poPPie Wrote:ป้า มาย 
ไม่ทราบว่า จะขอร่วม NPFC - Na Ping Fan Club ต้องใช้เอกสารอะไรมั่งครับ
หรือ ต้องมีคุณสมบัติยังไงมั่ง ? แต่เรื่อง ต้องขับรถพาป้ามายไปถ่ายรูปที่โน่นที่นี่หนะ ผมผ่านแน่นอน 555
ดีใจกับน้าปิงด้วยครับ ที่มีแฟนคลับ
ต่อไปนี้น้าปิงไปไหนก็สบายแระ ไม่ต้องขับรถเอง เพราะมี แฟนขับ
ผมกับน้าป๊อปปรี้ อยู่ในลำดับขั้นของชีวิตที่เหนือกว่ามีแฟนขับแล้วครับ เพราะมี เมียบ่น (ตอนเราขับ)
ยอดเยี่ยม69 Wrote:dejemerry Wrote:เจอเจ้าชายจิ๊กมี่มั้ยคะ?
อ้าว! เจอกันตั้งหลายครั้งไม่เห็นพูดอะไรเลย
ก็ผมนี่ไงเจ้าชายปิ๊กมี่ เพิ่งเปลี่ยนชื่อเป็น จิ๊กมี่ ได้ไม่นานนี่เอง
....................................................
ผมก็แค่รักที่จะเล่นกีตาร์ไปเรื่อยๆครับ
เจี๊ยก !!!!!!!!!!!!!!!!!!
มิน่าเล่า?...รูปของป้าmyakira จึงห่มนุ่งชุดภูถาน...
และเห็นด้วยครับว่า ถ้าเพื่อน ๆ กำลังอยากจะไปเที่ยวภูถาน ก็รีบ ๆ นะครับ เพราะผมเชื่อว่าอีกไม่นาน ที่นั่นจะเปลี่ยนไป!!!....
myakira Wrote:น้ากานอย่าลืมเอากาตาร์มาให้เบิ่งด้วยเน้อ
ป.ล. เดี๋ยวบอกคุณพ่อให้ครับว่าน้ากานชอบภาพนี้
ครับป้า
LittleNomad Wrote:มิน่าเล่า?...รูปของป้าmyakira จึงห่มนุ่งชุดภูถาน...
และเห็นด้วยครับว่า ถ้าเพื่อน ๆ กำลังอยากจะไปเที่ยวภูถาน ก็รีบ ๆ นะครับ เพราะผมเชื่อว่าอีกไม่นาน ที่นั่นจะเปลี่ยนไป!!!....
เห็นด้วยกับน้าอ้วนสุดๆ เลยค่ะ
ไปครั้งนี้พบสัญญาณที่ไม่ค่อยดีหลายอย่างจนอดเป็นห่วงแทนไม่ได้ ว่าความเจริญแบบที่คนทั่วไปเข้าใจ จะมีอิทธิพลเหนือ GNH ในไม่ช้า
ไม่รู้ว่าป้าmyakira จะเชื่อไหม... ถ้าผมจะบอกว่า ชาวดรุ๊กปะ มีไม่น้อยเลย ที่เก็บความเปลี่ยนแปลงไว้ในมุมลับมานานมาก ๆ แล้ว!!! และรอวันที่จะระเบิดออกมาจากสังคมปิด ซึ่งถูกตกแต่งจากวิถีการท่องเที่ยว (ซึ่งมีชาวตะวันตก เป็นผู้วางแผนและเป็นที่ปรึกษา) จนทำให้เห็นว่าเป็นประเทศสุขสงบ รักษาวัฒนธรรมไว้ได้อย่างดี ในโลกยุคปัจจุบัน...
เพราะจากประสบการณ์ที่ผมเคยเดินทางกว่าสามอาทิตย์ ในแดนชาวดรุ๊กปะ ตระเวนจากเมืองหลวง ขึ้นไปชายแดนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, เคยเข้าจากชายแดนภาคใต้ ติดแคว้นอัสสัม ของอินเดีย, และเคยไปถึงชายแดนภูภาน ด้านที่ติดเมืองตาวัง แคว้นอรุณาชัล ปราเดซ ของอินเดีย, ได้คลุกคลีกับชาวบ้าน ได้เห็นวัฒนธรรมท้องถิ่น และทัศนคติในส่วนลึกบางด้านของพวกเขาบางคน แต่ก็ทำให้ผมเก็บข้อมูลได้ไม่น้อยครับ...
การใส่ชุดประจำชาติ เป็นภาคบังคับจากรัฐบาล โดยเฉพาะถ้ารับราชการ หรือทำงานเกี่ยวกับการท่องเที่ยว หากถูกจับได้ว่าไม่สวมชุดประจำชาติ จะมีความผิดถูกปรับ และไล่ออกจากงาน!
ชุดประจำชาติ อย่าง โฆะ (ชุดผู้ชาย) และ ฆีร่า (ชุดผู้หญิง) แพง ถึงแพงมาก ๆ - - ในความเป็นจริง จึงเป็นปัญหาเศรษฐกิจอย่างยิ่งต่อสังคมครอบครัวของชาวดรุ๊กปะ...
ครับ... ภูถาน ที่เราเห็น คือความงามที่เป็นภาพลวงตา!... แต่น่าไปเที่ยว...
พูดถึงอาณาจักรแห่งนี้ ผมเลยอยากจะบอกว่า
ชื่อที่ออกเสียงถูกต้องคือ "ภูถาน (พู-ถาน)" ไม่ใช่ "พู-ตาน (ภูฏาน)"
ชาวภูถาน เรียกตนเองว่า "ดรุ๊กปะ" ก็เพราะนับถือพุทธศาสนามหายานแบบทิเบต สาย-ดรุ๊กปะ ฝ่าย-ฆาจ์ยุ
เมื่อชาวตะวันตก โดยเฉพาะชาวอังกฤษ รุกล้ำเข้าไปดินแดนแห่งนี้ในช่วงศตวรรษที่ 18 แล้วบันทึกรายงานชนชาติมาอย่างเข้าใจผิด ทำให้ชาวภูถาน มีชื่อในเชิงชนชาติวิทยาว่า "ดรุ๊กปะ" - - อธิบายง่าย ๆ คือ สมมติว่ามีฝรั่งเดินเข้ามาในเขตวัด แล้วถามชาวบ้านว่า "คุณเป็นชาวอะไร" ทีนี้ชาวบ้านก็ตอบว่า "เป็น-ชาวพุทธ" เจ้าฝรั่งหน้าซื่อนั่นก็จดเลยว่า "...ผู้คนในดินแดนนี้ เป็นชนชาติพุทธ..." - - นั่นแหละคืออุปมาที่มาของการที่ชาวภูถาน ถูกเรียกเป็นชนชาติ "ดรุ๊กปะ"
ทำไม...ผมถึง ยืนยันว่าต้องเรียก "ภูถาน"
เพราะชาวภูถาน มีบรรพบุรุษดั้งเดิมอพยพหนีภัยการเมืองด้านศาสนามาจากทิเบต...
"ทิเบต (Tibet)" คำนี้ก็ไม่ใช่ภาษาทิเบต... งงไหม!
เดิมที "ชาวทิเบต" เรียกตนเองว่า "โภด์", พวกชาวตะวันตก ยุคก่อนศตวรรษที่ 17 เรียกผู้คนเหล่านี้ว่า "โภด์เธีย"... ชาวโภด์ สมัยก่อน เรียกดินแดนของตนว่า "มาร์ยุล" แปลว่า "ดินแดนแม่"
ชื่อ "ทิเบต" อันที่จริงเป็นคำรากภาษาเปอร์เซีย มาจากคำว่า "Tibat" แปลว่า "ดินแดนที่ราบสูง" พวกฝรั่งนำคำว่า "Tibet" มาใช้เรียก เมื่อราวศตวรรษที่ 18 นี้เอง และเรียกชาวโภด์ ว่า "ทิเบเธี่ยน (Tibaten)" จนกลายเป็นคำสากล และชาวโภด์ เองก็หลงนำมาใช้ ทำให้ไขว้เขวมาจนถึงทุกวันนี้
เดิม ชาวภูถาน เรียกดินแดนของตนว่า "ดรุ๊กยุล" หมายถึง "ดินแดนของศาสนาพุทธ สายดรุ๊กปะ"
ครั้น ค.ศ.1627 เมื่อ Stephen Cacella และ John Cabral สองบาทหลวงนิกายเจซูอิต ชาวเปอร์ตุกีส ตั้งใจจะเดินทางไป "มาร์ยุล" แต่หลงทางผ่านเข้ามาดินแดน "ดรุ๊กยุล" ก็ได้บันทึกว่า ที่นี่คือดินแดนแห่ง "โภด์สถาน" ด้วยนัย "ดินแดนของผู้คนเชื้อชาติโภด์" - - ครับ...เอกสารบันทึกโบราณของพวกฝรั่ง เขียนว่า "Bhodstan"
"stan" - "สถาน" คือคำภาษาสันสกฤต แปลว่า "ดินแดน, อาณาจักร"
"อินเดีย" ชื่อเก่า ก็คือ "ฮินดูสถาน" ไงครับ...
ต่อมา Bhodstan ก็กร่อนเสียงหดเป็น Bhutan - - ทีนี้ออกเสียงแบบฝรั่ง ก็เป็น "พูทาน" - "พูตาน"
แม้ต่อชาวภูถาน เองก็ถูกอิทธิพลวัฒนธรรมภาษาตะวันตก ทำให้ออกเสียงเป็นแบบฝรั่ง!
ส่วนไทยเราเอง เดิมเคยเขียน "ภูฐาน" ซึ่งแม้รูปอักขระจะผิด แต่ก็อนุโลมเสียงได้ แล้วก็ไม่รู้ว่าใครดันทะลึ่งไปเปลี่ยนให้เขียนเป็น "ภูฏาน" ก็เลยออกเสียงผิดกันอย่างแพร่หลายอย่างที่ได้ยินกันในเวลานี้แหละครับ...
