16-09-2008, 13:05
เสียงกระชิบจากสายลมพัดมา
มองดูนาฬกาไม่มีความหมาย
สุดปลายฟ้าสินแสงตะวัน
พลันความเงียบรุมรอบกาย
จันทร์นิดทราดาวลับห่างหาย
จากเพื่อนคนหนึ่ง
ผ่านกาลเวลาก้าวมาด้วยกัน
ในความผูกพันเหนือกาลเวลา
ผ่านหมอกเมฆฝนผ่านพ้นคืนวัน
เก็บร้อยเรื่องราว ร่วมเรียงเคียงมา
สิ่งที่นั้งมองคือปลายฟ้า
จะกอดกันไปเพื่อค้นหา
ตรงเส้นขอบฟ้าจะไปให้ถึง
รุ่งเช้าวันใหม่ก็ยังมีนาย
ใช่เดินคนเดียวมาเพียงลำพัง
ไม่มีอะไรมาหยุดยั้ง พลังความฝันของเพื่อนที่มี
(ครับ แค่นี้ก่อน รับ)
มองดูนาฬกาไม่มีความหมาย
สุดปลายฟ้าสินแสงตะวัน
พลันความเงียบรุมรอบกาย
จันทร์นิดทราดาวลับห่างหาย
จากเพื่อนคนหนึ่ง
ผ่านกาลเวลาก้าวมาด้วยกัน
ในความผูกพันเหนือกาลเวลา
ผ่านหมอกเมฆฝนผ่านพ้นคืนวัน
เก็บร้อยเรื่องราว ร่วมเรียงเคียงมา
สิ่งที่นั้งมองคือปลายฟ้า
จะกอดกันไปเพื่อค้นหา
ตรงเส้นขอบฟ้าจะไปให้ถึง
รุ่งเช้าวันใหม่ก็ยังมีนาย
ใช่เดินคนเดียวมาเพียงลำพัง
ไม่มีอะไรมาหยุดยั้ง พลังความฝันของเพื่อนที่มี
(ครับ แค่นี้ก่อน รับ)