ตอนนี้...ผมไม่อยากเล่นตามร้านแล้วครับ
อยากหาเพื่อนๆนัดวันกันไปเล่นตามตรอกซอกซอย หรือที่สาธารณะ จะเรียกว่า เปิดหมวก หรือ buskin ก็ได้ แต่เอาตังค์นะครับ ที่บ้านมีหมวกหลายใบ ^^
เอาด้วยคนนึงคับพี่ปู..
Therock Wrote:Grid.. Wrote:14 ข้อที่แจ๋วสุดๆเลยครับพี่ต่าย..
ไม่น่าเชื่อ.. เพราะอ่านแล้วดูมีสาระเกินกว่าจะเป็นท่านประธานแก๊งค์ล่มฯได้
แต่เห็นด้วยครับ.. ไม่ใช่เพราะสาระหรอก.. แต่เพราะคนแก๊งค์นี้หน้าตาดีเหมือนกันทั้งแก๊งค์ต่างหาก.. 555 
ตั้งกระทู้เอง ล่มมันซะเอง...........สมแล้วครับที่เป็นถึงเสนาธิการ แก๊งค์ล่มฯ
สำหรับผมรู้สึกว่า "ร็อคก็แค่รักที่จะเล่นไปเรื่อยค่ะ เอ้ยครับ"
เออว่ะ.. ไหงเป็นงั้นอ่ะหินกลิ้ง.. 5555
ชอบคำที่พี่เล็กใบเมี่ยงพูด...
"ศิลปิน ต้องรับใช้สังคมครับ"
เราลองมาดูมุมมอง อีกมุมนึงไม๊
มุมมองของ ครูดนตรีไทย
จากมุมมอง ดนตรีไทยเดิม ของชนชาติเรา
[
attachment=9759]
?บุคคลที่จะเป็นนักดนตรีนั้นไม่กำหนดว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ปัญหาอยู่ที่ลักษณะและนิสสัย ?เหมาะ? แก่การที่จะเป็นนักดนตรีเท่านั้น ??
?นักดนตรีนั้น หมายถึงบุคคลที่มีความสามารถในการดนตรี จนถึงกับยึดเอาวิชาดนตรีเป็นอาชีพได้ ?..
ผู้ที่ชอบเล่นดนตรีเพื่อความสนุก และมีฝีมือความรู้ดีเท่าหรือยิ่งกว่านักดนตรีอาชีพ นี้ก็นับว่าเป็นนักดนตรีเหมือนกัน ?..
อีกจำพวกหนึ่งเป็นบุคคลที่มีสัญชาตญาณเป็นนักดนตรี แต่ตนเองร้องรำทำเพลงอะไรไม่ได้ แต่สามารถที่จะฟังดนตรีเข้าใจว่า เพลงอะไร เพราะและไม่เพราะ สำเนียงไหนตอนไหนผิดและถูกเหล่านี้ก็นับว่าเป็นนักดนตรีเหมือนกัน ?..?
บุคคลทั้งสามประเภทนี้ ถ้ากล่าวโดยทั่วไป ย่อมมีนิสัยใจชอบโดยสมัครในอันที่จะเป็นนักดนตรี เช่น จะนั่ง เดิน ยืน นอน อยู่ในอริยาบถอย่างไร ก็มักพร่ำบ่นถึงแต่การขับร้อง ใช้มือ เท้ากระดิก เป็นจังหวะอยู่เสมอ เมื่อใดได้ยินใครเล่นดนตรีที่ไหนและดนตรีนั้นจะเป็นของชาติใดภาษาใดก็ตาม ถ้ามีโอกาสจะหยุดฟังได้ก็ต้องหยุดฟังทันที และตั้งใจฟังอย่างพินิจพิเคราะห์จริงๆด้วย ไม่ประมูลตนว่าเป็นนักดนตรีที่เชี่ยวชาญอยู่แล้วจนถึงแก่ไม่ต้องการฟังของใคร ?????
? นักดนตรีที่ดีย่อมเข้าใจในสิ่งที่จะเลือกฟัง เลือกจำเอาแต่ที่ไพเราะไม่จำกัดว่าทางแห่งดนตรีนั้นๆจะเป็นของครูอาจารย์คนใด ?????.?
?นักดนตรีที่ดีนั้นนอกจากจะบรรเลงดนตรีได้ด้วยฝีมือแล้วนักดนตรียังต้องมีความสามารถในการปรับปรุงทำนองเพลงแต่ละอย่าง ซึ่งได้ยินได้ฟังมาจากที่ต่างๆที่ตนเห็นว่าไพเราะนั้นขึ้นเป็นบทเพลงได้ด้วย แต่ในการแก้ไขปรับปรุงนั้น นักดนตรีย่อมถือหลักว่าจะต้องให้ดีให้เพราะกว่าของเดิมเสมอ ?
?โดยเหตุที่การดนตรี นอกจากจะเป็นเครื่องบรรเทิงเริงรมย์แล้ว ยังเป็นเครื่องประกอบพิธีการต่างๆด้วย ฉะนั้นนักดนตรีจึงมีกิจธุระต้องติดต่อกับบุคคลต่างๆ อยู่เสมอ โดยเหตุนี้นักดนตรีจำต้องเป็นบุคคลที่มี สัจจ บุคคลทั่วไปเชื่อถือวาจาได้ ??.?
?การดนตรีถือเอาวิชาความรู้ความสามารถในการบรรเลงเป็นประมาณ ฉะนั้นนักดนตรีอาจเป็นบุคคลที่มีสถานะต่างๆกัน เมื่อร่วมวงแสดงกันอยู่ ต้องแสดงอัธยาศัยให้เป็นกันเองอย่างดีที่สุด และในวงเดียวกันนั้น มาตรฐานการฝีมือ ย่อมมีการยิ่งและหย่อนกันอยู่เป็นธรรมดา นักดนตรีที่ดีย่อมไม่แสดงกริยาเหยียดหยามผู้ที่มีฝีมือหย่อนกว่า??????..?
?นักดนตรีที่ดีจะต้องเอาใจใส่บทเพลงที่จะบรรเลงคือต้องให้ผู้ร่วมบรรเลงทุกคนได้เพลงที่ตนนำนั้นเสมอ หรือทางที่ดีควรไต่ถามกันเสียก่อนว่าถ้าบรรเลงเพลงนั้นเพลงนี้ จะบรรเลงกันได้พร้อมหรือไม่ เพื่อให้การบรรเลงเป็นไปด้วยความมีระเบียบเรียบร้อย ???
รวบรวมเพียงเพื่อให้เป็นปกิณกะ สิ่งละอันพันละน้อย เพื่อกล่าวถึงลักษณะของผู้ที่จะเป็นนักดนตรีที่ดีต่อไปเท่านั้น
[
attachment=9760]
คัดลอกมาจาก หนังสือที่ระลึก งานเชิดชูเกียรติ ๑๐๐ ปี พระยาภูมีเสวิน (จิตร จิตตเสวี) ผู้เชี่ยวชาญซอสามสายแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ โดยศูนย์สังคีตศิลป์ ธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน) ::
บุคคลทั้งสามประเภทนี้ ถ้ากล่าวโดยทั่วไป ย่อมมีนิสัยใจชอบโดยสมัครในอันที่จะเป็นนักดนตรี เช่น จะนั่ง เดิน ยืน นอน อยู่ในอริยาบถอย่างไร ก็มักพร่ำบ่นถึงแต่การขับร้อง ใช้มือ เท้ากระดิก เป็นจังหวะอยู่เสมอ เมื่อใดได้ยินใครเล่นดนตรีที่ไหนและดนตรีนั้นจะเป็นของชาติใดภาษาใดก็ตาม ถ้ามีโอกาสจะหยุดฟังได้ก็ต้องหยุดฟังทันที และตั้งใจฟังอย่างพินิจพิเคราะห์จริงๆด้วย ไม่ประมูลตนว่าเป็นนักดนตรีที่เชี่ยวชาญอยู่แล้วจนถึงแก่ไม่ต้องการฟังของใคร ?????
ประโยคนี้โดนใจคับ ^^ ผมเลิกคิดถึงดนตรีไม่ได้ซักวินาที
เสริมครับ ผมเอง เวลาเล่น ชอบดื่ม ชอบเมา เพราะรู้สึกว่า เมาแล้วตรูเล่นดีจัง
แต่ เรารู้สึกไปเองครับ ไม่มีทางที่คนเมา จะเล่นดี นิดหน่อยครึ้มๆ พอได้ แต่เมาขึ้นไปเล่นนี่ ที่เรารู้สึกว่าเล่นดีหนะ เรารู้สึกคนเดียวครับ คนดูรู้สึกเบื่อแน่ๆ ที่ต้องมาฟังคนเมาเล่น
ดังนั้น เล่นเสร็จ แล้วค่อยเมาครับ ถึงจะเป็นมืออาชีพ จริงๆแล้วมันก็อยู่ในหัวข้อ รับผิดชอบต่อหน้าที่แหละครับ เอามาขยายต่อ เห็นไม่มีใครพูดถึง
หากมองย้อนกลับไป สมัยโบร่ำโบราณ
มุมมองดนตรีในด้านลบ ของชาวบ้านทั่วๆไป ก็มีอยู่มาก ที่คุ้นๆหูกันก็เช่น
ดนตรีเป็นวิชาชีพชั้นต่ำข้างถนนเอย เป็นวิชาพวกเต้นกินรำกิน เอย อาชีพนักดนตรีมักจะพาเสียคนป่นปี้ ดีแต่เที่ยวเกี้ยวผู้หญิง ไปวันๆ เป็นต้น
แม้แต่ อุโบสถศีลข้อที่ 7 ?ให้ละเว้นการฟ้อนรำขับร้องและประโคมดนตรีเพราะเป็นข้าศึกแห่งกุศล?
แค่นี้ก่อน พอสังเขป เด๋ยวจะช้ำใจไปมากกว่านี้?.
แต่มุมองดนตรีในด้านบวก ก็ใช่ว่าจะไม่มีเอาเสียเลย
?ชนใดไม่มีดนตรีการ ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก? จาก ล้นเกล้าฯรัชกาลที่ 6
?ดนตรีช่วยขจัดความเจ็บปวดในระหว่างวัน? จาก ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ 9
?ดนตรีมีคุณสนับสนุนความมีจิตว่าง? จากท่านพุทธทาส
แค่นี้ก่อน พอสังเขป เด๋ยวจะได้ใจไปมากกว่านี้?.
แม้ในปัจจุบัน จะมี ผู้คนที่มีทั้ง มีมุมองดนตรีในด้านบวกและด้านลบ ปนเปกันไป
จึงเป็นภาระ อีกอย่างหนึ่ง ของนักดนตรี ที่จะต้องช่วยกันยกระดับ ให้เป็นนักดนตรีที่ ดี
เพื่อให้ ดนตรีเป็นอาชีพที่มีเกียรติเชื่อถือได้ ดนตรีเป็นความรู้คู่ชีวิต ดนตรีพัฒนาคุณภาพชีวิตได้
"หัวใจของนักปราชญ์ " ในพุทธศาสนาได้แก่ สุ จิ ปุ ลิ
และถ้าหากจะกล่าวว่า ?ดนตรีเป็นวิชาของนักปราชญ์?
ก็คงจะมีน้อยคนที่ไม่เห็นด้วย?
ดังนั้น
หัวใจนักดนตรีที่ดี ?อีกดวงหนึ่ง (ที่หลายๆคนมักมองข้ามกันไป)
นั่นก็คือ ?การศึกษา?
ขั้นพื้นฐานเลย
ศึกษาดนตรีเพื่อให้ "ฟังรู้ดูออก" หมายถึง ร้องเพลงได้ เล่นดนตรีเป็น ฟังเพลงได้ไพเราะ
การศึกษาดนตรี เด๋ยวนี้ มีมากมายหลายแขนง แตกแยกออกไปต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ดนตรีสมัยนิยม (Pop ,Jazz , Classic etc.) ดนตรีบำบัด ดนตรีเทคโนโลยี ดนตรีประกอบภาพยนตร์ ธุรกิจดนตรี เป็นต้น
ลองมาดูเรื่อง ไกลตัวกันบ้าง!!!!
เด็ก คือวัยที่สำคัญที่สุดที่ควรจะเริ่มปลูกฝังได้ เพื่อจะเป็นนักดนตรีที่ดีในอนาคต? วางไว้ก่อน สำหรับความคิดที่ว่า ?ผู้มีพรสวรรค์เท่านั้น จึงจะเป็นนักดนตรีได้? แต่ต้องเชื่อว่า "ความสามารถด้านดนตรี ไม่ได้มีมาแต่กำเนิด แต่จะมีมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับการศึกษาและสิ่งแวดล้อม"
ดนตรีอยู่ที่มีโอกาสและมีความสามารถ เมื่อได้เจอครูดนตรีที่ดี มีโอกาสแสดงฝีมือ ก็จะพัฒนาได้เต็มศักยภาพ ในสมัยนี้ ระบบการศึกษาแบบ เรียนรู้ด้วยการทำซ้ำๆ ท่องจำ จึงดูจะไม่เพียงพอที่จะสร้างศักยภาพ ได้
พ่อแม่ผู้ปกครองสมัยใหม่ น่าจะเริ่มให้ลูกได้ศึกษาดนตรี เพราะมีความเชื่อว่า ดนตรีช่วยให้ลูกได้พัฒนาศักยภาพสูงขึ้น ดนตรีสามารถช่วยให้ลูกฉลาดขึ้น ดนตรีเป็นเพื่อนของลูก
หากภาพเก่าเก่า ของระบบการเรียนดนตรีที่คุ้นเคย คือ บรรทัด5เส้น โน้ตตัวขาว ตัวดำ หรือ ท่อง โด เร มี เป็นเรื่องน่าเบื่อ!!!
ยังมีอีกระบบการสอนดนตรี ในโลกนี้ อีกหลาย ระบบ ที่ไม่ยากอย่างที่คิด ได้ พ่อแม่เอง ก็เป็น ต้นแบบของการศึกษาได้ เช่น
ระบบการสอนของโคดาย (Kodaly) วิธีการสอนที่สำคัญก็คือ การเรียนดนตรีผ่านการร้องเพลง ใช้เสียงร้องเป็นสื่อ เมื่อเด็กร้องเพลงได้ชัดเจนแล้ว สามารถที่จะถ่ายทอดจากเสียงร้องให้เป็นเครื่องดนตรีต่างๆ ได้ ?
ระบบการสอนดนตรีของคาร์ล ออร์ฟ (Carl Orff) สอนดนตรีแบบ "ร้องรำทำเพลง" คือ การเคลื่อนไหวร่างกายและการเล่นเครื่องดนตรี ไปพร้อมๆกัน เน้นให้เด็กเรียนความคิดสร้างสรรค์ผ่านดนตรี
ระบบการสอนของชินอิชิ ซูซูกิ (Shinichi Suzuki) สอนดนตรีโดยใช้ ?สิ่งแวดล้อม? ซึ่งพัฒนามาจาก "แม่สอนลูก" คือ เด็กเรียนรู้โดยการเลียนแบบและทำซ้ำๆ
ถ้าหัวใจของนักดนตรีที่ดี คือการศึกษา
การศึกษา ก็คือการหมั่นหาความรู้เพิ่มเติม
หากการศึกษาอ่อนแอ หัวใจนักดนตรีที่ดี ก็คงจะเต้น อ่อนลง ไปทุกนาที
แต่ถ้าหากเรามีการศึกษามากขึ้น..... ก็อย่าให้หัวใจนักดนตรีที่ดี มีสามัญสำนึกน้อยลง ไปทุกนาที
อ่อนโยน แต่อย่า อ่อนแอ แข็งแกร่ง แต่อย่าแข็งกร่าว
เจ๋งเลยครับพี่เสธ.ซ่า..