NimitGuitar webboard

....ซึ้งครับซึ้ง.........
............................ที่สำคัญ การเรียนรู้ ไม่เคยมีปลายทางครับ.................

LittleNomad Wrote:และที่สำคัญ การเรียนรู้ ไม่เคยมีปลายทางครับ...

ผมชอบคำนี้ครับน้ารอน

เข้าไปดูมาครั้งนึง สวยมากครับ....



(แก๊งล่มขอแสดงความนับถือ..... อิ ๆ )

LittleNomad Wrote:..เรื่องน่าขยะแขยงอีกเรื่องหนึ่งในบ้านเรา คือ ราคาค่าจ้าง "ช่างภาพ-ไทย" ต่ำกว่า "ช่างภาพ-นอก"
ปกติ ผมเลยไม่รับงานในบ้านเรา... มันถูกจนเหมือนถูกดูถูกครับ...

555! ตรงประเด็นจริงๆ ผมเลิกคิดถ่ายภาพอาชีพและไม่หวนกลับไปเพราะเหตุผลนี้จริงๆ เคยคลั่งทำเวบไซต์ถ่ายภาพ แต่สุดท้ายก็ลบทิ้งไปหมด

ที่มหาวิทยาลัยก็มีอาจารย์ผู้มีประสบการณ์จากการถ่ายภาพในวงการโฆษณามาโชกโชน ต้องย้ายมาสอนหนังสือ เพราะเรื่องค่าตอบแทนที่ทำให้ผมกังขาอย่างหนัก...

ส่วนเรื่อง "การจัดฉากสร้างภาพ" มันก็ลามไปถึงสารคดีโทรทัศน์ด้วยเหมือนกัน เมื่อผมทราบ (เพราะมันหลุด) ก็ไม่ดูสารคดีสร้างภาพรายการนั้นอีก

ไม่ได้มีอคติครับ แต่ไม่ชอบตอแหล ถ้าตอแหล ผมดูหนังดีกว่า

เห็นตรงกับน้าpOoH อย่างที่สุดครับ แล้วยังมีความเห็นอย่างคนงี่เง่า แตกออกไปอีกครับว่า บ้านเมืองของเรามี "มือทำ-สารคดี" น้อยมาก!...

พูดเรื่อง "สารคดีโทรทัศน์" ก่อน..
ผู้ผลิตสื่อโทรทัศน์ทุกแขนงในบ้านเรา ร้อยละเก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าฯลฯ มันคิดแต่เรื่องทำอย่างไรให้ได้เงินสูงสุด มากกว่าคิดว่าทำอะไรที่มีกำไรและให้ความรู้แต่สังคม
"รายการ-สารคดี" ชื่อมันก็บอกชัดอยู่แล้วว่าเป็นรายการเชิงความรู้ แต่ดูไปดุมา มีเพียงไม่กี่รายเท่านั้น ที่ทำเช่นนั้น, เกือบทั้งหมด ล้วนต้องมี "ตัวเดินเรื่อง" เป็น "ดารา" แล้ว "เขียนบท" ให้ออกมาทำตัวเหมือน "รู้ไปหมด" หรือไม่ก็ "ดูแคลน" สถานที่หรือผู้คนที่อยู่ในท้องเรื่อง... -ทุด! ไม่เพียงเท่านั้น ยังขายโฆษณาแฝง รกไปหมด...

ครั้นเอ่ยถึง "สารคดี-ที่เขียนกัน" ผมก็ว่ามีอยู่กระจิดเดียว!
เพราะร้อยละเก้าสิบเก้าจุดเก้าเก้าฯลฯ อีกเช่นกัน มันเขียนขึ้นจากการ "ลอกข้อมูล" หรือ "แปลข้อมูล" มากกว่าจะ "สังเคราะห์" หาข้อเท็จจริงที่คนเขียนได้ไป "ศึกษา-วิเคราะห์-เจาะ" หามา!
ผมจึงมักพบอยู่บ่อย ๆ ว่า สารคดีหลาย ๆ เรื่อง มันมี "ข้อมูล" ไม่ถูกต้อง! ซึ่งอันตรายยิ่งต่อองค์ความรู้ครับ - - พูดง่าย ๆ ก็คือ "ข้อมูล-ผิด ๆ" ไปแทรกอยู่ในความ "เชื่อ" ของนักเรียนนักศึกษา ซึ่งอ่านหรือนำไปใช้ทำรายงาน
งานเขียนเชิงสารคดีในบ้านเรา ผมว่ามันเป็นงาน "Cut-page" คือ หยิบคว้าข้อมูลโดยไม่ตรวจสอบ มาตัดแปะขึ้นเป็นงานของตน! แล้วที่อันตรายยิ่งคือ สถาบันการศึกษาหลายแห่ง ก็ดันเชิญนักเขียนดัง ๆ จำพวกนี้ มาเป็น "อาจาร์ย-พิเศษ" -เฮ้อ!

ทีนี้ลองมามองวงการภาพยนตร์บ้านเรา - - น้าpOoH คงรู้ดีแน่ ๆ ว่า... ไอ้พวก "สายหนัง" มันมีอิทธิพลกับการสร้างภาพยนตร์ไทย เริ่มตั้งแต่การตั้งชื่อ แนวเรื่อง ดารา ฯลฯ...
ผมเลยไม่ค่อยดู "หนังไทย"...

"หนังไทย" ผมเคยบ่นไว้ในกระทู้เก่านี้แล้วครับ ส่วนเรื่อง "สายหนัง" ในบ้านเรา....ฯลฯ

จริงๆจะว่าแต่สายหนังหรือคนทำหนังอย่างเดียวไม่ได้หรอกครับ

ถ้ามันไม่มีคนดู ก็คงไม่ทำกัน...

http://www.nimitguitar.com/mybb/showthre...582&page=5

ผมว่าคนที่ทำสารคดีที่ไม่ค่อยจะยึดถือความถูกต้องของการหาข้อมูล
หรือเจาะลึกเพื่อเป็นประโยชน์ต่อผู้ชม นั้นเป็นพวกที่ไม่ค่อยมีอุดมการณ์หรือความตั้งใจจริง

แตกต่างจากบุคคลที่สามารถวิเคราะห์และสังเคราะห์งานสารคดีออกมาให้ผู้อื่นได้ชม
อย่างมีประโยชน์และมีความบันเทิงไปด้วยในตัว แต่พวกนี้มักไม่ค่อยได้เงินเยอะ

ดังนั้นถ้าเป็นผม ผมเลือกพวกมีอุดมการณ์ในการทำงาน เพราะการทรยศต่อความเป็นจริงนั้นไม่ดี ผมไม่ชอบ

ก็จริงอยู่... "ถ้ามันไม่มีคนดู ก็คงไม่ทำกัน"

แต่จากประสบการณ์ที่เคยสัมผัส มันทำให้ผมมีอคติกับสายหนัง และเชื่ออย่างยิ่งว่าเจ้าพวกนี้มีส่วนทำลายวงการภาพยนตร์ไทย...

ครั้งหนึ่ง ผมเคยถูกตามตัวให้มาช่วย พี่-แซม หา location สำหรับถ่ายทำภาพยนตร์ไทยเรื่องหนึ่งซึ่ง เขียนบทเสร็จแล้ว, ตั้งชื่อเรื่องแล้ว, เสี่ยนายทุนอนุมัติแล้ว, มีผู้กำกับแล้ว (พี่บัณฑิต), มีช่างภาพแล้ว, มีเพื่อนพ้องน้องพี่หลาย ๆ คนอาสามาช่วยแล้ว, พูดง่าย ๆ คือ ทุกอย่างกำลังดำเนินงาน... อยู่ ๆ ชื่อก็ถูกเปลี่ยน - - เหตุผลง่าย ๆ คือ "สายหนัง" สั่งให้เปลี่ยน ไม่่เช่นนั้นไม่ซื้อ!

อย่างที่น้าอ้วนและน้าปุ๊เล่าให้ฟัง
มันเป็นการบั่นทอนกำลังใจ และการสร้างสรรค์ผลงานของผู้กำกับที่อยากจะทำหนังดีดี สักเรื่อง
แต่ติดที่เงินนี่หละ
ไม่งั้นประเทศไทยคงไม่เจอกับสถานการณ์ตอนนี้ เพราะเงินมันใหญ่จริงๆ แต่ศีลธรรมมันมีเพียงน้อยนิด

ครับ... เราถึงมีปัญหาเรื่องบรรดา "ท่านผู้นำ" ไงน้าMaow