NimitGuitar webboard

Full Version: ร่วมรำลึกกับศิลปินอคูสติคในรายการตีสิบกันเถอะครับ
You're currently viewing a stripped down version of our content. View the full version with proper formatting.
Pages: 1 2 3
"over and over and kiss you again...."

ขอให้พี่กุ้งหลับให้สบายครับ
ไม่รู้มีใครเห็นเหมือนผมรึเปล่า มีอยู่ shot นึงสั้นๆ เป็นรูปที่พี่ภรรยาพี่กุ้ง ถือซาก Guitra Ovation ที่เหลือแต่คอ คาดว่า คงพังไปพร้อมกับรถชน มันจุกอกเลยครับ บรรยายไม่ถูกเลย
เห็น อะดามัส สวยๆพร้อมโอเวชั่นหลายตัวแสดงว่า น้าแกคงชอบหลังเต่า และนั่งดูตอนแกร้อง Tears in heaven ผมก็เล่นตามไปด้วยพร้อมอ่านเนื้อเพลงภาษาไทย น้ำตาคลอจะร้องไห้เลยครับ นึกถึงพ่อผมตอนเสียชีวิตแล้วยิ่งซาบซึ้ง เพลงที่เราเล่นอยู่บ่อยๆแต่ไม่เคยเล่นแล้วซาบซึ้งเท่าครั้งนี้คนฟังก็ไม่มีซักคนยังอินไปได้ น่าเสียดายมากครับ แต่อยากถามน้าป๋อว่ารู้จักน้ากุ้งเป็นการส่วนตัว เหรอครับเห็นไปร่วมงาน เล่าถึงน้าแกให้ฟังหน่อยครับ
ผมซื้อแผ่นเพลงพีกุ้งที่ทำออกมาขายโดยบริษัทนิธิทัศน์เกือบทุกอัลบัม โดยเฉพาะเพลงภาษาอังกฤษ
ฟังแล้วก็นึกในใจว่า ไม่น่าเลยพี่กุ้ง....
ขอให้พี่จงหลับอย่างสบายครับ
ผมดูแล้วน้ำตาคลอเลยครับ ..เพราะ

ใจเสีย ที่พี่กุ้งจากไป ..........และ

เสียใจ กับครอบครัวของพี่กุ้งด้วยครับ
พีกุ้งเป็นรุ่นพี่ของผมที่ ร.ร.สวนกุหลาบวิทยาลัย และเป็นเพื่อนกับพี่ชายแท้ๆของผม
เป็นศิลปินที่โปรดปรานคนหนึ่งที่ผมดูว่ามาดเท่ห์ มี Adamas คู่ใจ ผมเคยไปฟังที่ร้าน MR. K แถวงามวงศ์วาน บ่อยมาก รู้จักดีกับคุณแหม่ม และเห็นน้องแพรตั้งแต่เล็กๆ เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆ
พี่กุ้งเคยจัดหา CD ของพี่เค้าที่หาซื้อยากมากตามท้องตลาด ขับรถมาให้ผมที่ร้านสเต็กลาว ร่วม 20 แผ่นโดยไม่คิดเงินแม้แต่บาทเดียว และเราสองคนคุยกันเป็นชั่วโมงเกี่ยวกับอนาคตวงการดนตรี Acoustic บอกอีกว่าพี่มีสตูดิโอที่ทำร่วมกับเพื่อน ป๋อมาใช้งานได้เลย ผมได้ฝากฝังลูกสาวไว้ว่า ผมเดินมาทางนี้แล้วอยากให้ลูกสาวผมพัฒนาฝีมือแทนพ่อ พี่กุ้งตอบรับและพร้อมช่วยเหลือทันที ล่าสุดก่อนพี่กุ้งเสียชีวิต 7 วัน เราโทรคุยกัน ผมชวนมาบ้านเต่าวันเปิดบ้านและขอคำปรึกษาเรื่องงาน Meeting ครั้งนี้ พี่กุ้งแสดงความชื่นชมอย่างมากกับการรวมตัวของพวกเรา ชาวบ้านสีฟ้า บอกว่าหากไม่ติดธุระจะมาให้ได้....
แต่พี่กุ้งไม่ได้ติดธุระ พี่กุ้ง.............พี่อยู่ในใจผมเสมอ ยิ่งยามใดที่ผมจับ Adamas ผมก็จะยิ่งนึกถึงพี่....
ได้อ่านข้อความน้าป๋อ...
มันทำให้นึกถึงสิ่งที่มีค่าที่มันมีอะไรลึกๆฝังอยู่ในใจ...ที่ยากยิ่งจะบรรยายออกมาเป็นความรู้สึกทั้งหมด
povation Wrote:พีกุ้งเป็นรุ่นพี่ของผมที่ ร.ร.สวนกุหลาบวิทยาลัย และเป็นเพื่อนกับพี่ชายแท้ๆของผม
เป็นศิลปินที่โปรดปรานคนหนึ่งที่ผมดูว่ามาดเท่ห์ มี Adamas คู่ใจ ผมเคยไปฟังที่ร้าน MR. K แถวงามวงศ์วาน บ่อยมาก รู้จักดีกับคุณแหม่ม และเห็นน้องแพรตั้งแต่เล็กๆ เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆ
พี่กุ้งเคยจัดหา CD ของพี่เค้าที่หาซื้อยากมากตามท้องตลาด ขับรถมาให้ผมที่ร้านสเต็กลาว ร่วม 20 แผ่นโดยไม่คิดเงินแม้แต่บาทเดียว และเราสองคนคุยกันเป็นชั่วโมงเกี่ยวกับอนาคตวงการดนตรี Acoustic บอกอีกว่าพี่มีสตูดิโอที่ทำร่วมกับเพื่อน ป๋อมาใช้งานได้เลย ผมได้ฝากฝังลูกสาวไว้ว่า ผมเดินมาทางนี้แล้วอยากให้ลูกสาวผมพัฒนาฝีมือแทนพ่อ พี่กุ้งตอบรับและพร้อมช่วยเหลือทันที ล่าสุดก่อนพี่กุ้งเสียชีวิต 7 วัน เราโทรคุยกัน ผมชวนมาบ้านเต่าวันเปิดบ้านและขอคำปรึกษาเรื่องงาน Meeting ครั้งนี้ พี่กุ้งแสดงความชื่นชมอย่างมากกับการรวมตัวของพวกเรา ชาวบ้านสีฟ้า บอกว่าหากไม่ติดธุระจะมาให้ได้....
แต่พี่กุ้งไม่ได้ติดธุระ พี่กุ้ง.............พี่อยู่ในใจผมเสมอ ยิ่งยามใดที่ผมจับ Adamas ผมก็จะยิ่งนึกถึงพี่....
ยิ่งอ่านข้อความเหล่านี้ผมยิ่งรู้สึกเสียดายครับ แสดงว่าน้าแกก็ตัวจริงนะครับขนาดใช้อาดามัส เป็นอาวุธคู่กายเนี่ย ก่อนหน้านี้ในกระทู้ แจ้งว่าน้าแกเสียชีวิตผมยังเฉยๆเพราะไม่รู้จักว่าเป็นใครร้องเพลงอะไร แต่ตอนนี้สุดเสียดายครับ ทำไมเราไม่สดุดีคนอย่างนี้ ตั้งแต่ตอนยังมีชีวิตอยู่ครับ เสียดาย
พี่กุ้งเคยบอกว่าวงการ Acoustic ซบเซา เป็นไปตามกระแสตลาด นายทุนจึงดูจังหวะที่เหมาะสม
พี่กุ้งบอกผมว่า พี่อยู่รอดตัวมาได้เพราะเพลงไทยลูกกรุง เพลงเก่าๆที่นำมาร้องใหม่ พี่โชคดี ซึ่งหาคนร้องได้ดีไม่มากนัก ซึ่งพี่กุ้งเอ่ยชื่นชมคุณแซม ยุรนันท์ ในเรื่องการร้องเพลงที่ได้อารมณ์ด้วยครับ
เพลงลูกกรุงนี่ คุณแม่ผมชอบมากๆครับให้ผมหาแผ่นให้หน่อย แต่มันหายากมากครับ หรือผมไม่รู้เองว่าที่ไหนมี
Pages: 1 2 3