อะไรเป็นลางบอกเหตุว่ากีตาร์ตัวไหน จะอยู่กับเราไปจนแก่เฒ่า
ผมอยากตั้งกระทู้ขึ้นมาไถ่ถามประสบการณ์ของเพื่อนๆ (ขออนุญาตเรียกเพื่อนๆ แล้วกันนะครับ) ว่า "อะไร" เป็นสิ่งที่ทำให้เราเก็บกีตาร์ตัวใดตัวนั้นไว้ หลายๆคนก็มีหลายเหตุผล เวลาฟังเรื่องเล่าต่างเหตุผลแล้วสนุกดีครับ read & share ไงครับ
สำหรับผม....
1. เป็นกีตาร์ที่เล่นแล้วสบายมือ สบายใจมากที่สุด ไม่สนราคา ไม่สนที่มา ยี่ห้อก็ไม่เกี่ยว
2. ขายไม่ลง เพราะประวัติเยอะ ความทรงจำมหาศาล
3. เศร้าก็จับ ทุกข์ก็จับ
4. คิดจะขายทีไร ก็มีเหตุให้เป็นไป ขายไม่ได้ซักครั้ง
5. ให้เพื่อนยืมก็ไม่หวง เพื่อนทำเป็นรอยก็ไม่โกรธ
6. ถูกทุกข้อ....
2. ขายไม่ลง เพราะประวัติเยอะ ความทรงจำมหาศาล
-ข้อนี้ล่ะจ้า จะมีกีต้าร์อยู่ 3 ตัวในบ้านที่คงจะอยู่กับผมไปจนแก่ตาย
ความรู้สึกของผม ไม่มีกีตาร์ตัวใดที่มั่นใจเลยว่าจะอยู่กับผมไปจน(ผม)แก่เฒ่า
และผมก็ไม่มั่นใจว่าภรรยาและลูกทั้งสองของผมจะรักกีตาร์ที่มีอยู่นั้นมากเหมือนอย่างที่ผมรักหรือไม่
ต่างคนก็ต่างจิตต่างใจ
ผมมั่นใจเพียงว่าผมจะเก็บรักษาและนำออกมาเล่นอย่างทะนุถนอมที่สุดให้กีตาร์ที่ได้หามาทั้งชีวิตสร้างความสุขให้กับครอบครัวและคนรอบข้าง สร้างเสียงเพลงแห่งมิตรภาพ สร้างรอยยิ้มให้รักและสามัคคีกัน ไปนานที่สุดเท่าที่จะนานได้
ผมไม่คำนึงเลยว่ากีตาร์ตัวใดที่รักนั้นจะจับสบายมือหรือเล่นง่ายหรือไม่ ขอเพียงแต่ผมรู้สึกนึกรักและประทับใจเสียงครั้งแรกสัมผัสได้ก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องเล่นกีตาร์ตัวนั้นยาวนานเป็นชั่วโมงๆ ถึงเล่นยากแต่ผมก็เต็มใจที่จะเล่นกีตาร์ตัวนั้นอย่างมีความสุข หยิบมาเล่นเพลงเดียวแต่หยิบมาเล่นทุกวัน นั่นแหละคือกีตาร์ที่โปรดปรานของผม
กีตาร์แห่งความทรงจำ...ยิ่งทำใจยากที่จะต้องจากไป...จริงๆนะ
ของผมข้อ 1-2-3 ครับ เพิ่มอีกนิดคือ บางทีเสียงไม่ได้ดีที่สุดด้วย (เหมือนผู้หญิงครับ ไม่ต้องสวยที่สุด แต่เข้าใจและพร้อมอยู่เคียงข้างเราตลอดเวลา)
ข้อ 4 ไม่เคยคิดว่าจะขายเลยครับ
ข้อ 5 ไม่ได้งกนะครับ แต่ไม่อยากให้อยู่ห่างมือครับ เคยให้เพื่อนยืม พอเราอยากจะเล่นจะหันไปหยิบมาเล่น อ้าว!! หายไปไหน มันหวิว เหมือนเสียของรัก (เอาของรักของ สมีกอลคืนมา...)
สำหรับผมคงเป็นขอ้ 1 กับข้อ 2 ครับ กีตาร์ตัวแรกของผมที่ผมหัดเล่นตอนนี้กลายเป็นกีตาร์ฝึกหัดให้น้องไปแล้วครับ น้องผมยืมไปเล่นที่กรุงเทพครับ ตัวนั้นเป็นตัวที่มีความทรงจำมากมาย ผ่านอะไรมากับผมมากมาย คอหักสามรอบแล้วครับ แต่ก็ยังซ่อมแล้วเอามาเล่นได้ ปัจจุบันก็ยังคิดถึงกีตาร์ตัวนั้นเหมือนกันครับ
กีต้าร์ที่ขายไม่ลงเนื่องจาก ข้อแรกเสียงที่โดนใจและโดนหลอน ไม่ว่ายังงัยกลับบ้านมาก็ต้องหยิบตัวนี้ก่อน
มาข้อที่สอง เป็นกีต้าร์ที่ชื่นชอบด้วยความงามและความลงตัวของการออกแบบและการสร้าง
มาข้อที่สาม เป็นกีต้าร์ที่ดีดแล้วยังงัยก็โดนใจตลอด (วนมาข้อแรกอีกละ)
มาข้อที่สี่ เป็นกีต้าร์ที่ภรรยาซื้อให้....(อันนี้ขายไม่ได้เลย เพราะถ้าขาย..มีเรื่อง..)
........ตอบยากแฮะ.....
1. เป็นกีตาร์ที่เล่นแล้วสบายมือ สบายใจมากที่สุด ไม่สนราคา ไม่สนที่มา ยี่ห้อก็ไม่เกี่ยว -ขายไปซะแยะแล้ว ลองมีคนมาให้ราคาสูๆดิ
2. ขายไม่ลง เพราะประวัติเยอะ ความทรงจำมหาศาล - เป็นไปได้สำหรับข้อนี้ แต่ถ้าเป็นความทรงจำแย่ๆ ก็โดนเหมือนกัน
3. เศร้าก็จับ ทุกข์ก็จับ-เศร้าก็จับไปขายหาตังค์ดื่ม ทุกข์ก็จับไปขายหาตังค์ดื่ม
4. คิดจะขายทีไร ก็มีเหตุให้เป็นไป ขายไม่ได้ซักครั้ง -อย่างนี้โดนถวายวัดแน่
5. ให้เพื่อนยืมก็ไม่หวง เพื่อนทำเป็นรอยก็ไม่โกรธ -แล้วมันก็ไม่ยอมคืนจนถึงทุกวันนี้...มีอยู่รายหนึ่งตอนยืมไปยืมเป็นตัวตอนคืนคืนเป็นชิ้นแถมไม่ครบตัวอีกต่างหาก
6. ถูกทุกข้อ.... -สรุปสำหรับผม มันขึ้นอยู่กับโอกาสและสถานการณ์ครับ......
เมื่อก่อนเคยมีลางแล้ว คิดว่าใช่ แต่ก็ไม่ใช่...หายจ้อย
ตอนนี้เก็บตัว 20 ปี ไม้อัดไว้ตัวนึง แต่ก็ชำรุดจนเพี้ยนหมดแล้ว ไม่รู้จะอยู่กันไปถึงไหน
"รัก ผูกพัน เข้ากัน เข้าใจ"เนี่ย ผมว่าเป็นลางได้นะ ใช้ได้ทั้งกีต้าร์และคน
ถึงไม่ตลอดชีพแต่ก็นาน.....นม หรือเดี้ยงกันไปข้างนึงละ
Labour Wrote:"อะไร" เป็นสิ่งที่ทำให้เราเก็บกีตาร์ตัวใดตัวนั้นไว้
ตั้งใจไว้แต่แรกแล้วว่า ถ้ามีตัวไหนเข้ามาในชีวิต ก็จะไม่ปล่อยตัวไหนไปจากชีวิตซักกะตัว
เมื่อก่อน..คิดเยี่ยงนี้
วันนี้ ..ก็ยังคิดเยี่ยงนี้
วันพรุ่งนี้...จะคิดให้ได้เยี่ยงวันนี้
แต่ไม่รู้จะคิดเยี่ยงนี้ ได้ซักกี่เพลา