ร้านนี้เขามีชื่อเสียงมานานเรื่องแบบนี้ครับ พวบวัยรุ่นที่ Guitarthai.com เขาเรียกร้านนี้ว่าร้าน "ฮวงซุ้ย"
เคยอยากได้ กีต้าร์ไฟฟ้า ที่ร้านนี้ขายแต่ก็ไม่ซื้อ เพราะเขาบริการแบบนี้
ผมว่าถ้าพวกเรายังเจอร้านที่บริการห่วยๆแบบนี้น่าช่วยจะรายงานบริษัทแม่ เขาจะได้ ลงดาบเปลี่ยน Dealer ซะที่
สงสัยโดนบังคับให้ขาย หรือต้องจำใจขาย เพราะเป็น family business อย่างที่น้ากฤษณ์บอกละครับ
มีอีกร้านขายของอีกมากมายที่เป็นแบบนี้ ตั้งแต่ ข้าวแกง ก๋วยเตี๋ยว อุปกรณ์ hardware ฯลฯ
บางอย่างลูกค้าหาทดแทนไม่ได้ ก็ต้องโดนกันไป แต่ถ้ามีคู่แข่งเมื่อไหร่ ก็เตรียมตัวเจ๊งเมื่อนั้น
Family business นี่จะดังหรือดับก็ขึ้นอยู่กับทายาทอย่างเดียวเลยครับ อย่าง Martin นี่ถ้าไม่ใด้ตา
Chris มาดำเนินกิจการก็อาจดับไปแล้วเพราะคุณพ่อของเขาไม่ใด้สนใจในกิจการของบริษัทเลย ตอนนี้
ก็ต้องลุ้นกันต่อไปว่าหนู Claire Martin เธออยากทำกีต้าร์ขายตอนโตเป็นสาวหรือเปล่า
อย่างร้านที่เวิ้งนี่ตอนใด้แต่งตั้งเป็นตัวแทนจำหน่ายกีต้าร์ยี่ห้อดังเมื่อเร็วฯนี้ฝรั่งเขาก็บังคับให้เปิดโชว์รูมสำหรับ
ยี่ห้อของเขาโดยเฉพาะ ร้านนี้ก็เลยไปเอาตึกแถวห้าคูหามาทำโชว์รูมแบบโก้หรูซะเลย
ตอนนี้โชว์รูมเสร็จมาหลายเดือนแล้วครับแต่เปิดไม่ใด้เพราะไม่มีลูกหลานไปคุม
รูปแบบ Family business นี่มักจะไม่ยอมรับ "คนนอก" มาบริหารซะด้วยอ่ะ
ถ้าหากว่าหนู Claire ไม่มาทำธุรกิจด้านกีต้าร์ต่อ
ผมว่าตัว Martin Signature ของน้ากฤษณ์ ราคาต้องกระฉูดแน่ๆเลย
ผมเคยเจอเจ็บกว่านั้นอีก เกือบปีประมาณต้นปีนี่ล่ะแล้วตอนนั้นหัดเล่นกีต้าร์โปร่งอยู่เลย ที่ทำงานอยู่แถวตลาดพลูมีร้านขายเครื่องดนตรีแถวนั้น ผมสนใจยี่ห้อคอร์ท ตัวละ 7-8000 นี่ล่ะแต่ของอยู่ในสต๊อค หลังร้านเลยถามว่าเอามาให้ลองแล้วซื้อเลยไหมผมก็ยิ้มแล้วว่าคงต้องลองดูก่อนน่ะ เขาก็ไม่ยอมหยิบให้ลองแล้วพูดจาดูถูกกับลูกค้าอีกคนที่กำลังขายอยู่เป็นผู้ชายมากับแฟนเขามาซื้อขิม เขาพูดว่าคุณรู้ไหมทุกวันนี้สิ่งที่ผมเบื่อที่สุดคือพวกที่มาขอลองกีต้าร์แต่ไม่มีปัญญาซื้อ พวกนี้ขอแค่ได้ลองของดีๆเพื่อที่จะได้เอาไปคุยกับเพื่อนว่าเคยลองเล่นมาแล้วเท่านั้น น่าเบื่อจริงๆ ผมก็เลยบอกว่าถ้าลองไม่ได้ผมไปที่เว้งดีกว่า ตาเจ้าของร้านก็พูดสวนขึ้นมาอีกว่าร้านไหนล่ะที่เว้งก็พี่น้องผมทั้งนั้น รู้จักกันหมด แล้วก็พูดจาเชือดเฉือนกันอีกพอหอมปากหอมคอ อ้อ วันนั้นฝนตกผมขี่มอไซด์ไปสภาพก็เซอร์ๆน่ะครับ พอวันรุ่งขึ้นผมก็ไปซื้อ ไอบาเนส รุ่น aw85 หน้าซีด้า หลังวอลนัท pu b-band เสียงดีทีเดียวราคา 16000 บาท แต่ผมก็กวนทีนแกด้วยนะเพราะขากลับก็สะพายกีต้าร์เดินเข้าร้านแกไปซื้อปิ๊คอันเดียว วันหลังก็แวะไปถามหาสายกีต้าร์ที่แกไม่มีขายบ้าง เพราะแกขายแต่พวกรุ่นพื้นๆ กิ๊บสันบ้างซูซูกิบ้างและเบอร์.12 ก็ไม่มี ถามที่แกไม่มีพอแกบอกว่าไม่มีเราก็ทำหน้าเซ็งแล้วบอกว่าไปซื้อที่ mc ดีกว่า เฮ้อ!!!!!!!ทุกวันนี้การตามหากีต้าร์ของผมสิ้นสุดลงแล้วครับ ถ้าจะซื้ออีกก็แค่เมียน้อยหรือกิ๊กเท่านั้นครับเพราะผมมีคู่ชีวิตแล้ว อิอิ
pop_250823 Wrote:เฮ้อ!!!!!!!ทุกวันนี้การตามหากีต้าร์ของผมสิ้นสุดลงแล้วครับ ถ้าจะซื้ออีกก็แค่เมียน้อยหรือกิ๊กเท่านั้นครับเพราะผมมีคู่ชีวิตแล้ว อิอิ
ผมเข้าใจว่า น้าป๊อปหมายถึงกีต้าร์...ชิมิๆ
โอ้โหน้าป๊อบซื้อกีต้าร์ไอบาเนซทีละ 10 ตัวเชียวเหรอครับ
เท่าที่เคยใด้ยินมาแถวหลังกระทรวงก็ชอบถามลูกค้าว่าลองแล้วจะซื้อไหมแทบทุกร้านนะครับ
แต่เรื่องแบบนี้คงต้องให้ประธานชมรมเสี่ยชมคือคุณยอดเยี่ยมมาเล่าประสพการณ์ให้พวกเราฟัง
ดีกว่า ส่วนใหญ่ผมหลีกเลี่ยงปัญหาโดยการไม่ขอลองเองครับแต่ขอให้คนขายเล่นให้ฟังก่อน
ถ้าเสียงถูกใจถึงจะขอลอง วิธีนี้สบายใจด้วยกันทั้งสองฝ่ายครับ
ผมยังไม่เคยใด้ยินเสียงไอบาเนสตัวละแสนหกเลยครับ ว่างฯขอชมหน่อยครับ
เอ่อ+++ 16000 ครับ แฮ่ะๆ แล้วก็ขายไปแล้วครับ ขายเท่าราคาที่ซื้อมาเลยล่ะครับ อิอิ