่ย.. อิิิอิ..
(25-02-2009, 14:10)lekleklek Wrote: [ -> ]"เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน" ดีมากครับ เคยอ่านตั้งแต่ยังไม่ออกเป็นหนังสือเลยครับ ในเวปของดังตฤณ ตั้งแต่นั้นมา ความคิดเปลี่ยนเลย....
ว่าแต่..เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นใช่ไหมนี่ ...
..
(25-02-2009, 16:44)โฟล์คน้อย Wrote: [ -> ] (25-02-2009, 16:28)Maew141 Wrote: [ -> ]อืม... ท่าทาง อีกหน่อย ท่านเจ้าสำนักจะไปถือเพศบรรพชิต นะครับนี่ ..หุหุ
ส่วน "เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน" นี่ เห็นบ่อยมาก เห็นนานมาก แต่ไม่เคยคิดจะหยิบขึ้นมาเลย
แต่น้าโฟล์คแนะนำ แถมน้าเล็กยืนยัน คงต้องไปพลิกดูนานๆหน่อยละ (แล้วค่อยคิดอีกที)
ผมก็เหมือนน้าMaew141.. ล่ะครับ..
เห็นหนังสือเล่มนี้บ่อยมาก.. นานมาก.. เคยแต่เปิดผ่าน ๆ..
แต่วันนึงไปเห็น "เสียดาย.. คนตายไม่ได้อ่าน 2" ออกมา..
ก็เลยลองยืนอ่านดู..
สรุป..
วันนั้นผมก็เลยซื้อทั้งเล่ม 1 และก็เล่ม 2 กลับมาพร้อมกันเลย.. อิอิ..
อันที่จริงแล้ว ที่ผมไม่เคยคิดจะหยิบเพราะ ไม่ชอบชื่อหนังสือ แค่นั้นเองครับ
จะว่า อคติ ก็ได้ แต่รู้สึกว่า
...ชื่อหนังสือนั้นแฝงนัยความมีอัตตาอยู่ในที ทั้งๆที่เนื้อหาน่าจะช่วยลดอัตตา...
จริงๆเรื่องนี้ ถ้าคิดไปแล้ว อัตตานั้นอาจจะอยู่ที่ตัวผมเองก็ได้ ทำให้ไม่คิดจะหยิบ
แต่คราวหน้าถ้าเห็นจะหยิบมาดูให้ถ้วนทีเดียว
อิอิ
---------
ผมขอก๊อปที่เคยเขียนถึงหนังสือ เดินสู่อิสรภาพ ของ อ.ประมวล ไว้สักหน่อยนะครับ
เพราะ เป็นหนังสือที่ถึงจะอ่านจบไปนานแล้ว แต่ก็นึกถึงเนื้อหาในหนังสืออยู่เสมอ
น่าจะคล้ายๆกับที่น้าโฟล์ค รู้สึกว่า มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นมาแล้ว ก็นึกถึงเนื้อหาในหนังสือ ก่อนพ่อตาย
อยากให้น้าโฟล์คน้อยพอได้ไอเดีย...
อาจารย์ประมวลเป็นอดีตอาจารย์ประจำภาควิชาปรัชญา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ วันหนึ่งเมื่อสัก 3-4 ปีที่แล้ว อ.คิดว่า สถาบันการศึกษาเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเป็นธุรกิจขึ้นทุกที ซึ่งขัดกับทรรศนะส่วนตัวของอาจารย์ที่มีต่อสถาบันการศึกษา กอปรกับ อาจารย์อยากทำตามความฝันที่ตัวเองอยากทำมานานคือ เดินเท้ากลับบ้านที่สมุย อาจารย์จึงลาออกจากการเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยแล้วเริ่มทำตามความฝันที่วางไว้ เป้าหมายของการเดินคือ ให้หลุดพ้นจากความกลัว ความโลภ โกรธ หลง อาจารย์ตั้งใจจะไม่ใช้เงินเลยระหว่างการเดินทาง และจะไม่โอดครวญขอความช่วยเหลือจากใคร นอกจากผู้อื่นจะเมตตาให้, เดินโดยอาศัยความศรัทธาที่มีต่อเพื่อนมนุษย์ , ความเชื่อว่า เมตตาธรรมยังคงมีอยู่ในสังคม เดินโดยมีความคิดที่ว่า ถ้าจะตายก็พร้อมจะตาย หลังจากที่ลาออก อาจารย์เริ่มจากการฝึกเดินแถวๆบ้านก่อน ประมาณเดือนนึง จนคิดว่าปรับสภาพร่างกายได้พอเพียงแล้ว ก็ออกเดินทางจากเชียงใหม่ถึงสุราษฏร์ อาจารย์ใช้เวลาทั้งหมดสองเดือนกว่าๆ ระหว่างทางก็ได้พบปะผู้คนมากมาย และได้ค้นพบสัจธรรมหลายๆอย่างด้วยตนเอง อาจารย์ใช้ใจสัมผัสกับสิ่งที่พบเจอมากกว่าที่จะใช้เหตุผล และได้ขบคิด วิเคราะห์สิ่งต่างๆที่ได้พบเจอและเปรียบเทียบกับธรรมะที่เคยศึกษามา สิ่งที่อาจารย์ได้ถ่ายทอดผ่านหนังสือเล่มนี้สอดแทรกแง่คิดต่างๆไว้มากมาย สรุปแล้วเป็นหนังสือที่ดีมากๆ อยากแนะนำให้ทุกคนได้อ่าน
--------------
แต่หลังๆผมไปเดินร้านหนังสือ ก็ไม่ค่อยเห็นหนังสือเล่มนี้แล้ว
คาดว่า คงหมด แล้วอีกสักพักคงพิมพ์ใหม่
ล่าสุดรู้สึกจะพิมพ์ครั้งที่ ๑๑ แล้ว
ขอบคุณมากครับ น้าMaew141..
ผู้เขียนหนังสือทุกเล่มมีจิตวิญญาณของตัวเอง..
ไม่ว่าเนื้อหาจะเป็นอย่างไร.. ไปในทิศทางไหน..
มักจะสะท้อนทัศนคติ.. ความคิดของผู้เขียน.. ไม่มากก็น้อย..
มุมมองของผู้เขียน.. การตีความ.. หรือการบอกเล่าต่าง ๆ..
อย่างน้อย...ก็ช่วยกลั่นกรองหลายสิ่งให้เรา.. ทำให้เรามองเห็นอะไรชัดขึ้น..
แต่บางครั้งก็กลับกลายเป็นการชี้นำ..
การอ่านหนังสือ.. สำหรับตัวผม.. จึงค่อนข้างจะใช้เวลา..
จนบางที.. ฮูหยิน.. ยังว่าผมอ่านช้าเลยครับ..
แต่ไม่ว่าเนื้อหาจะเป็นอย่างไร.. จะเป็นดังที่เราคิดไว้..
หรือขัดแย้งกับความรู้สึก..
อย่างน้อย.. หนังสือก็ให้แง่คิด..
ยิ่งหากเป็นหนังสือที่มาจากการเรียนรู้ด้วยชีวิตของคน ๆนึง..
สำหรับผม.. หนังสือเล่มนั้นมีชีวิต.. มีลมหายใจครับ..
"เดินสู่อิสรภาพ ของ อ.ประมวล.." ที่น้าได้แนะนำให้ผม..
ผมคงต้องไปตามหาแล้วล่ะครับ..
เผื่อว่าวันนึง.. ผมจะได้มีอิสรภาพบ้าง..
ขอบคุณมากนะครับ..
ยินดีมากครับ น้าโฟล์คน้อย
และผมคิดว่า เราอาจจะต้องหยุดการสนทนาไว้เท่านี้ก่อน
เพราะเกรงว่าจะกลายเป็นกระทู้ส่วนตัวคุยกันเอง
ถ้าผมได้อ่านหนังสือที่น้าแนะนำแล้วจะมาชวนคุยอีกทีนะครับ (ที่กระทู้อื่น
)
เราคงได้มีโอกาสเสวนากันอีกแน่นอนครับ น้าโฟล์คฯ
รู้สึกผมอ่านไปอ่านมา
จะเริ่มติดจากคนในนี้แล้วนะครับ
ยืมมาใช้มีค่าลิขสิทธิ์อะไรมั๊ย
อิอิ
เสี้ยมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
ขอเพิ่มด้วยคนครับ
ชื่อป้อม
อายุ40
ที่อยู่ปัจจุบัน นครสวรรค์
อาชีพ นักดนตรี/นักร้อง
ประสพการณ์ดนตรี ตั้งแต่ปี35-ปัจจุบัน
อุปกรณ์ takamine en-20c takamine limited 1998 yamaha apx-7 yamaha apx-900 cละเมาท์ออร์แกน
แนวที่เล่น เพื่อชีวิตส่วนใหญ่ เล่นทั้งเดี่ยวและวง
แนวเพลง/ศิลปินโปรด เพื่อชีวิต น้าหงา ปู .....
กิจกรรมอื่นๆ อ่านหนังสือ
อยากบอกกับเพื่อนๆบ้านนี้ว่า ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
คุณ guitarpom ตั้งกระทู้ใหม่เลยก็ได้ครับ
ท่านเว็บมาสเตอร์ครับ ตั้งกระทู้ใหม่ คลิ๊กตรงไหนครับ ผมกำลังสับสน ช่วยแนะนำด้วยครับ