17-09-2007, 17:03
17-09-2007, 17:14
Webmaster Wrote:บรื้อออ นี่ดีว่าอ่านตอนกลางวันนะ น้าเฒ่าทารก ไปเล่าใน the shock ได้เลย หุหุ
......ตกลงบ้านสีฟ้า ผมจะทำให้เป็นเรื่องเล่าประสบการณ์ผีไปแล้วเหรอเนี่ย 5555555++ ขอโทษคร๊าบบบบบบบ.....
17-09-2007, 17:31
....ฟังเรื่องของผมบ้างใหมครับ....เอาอีกเรื่องก็แล้วกันครับ....สดๆร้อนๆเลย....เหตุเกิดที่บ้านพักของผมเอง....คือเป็นบ้านพักที่สวยตั้งอยู่บนยอดเขา.....เดิมเป็น ฐานรบของทหารพรานส่วนหน้าที่ต่อสู้กับทหารป่าที่มีผู้นำเป็นบิดาของท่าน....เมื่อประมาณ 20กว่าปีมานี่เอง.....เมื่อเกิดการต่อสู้กันแน่นอนต้องมีการเสียชีวิตกันมากมาย(ก็เป็นสมรภูมินี่).....ดังนั้น บางคืน....บางคืน....จะมีกลิ่นไม่ดีโชยมาโดยไม่รู้สาเหตุ.....กลิ่นแรงมากมาประมาณ 2-3 นาที....ผมพยายามหาต้นเหตุของกลิ่นอยู่หลายครังแต่ก็ไม่พบ....เจ้าหน้าที่คนเก่าไม่กล้านอนเลย......แต่ผมคิดว่าผมมารับใช้ชาติผมเลยมีกำลังใจครับ...โดยเฉพาะ เครื่องหมายประจำตำแหน่งผมเป็นเครื่องหมายที่พระราชทานโดย ร.5 ....เลยไม่ถึงกับกลัวครับแต่แค่เกรงใจ.....เดี๋ยวนี้ถ้าผมได้กลิ่น(ผมจำกลิ่นได้ดี)ผมจะเริ่มคุยกับเจ้าของกลิ่นเลยเป็นเรื่องของชีวิตและศาสนา....บางครั้งเมื่อเวลาที่ผมอยู่กับเจ้าหน้าที่ที่ทำงานประจำที่ด่านฯแล้วมีกลิ่นลอยมา.....ทุกคนจะกลัว....แต่ผมจะบอกทุกๆคนว่าไม่ต้องกลัวครับ....เจ้าของกลิ่นเขาแค่ตามมาดูเรา....แล้วเขาก็รู้จักผมดี.....พอพูดจบกลิ่นก็หายไป.....เมื่อเช้าตอนตี 3-4 เขายังมาปลุกผมเลยครับ......ใครอยากได้บรรยากาศแวะมาเยี่ยมได้เลยครับ.....รับรองเป็นเรื่องจริง.....
17-09-2007, 17:31
ยังไม่นอกเรื่องครับเพราะป้า ether เริ่มก่อน ถ้าตา the rock เข้ามาคุยเรื่องกีต้าร์ถึงจะนอกเรื่อง
แต่ถ้ามาเล่าเรื่องผีกีต้าร์ก้อโอเคนะ
ถ้ามีคนเอากีต้าร์มาขายให้คุณในราคาถูกมากแต่บอกคุณว่าที่ขายถูกเพราะเจ้าของเดิมรถคว่ำตายไปแล้ว
คุณจะซื้อใหมครับ?
แต่ถ้ามาเล่าเรื่องผีกีต้าร์ก้อโอเคนะ
ถ้ามีคนเอากีต้าร์มาขายให้คุณในราคาถูกมากแต่บอกคุณว่าที่ขายถูกเพราะเจ้าของเดิมรถคว่ำตายไปแล้ว
คุณจะซื้อใหมครับ?
17-09-2007, 17:44
มาเสนอขายแบบนี้ ถูกแค่ไหนผมก็ไม่เอาอ่ะ เฮ้อๆ พูดจริงๆไม่อยากเจอเลย กลัวมากๆ
17-09-2007, 17:45
ล่าสุดผมใช้ gison อยู่ ตอนซื้อมาไม่แน่ใจว่าแถมวิญญาณ john lennon มาด้วยรึป่าว ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไรอยากเขียนเพลงจังเวลาเล่น
17-09-2007, 17:48
............ถ้าเป็นกีต้าร์ระดับ ไฮเอ็นท์ แล้วหายาก....ผมคงต้องเพิ่มสัญญลักษณ์ที่ HEADSTOCK เป็นหลวงพ่อองค์ดังๆไว้ที่กีต้าร์แล้วอ่ะครับอากฤษณ์
17-09-2007, 17:58
ผมมีกีตาร์หลายตัว ที่มีประวัติบอกว่า... เจ้าของเดิม pass away ผมยังซื้อเก็บไว้ในห้องนอนเลย
มันอยู่ที่ใจครับ พูดยังงี้คงไม่มีใครอยากรับช่วงต่อกีตาร์ของผมนะ!
มันอยู่ที่ใจครับ พูดยังงี้คงไม่มีใครอยากรับช่วงต่อกีตาร์ของผมนะ!
17-09-2007, 18:02
povation Wrote:ผมมีกีตาร์หลายตัว ที่มีประวัติบอกว่า... เจ้าของเดิม pass away ผมยังซื้อเก็บไว้ในห้องนอนเลย
มันอยู่ที่ใจครับ พูดยังงี้คงไม่มีใครอยากรับช่วงต่อกีตาร์ของผมนะ!
....พี่ป๋อคร๊าบบบ......มองที่หลังบ้านเห็นผมแอบยกมือไหมครับพี่...ฮี่ๆๆๆๆ
17-09-2007, 22:32
ผีและวิญญาณนี่มีจริงครับเพราะเคยเจอมาหลายหนแต่ผมไม่กลัว เรื่องผีกีต้าร์นี่ก็เคย
โดนหลอกหนหนึ่งครับ
ตอนเรียนหนังสืออยู่ที่อเมริกาผมชอบตระเวณซื้อกีต้าร์ตาม garage sale สมัยนั้นเป็นยุคสงครามเวียตนาม
พวกหนุ่มฯตายกันเยอะ พ่อแม่ก็เลยเอาพวกกีต้าร์และแอมป์ของลูกมาขายทิ้ง วันเสาร์วันหนึ่งผมใด้ Fender
Strat ปี '66 สีแดงมาตัวหนึ่งในราคาแปดสิบเหรียญในสภาพใหม่เอี่ยม ตอนนั้นพวกรุ่นพี่และผมเช่าบ้านอยู่
โดยผมอยู่ชั้นบนคนเดียว คืนนั้นคนอื่นเขาออกไปเล่นโบว์ลิ่งกันหมดแต่ผมต้องเขียนรายงานเลยขออยู่เฝ้าบ้าน
ดีกว่า
คืนนั้นผมเข้านอนประมาณเที่ยงคืนแต่พอปิดไฟนอนใด้ซักสิบนาทีก็มีเสียงทุบฝาบ้านดังโครมอยู่สามครั้งติดฯกัน
ผมเลยต้องลุกลงมาสำรวจรอบบ้านว่าใครมาแกล้งแต่ก็ไม่เห็นมีใคร ตอนนั้นนอนไม่หลับแล้วเลยมาเขียนหนังสือ
ต่อในห้องนั่งเล่น นั่งใด้ซักพักก็มีเสียงโครมครามในห้องนอนอีกพอเดินเข้าไปดูปรากฏว่าตำหรับตำราทั้งหลาย
โดนดึงจากชั้นวางลงมากระจายเกลื่อนห้อง คราวนี้โกรธผีจนเลือดขึ้นหน้าเลยครับ เก็บของไปก็ด่ามันในใจไปว่า
"ไอ้ผีไร้การศึกษา ตำหรับตำราไม่ใช่ของเล่นนะโว้ย กูอุตส่าห์เอาสตางค์ไปให้พ่อแม่มึง กีต้าร์ตัวนี้มึงก็ไม่ใด้ใช้
แล้วจะหวงไปถึงใหน" (ไม่รู้เหมือนกันว่ามันฟังภาษาไทยออกหรือเปล่า)
คืนนั้นเลยนั่งเขียนรายงานถึงเช้าเลยครับแล้วเอากีต้าร์มาเก็บใว้ชั้นล่างแต่ไม่ใด้บอกใคร เช้าวันจันทร์ก็รีบหิ้วไปขาย
โรงรับจำนำหลังจากเปลี่ยนสายใหม่ ใด้กำไรมาแค่สี่สิบเหรียญ
หลังจากคราวนั้นก็ซื้อขายกีต้าร์และแอมป์อีกหลายสิบตัวแต่ไม่เคยเจออะไรแปลกฯอีกเลย
โดนหลอกหนหนึ่งครับ
ตอนเรียนหนังสืออยู่ที่อเมริกาผมชอบตระเวณซื้อกีต้าร์ตาม garage sale สมัยนั้นเป็นยุคสงครามเวียตนาม
พวกหนุ่มฯตายกันเยอะ พ่อแม่ก็เลยเอาพวกกีต้าร์และแอมป์ของลูกมาขายทิ้ง วันเสาร์วันหนึ่งผมใด้ Fender
Strat ปี '66 สีแดงมาตัวหนึ่งในราคาแปดสิบเหรียญในสภาพใหม่เอี่ยม ตอนนั้นพวกรุ่นพี่และผมเช่าบ้านอยู่
โดยผมอยู่ชั้นบนคนเดียว คืนนั้นคนอื่นเขาออกไปเล่นโบว์ลิ่งกันหมดแต่ผมต้องเขียนรายงานเลยขออยู่เฝ้าบ้าน
ดีกว่า
คืนนั้นผมเข้านอนประมาณเที่ยงคืนแต่พอปิดไฟนอนใด้ซักสิบนาทีก็มีเสียงทุบฝาบ้านดังโครมอยู่สามครั้งติดฯกัน
ผมเลยต้องลุกลงมาสำรวจรอบบ้านว่าใครมาแกล้งแต่ก็ไม่เห็นมีใคร ตอนนั้นนอนไม่หลับแล้วเลยมาเขียนหนังสือ
ต่อในห้องนั่งเล่น นั่งใด้ซักพักก็มีเสียงโครมครามในห้องนอนอีกพอเดินเข้าไปดูปรากฏว่าตำหรับตำราทั้งหลาย
โดนดึงจากชั้นวางลงมากระจายเกลื่อนห้อง คราวนี้โกรธผีจนเลือดขึ้นหน้าเลยครับ เก็บของไปก็ด่ามันในใจไปว่า
"ไอ้ผีไร้การศึกษา ตำหรับตำราไม่ใช่ของเล่นนะโว้ย กูอุตส่าห์เอาสตางค์ไปให้พ่อแม่มึง กีต้าร์ตัวนี้มึงก็ไม่ใด้ใช้
แล้วจะหวงไปถึงใหน" (ไม่รู้เหมือนกันว่ามันฟังภาษาไทยออกหรือเปล่า)
คืนนั้นเลยนั่งเขียนรายงานถึงเช้าเลยครับแล้วเอากีต้าร์มาเก็บใว้ชั้นล่างแต่ไม่ใด้บอกใคร เช้าวันจันทร์ก็รีบหิ้วไปขาย
โรงรับจำนำหลังจากเปลี่ยนสายใหม่ ใด้กำไรมาแค่สี่สิบเหรียญ
หลังจากคราวนั้นก็ซื้อขายกีต้าร์และแอมป์อีกหลายสิบตัวแต่ไม่เคยเจออะไรแปลกฯอีกเลย